ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΧΥΝΣΗ!

Ματθαίος 13: 17 Επειδή αληθώς σας λέγω ότι πολλοί προφήται και δίκαιοι επεθύμησαν να ίδωσιν όσα βλέπετε, και δεν είδον, και να ακούσωσιν όσα ακούετε, και δεν ήκουσαν.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, καθόταν πλησίον της θαλάσσης της Γαλιλαίας και μιλούσε δια παραβολών προς τους όχλους.

Στο ευαγγέλιο του Ματθαίου αναφέρονται επτά παραβολές, όλες μαζί στο κεφάλαιο δέκα τρία. Οι μαθητές πλησιάζουν τον Κύριο και ρωτάνε: «Διά τι λαλείς προς αυτούς διά παραβολών;»   

Ο Κύριος απάντησε, λέγοντας: «Διότι εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εις εκείνους όμως δεν εδόθη». Και σε λίγο εξηγεί: «Διά τούτο λαλώ προς αυτούς διά παραβολών, διότι βλέποντες δεν βλέπουσι και ακούοντες δεν ακούουσιν ουδέ νοούσι».

Ποια ήταν η αιτία;

Ο Κύριος δίνει την εξήγηση: «διότι επαχύνθη η καρδία του λαού τούτου, και με τα ώτα βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών έκλεισαν μήποτε ίδωσι με τους οφθαλμούς και ακούσωσι με τα ώτα και νοήσωσι με την καρδίαν και επιστρέψωσι, και ιατρεύσω αυτούς».

Φοβερό!

Ένας λαός εκλεκτός, κατά πρόγνωση Θεού, έκλεισαν τα μάτια των (!), άκουσαν βαριά και ράθυμα τον λόγο του Θεού (!), χωρίς καμία διάθεση να μετανοήσουν!

Πώς; Γιατί;

Διότι «επαχύνθη» η καρδιά!

Τι καταλαβαίνουμε εμείς σήμερα, ζώντας σε ένα κατ’ όνομα χριστιανικό κράτος, με παιδεία και χριστιανική αγωγή;

Η πάχυνση της καρδιάς είναι η αλαζονεία του χριστιανικού κόσμου! Ο σύγχρονος «χριστιανός» περπατά, ζει με φαντασία! Γνωρίζει πολλά, καυχιέται για την θρησκεία του, οποιαδήποτε είναι αυτή, αλλά δεν αγαπά τον Θεό αληθινά. Νομίζει (!) ότι γνωρίζει τα πάντα, όσα έπρεπε να ξέρει και αφήνει τους επαγγελματίες, ή τους λειτουργούς, ή τους ιερείς να ξέρουν κάτι πάρα πάνω.       

Ο απόστολος Παύλος γράφει προς την εκκλησία στην Κόρινθο, σχετικά με τα ειδωλόθυτα: «Περί δε των ειδωλοθύτων, εξεύρομεν ότι πάντες έχομεν γνώσιν, η γνώσις όμως φυσιοί, η δε αγάπη οικοδομεί. Και εάν τις νομίζη ότι εξεύρει τι, δεν έμαθεν έτι ουδέν καθώς πρέπει να μάθη· αλλ' εάν τις αγαπά τον Θεόν, ούτος γνωρίζεται υπ' αυτού.

Η πνευματική «πάχυνση» διακρίνεται, όταν ο χριστιανός νομίζει ότι έμαθε! Στην πραγματικότητα δεν έμαθε ακόμη τίποτα, όπως πρέπει!

Άραγε, τι πρέπει;

Να αγαπά και να λατρεύει τον Θεό με όλη την καρδιά, την ψυχή, το πνεύμα και την δύναμη!

Στην συνέχεια ο Ιησούς, στράφηκε προς τους δώδεκα, λέγοντας: «Υμών δε οι οφθαλμοί είναι μακάριοι, διότι βλέπουσι, και τα ώτα σας, διότι ακούουσιν, Επειδή αληθώς σας λέγω ότι πολλοί προφήται και δίκαιοι επεθύμησαν να ίδωσιν όσα βλέπετε, και δεν είδον, και να ακούσωσιν όσα ακούετε, και δεν ήκουσαν».

Οι μαθητές κοντά στον Ιησού, έχοντας πολύ αγάπη και πίστη στο πρόσωπο του Κυρίου άκουγαν την διδασκαλία του Ευαγγελίου και έβλεπαν τα σημεία και τα τεράστια που γινόντουσαν μπροστά τους και ήσαν μακάριοι και ευτυχείς. Αν και δεν γνώριζαν πολλά, όμως ήθελα να μάθουν, να λύσουν απορίες, να σταθούν πλάι στον Κύριο, έτοιμοι να υπηρετήσουν και να υπακούσουν σε κάποια αποστολή.

Γιαυτό και στο τέλος της διακονίας του, ο Κύριος Ιησούς είπε προς τους δώδεκα: «Σεις δε είσθε οι διαμείναντες μετ' εμού εν τοις πειρασμοίς μου· όθεν εγώ ετοιμάζω εις εσάς βασιλείαν, ως ο Πατήρ μου ητοίμασεν εις εμέ, διά να τρώγητε και να πίνητε επί της τραπέζης μου εν τη βασιλεία μου, και να καθήσητε επί θρόνων, κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ».

Ο δούλος του Θεού και εργάτης της αλήθειας είναι κάθε πιστός ή πιστή, που υπηρετεί τον Κύριο Ιησού. Πιστός σημαίνει: πάντα δίπλα!!!

Και ο Κύριος Ιησούς είναι πιστός, ο «μάρτυς ο πιστός».

Και ο Λόγος του είναι πιστός, «Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος».

Και ο Θεός είναι πιστός, «Αλλ' όμως πιστός ο Θεός ότι ο λόγος ημών ο λαληθείς προς εσάς δεν έγεινε ναι και ου».

Ψαλμοί 46: 1 Ο Θεός είναι καταφυγή ημών και δύναμις, βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι. Διά τούτο δεν θέλομεν φοβηθή, και αν σαλευθή η γη και μετατοπισθώσι τα όρη εις το μέσον των θαλασσών·