ΕΥΤΥΧΙΑ!

Ιερεμίας 17: 7 Ευλογημένος ο άνθρωπος ο ελπίζων επί Κύριον και του οποίου ο Κύριος είναι η ελπίς.

Πολλοί αναζητούν τον ορισμό της ευτυχίας! Ανάλογα από ποια ηλικία, νέος ή γέρων, ο άνθρωπος προσπαθεί να δώσει τον ορισμό.

Από τον λόγο του Θεού, φαίνεται να είναι η «εύνοια του Θεού», προς τον άνθρωπο, που έπλασε και έθεσε στη γη, ώστε να κυριαρχεί και να εξουσιάζει.

Διαβάζουμε στους Ψαλμούς κάτι, που ο Δαβίδ οραματίζεται δια Πνεύματος Αγίου: «Διότι θέλεις τρώγει από του κόπου των χειρών σου· μακάριος θέλεις είσθαι, και ευτυχία εις σε. Η γυνή σου θέλει είσθαι ως άμπελος εύκαρπος εις τα πλάγια της οικίας σου· οι υιοί σου ως νεόφυτα ελαιών κύκλω της τραπέζης σου.

Ο Μωυσής ο πιστός άνθρωπος του Θεού, 120 ετών, μεταφέρει προς τον λαό το λόγο του Κυρίου, στο Δευτερονόμιο: «Και ήκουσε Κύριος την φωνήν των λόγων σας, ότε ελαλείτε προς εμέ· και είπε Κύριος προς εμέ, Ήκουσα την φωνήν των λόγων του λαού τούτου, τους οποίους ελάλησαν προς σέ· καλώς είπον πάντα όσα ελάλησαν. Είθε να ήτο εις αυτούς τοιαύτη καρδία, ώστε να με φοβώνται και να φυλάττωσι πάντοτε πάντα τα προστάγματά μου, διά να ευημερώσιν αιωνίως, αυτοί και τα τέκνα αυτών».

Εδώ υπάρχει το κλειδί της ευτυχίας και της ευημερίας!

Ο Δαβίδ γνώριζε αυτό το κλειδί και γράφει στους Ψαλμούς: «Μακάριος πας ο φοβούμενος τον Κύριον, ο περιπατών εν ταις οδοίς αυτού».

Σε άλλο σημείο ο Δαβίδ, γράφει: «Βεβαίως, υπέταξα και καθησύχασα την ψυχήν μου, ως το απογεγαλακτισμένον παιδίον πλησίον της μητρός αυτού· η ψυχή μου είναι εν εμοί ως απογεγαλακτισμένον παιδίον».

Ο Δαβίδ, ένας άνθρωπος κατά την καρδία του Θεού, πάντα απλός και φρόνιμος δηλαδή, γνωστικός γύρω από το θέλημα του Θεού, είναι ένα παράδειγμα ανθρώπου που ο Θεός ευλόγησε και ευτύχισε να κάμει μεγάλα πράγματα στον λαό του τον οποίο υπηρέτησε από την θέση του βασιλιά. Ήταν αυτός που θεμελίωσε το μεγάλο κράτος του Ισραήλ μετά από πολλές νικηφόρες μάχες, που του χάρισε ο Θεός. Από νέος, πριν γίνει βασιλιάς, έμαθε να ρωτά τον Κύριο για τα σχέδια του και να μην αποφασίζει μόνος του.  

Ακόμη στους Ψαλμούς, σε πολλά σημεία γράφει για την ευτυχία του ανθρώπου. Διαβάζουμε: «Μακάριοι οι φυλάττοντες κρίσιν, οι πράττοντες δικαιοσύνην εν παντί καιρώ».

Στην νέα Διαθήκη, όταν ο Ιησούς Χριστός δίδαξε επάνω στο όρος και μίλησε για πρώτη φορά στον λαό έθεσε σε άλλη βάση την ευτυχία του ανθρώπου. Είπε: «Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι πολύς εν τοις ουρανοίς· επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών».

Σε άλλο σημείο λέγει ο Κύριος: «Νομίζετε ότι ήλθον να δώσω ειρήνην εν τη γη; ουχί, σας λέγω, αλλά διαχωρισμόν. Διότι από του νυν θέλουσιν είσθαι πέντε εν οίκω ενί διακεχωρισμένοι, οι τρεις κατά των δύο και οι δύο κατά των τριών· Θέλει διαχωρισθή πατήρ κατά υιού και υιός κατά πατρός, μήτηρ κατά θυγατρός και θυγάτηρ κατά μητρός, πενθερά κατά της νύμφης αυτής και νύμφη κατά της πενθεράς αυτής».

Και ο Λουκάς, γράφει τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Διότι όστις επαισχυνθή δι' εμέ και τους λόγους μου, διά τούτον ο Υιός του ανθρώπου θέλει επαισχυνθή, όταν έλθη εν τη δόξη αυτού και του Πατρός και των αγίων αγγέλων».

Στην νέα Διαθήκη αλλάζουν πολλά πράγματα. Ο πιστός καλείται σαν υπηρέτης και μάρτυρας του Χριστού ενώπιον των ανθρώπων. Όχι για να κληρονομήσει σπίτια, αγρούς ή να δημιουργήσει όνομα πλουσίου. Καλείται (α) να απαρνηθεί το «Εγώ» (β) να σηκώσει τον σταυρό του, κάθε ημέρα και (γ) να ακολουθεί τον Ιησού και την διδαχή του.

Η ευτυχία μετατρέπεται σε χαρά!

       

Η χαρά του Πνεύματος του Αγίου. Διαβάζουμε στις Πράξεις: «Εκείνοι λοιπόν ανεχώρουν από προσώπου του συνεδρίου, χαίροντες ότι υπέρ του ονόματος αυτού ηξιώθησαν να ατιμασθώσι». Σε άλλο σημείο, διαβάζουμε: «Και οι μαθηταί επληρούντο χαράς και Πνεύματος Αγίου».

Γράφοντας ο Παύλος την δεύτερη επιστολή προς Κορινθίους, λέγει: «Πολλήν παρρησίαν έχω προς εσάς, πολλήν καύχησιν έχω διά σάς· είμαι πλήρης παρηγορίας, έχω υπερπερισσεύουσαν την χαράν εις όλην την θλίψιν ημών».

Ένα πολύ ιδιαίτερο σημείο προς το τέλος της διακονίας του αποστόλου Παύλου, διαβάζουμε: «Δεν φροντίζω όμως περί ουδενός τούτων ουδέ έχω πολύτιμον την ζωήν μου, ως το να τελειώσω τον δρόμον μου μετά χαράς και την διακονίαν, την οποίαν έλαβον παρά του Κυρίου Ιησού, να διακηρύξω το ευαγγέλιον της χάριτος του Θεού».

Η χαρά του Πνεύματος του Αγίου είναι η ευτυχία στον πιστό άνθρωπο τη νέας Διαθήκης που σφραγίστηκε με την θυσία, το αίμα του Ιησού Χριστού, επάνω στον σταυρό.   

Είναι αλήθεια ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δεν μπορεί να εννοήσει τα λόγια αυτά, εάν δεν αναγεννηθεί δια του λόγου του Θεού και δια Πνεύματος Αγίου και γνωρίσει την αλήθεια. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης, γέρων στην νήσο Πάτμο, γράφει στην τρίτη του επιστολή: «Διότι εχάρην κατά πολλά ότι έρχονται αδελφοί και μαρτυρούσιν εις την αλήθειάν σου, καθώς συ περιπατείς εν τη αληθεία. Μεγαλητέραν χαράν δεν έχω παρά τούτο, να ακούω ότι τα τέκνα μου περιπατούσιν εν τη αληθεία».

Αυτή είναι η αληθινή χαρά του πιστού, αυτή είναι η ευτυχία που αναζητά ο σύγχρονος άνθρωπος, στη ζωή του! Αμήν. 

Δευτερονόμιο 5: 33 Θέλετε περιπατεί εις πάσας τας οδούς, τας οποίας Κύριος ο Θεός σας προσέταξεν εις εσάς· διά να ζήτε και να ευημερήτε και να μακροημερεύητε εν τη γη, την οποίαν θέλετε κληρονομήσει.