ΤΙ ΖΗΤΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ;

Ματθαίος 22: 35 Και εις εξ αυτών, νομικός, ηρώτησε πειράζων αυτόν και λέγων· Διδάσκαλε, ποία εντολή είναι μεγάλη εν τω νόμω;

Είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος απολαμβάνει και έχει διασφαλίσει την ελευθερία, ως το μεγαλύτερο αγαθό.

Αυτή την ελευθερία της βούλησης του ανθρώπου, τιμά ο Θεός όταν στέκεται από μακριά και απευθύνει λόγους πατρικούς για την ωφέλεια μας. 

Οι λόγοι του Θεού είναι λόγοι διδασκαλίας, που οδηγούν τον άνθρωπο στο βίο του με ασφάλεια και διασφαλίζουν την αιώνια ζωή.

Διαβάζουμε στον προφήτη Ησαΐα: «Ούτω λέγει Κύριος, ο Λυτρωτής σου, ο Άγιος του Ισραήλ· Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, ο διδάσκων σε διά την ωφέλειάν σου, ο οδηγών σε διά της οδού δι' ης έπρεπε να υπάγης. Είθε να ήκουες τα προστάγματά μου τότε η ειρήνη σου ήθελεν είσθαι ως ποταμός και η δικαιοσύνη σου ως κύματα θαλάσσης· και το σπέρμα σου ήθελεν είσθαι ως η άμμος και τα έκγονα της κοιλίας σου ως τα λιθάρια αυτής· το όνομα αυτού δεν ήθελεν αποκοπή ουδέ εξαλειφθή απ' έμπροσθέν μου».

Ο Μωυσής στο τέλος της διακονίας του, 120 ετών, γράφει στο Δευτερονόμιο: «Και τώρα, Ισραήλ, τι ζητεί Κύριος ο Θεός σου παρά σου, ειμή να φοβήσαι Κύριον τον Θεόν σου, να περιπατής εις πάσας τας οδούς αυτού και να αγαπάς αυτόν, και να λατρεύης Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου, να φυλάττης τας εντολάς του Κυρίου και τα διατάγματα αυτού, τα οποία εγώ προστάζω εις σε σήμερον διά το καλόν σου;»

Αργότερα ο προφήτης Ιερεμίας, καθώς ελέγχει τον λαό και διαμαρτύρεται για τις παραβάσεις του, ανακαλεί τις καλές ημέρες: «ο πατήρ σου δεν έτρωγε και έπινε, και επειδή έκαμνε κρίσιν και δικαιοσύνην, ευημέρει; Έκρινε την κρίσιν του πτωχού και του πένητος και τότε ευημέρει· δεν ήτο τούτο να με γνωρίζη; λέγει Κύριος.

Γιατί σήμερα δεν ευημερεί ο σύγχρονος άνθρωπος;

Διότι είναι προϊόν εκμετάλλευσης!

Πώς γίνεται η εκμετάλλευση του ανθρώπου;

Ας το δούμε όπως το περιγράφει ο προφήτης Ιερεμίας: «Ουαί εις τον οικοδομούντα τον οίκον αυτού ουχί εν δικαιοσύνη και τα υπερώα αυτού ουχί εν ευθύτητι, τον μεταχειριζόμενον την εργασίαν του πλησίον αυτού αμισθί και μη αποδίδοντα εις αυτόν τον μισθόν του κόπου αυτού, τον λέγοντα, Θέλω οικοδομήσει εις εμαυτόν οίκον μέγαν και υπερώα ευρύχωρα, και ανοίγοντα εις εαυτόν παράθυρα και στεγάζοντα με κέδρον και χρωματίζοντα με μίλτον».

Σήμερα μετά από 2,650 χρόνια (!) δεν έχει αλλάξει κάτι στην πονηριά και ασέβεια των ισχυρών ανθρώπων.

Τα πάντα γίνονται για την προσωπική δόξα και το μεγαλείο! Και όμως δεν υπάρχει ευλογία στην ζωή των ανθρώπων. Λες και τα πάντα είναι ένα «Εγώ»! Το Εγώ και η προβολή μου!

Ποιο άραγε είναι το μέλλον αυτών των ανθρώπων;

Η αγανάκτηση του Θεού!

Ο Κύριος Ιησούς δίνοντας μια παραβολή απέναντι στους αρχιερείς και τους Φαρισαίους, σχετικά με την πρόθεση του Θεού να ετοιμάσει τους γάμους του Υιού του και να προσκαλέσει τους πάντες να εισέλθουν, καταλήγει σε ένα συμβάν: «Εισελθών δε ο βασιλεύς διά να θεωρήση τους ανακεκλιμένους, είδεν εκεί άνθρωπον μη ενδεδυμένον ένδυμα γάμου, και λέγει προς αυτόν· Φίλε, πως εισήλθες ενταύθα μη έχων ένδυμα γάμου; Ο δε απεστομώθη. Τότε είπεν ο βασιλεύς προς τους υπηρέτας· Δέσαντες αυτού πόδας και χείρας, σηκώσατε αυτόν και ρίψατε εις το σκότος το εξώτερον· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων. Διότι πολλοί είναι οι κεκλημένοι, ολίγοι δε οι εκλεκτοί.

Τι βλέπουμε πιο πάνω;

Την οργή και την δικαία κρίση του Θεού, επάνω στην αδιαφορία και την υποκρισία των ανθρώπων!

Δευτερονόμιο 10: 16 Περιτέμετε λοιπόν την ακροβυστίαν της καρδίας σας και μη σκληρύνητε πλέον τον τράχηλόν σας.