ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ ΠΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Προφήτης Ησαΐας 40: 6 Φωνή λέγουσα, Φώνησον· και είπε, Τι να φωνήσω; πάσα σαρξ είναι χόρτος και πάσα η δόξα αυτής ως άνθος του αγρού. Ο χόρτος εξηράνθη, το άνθος εμαράνθη· διότι πνεύμα Κυρίου έπνευσεν επ' αυτό· χόρτος τη αληθεία είναι ο λαός. Ο χόρτος εξηράνθη, το άνθος εμαράνθη· ο λόγος όμως του Θεού ημών μένει εις τον αιώνα.

Η ματαιότητα, είναι μια λέξη άγνωστη για την εποχή μας, που χρησιμοποιείται μόνον σε εκθέσεις ιδεών. 

Ο λόγος είναι ότι ζούμε σε μια εποχή που ο σύγχρονος πολιτισμός κατακλύζεται από την ύλη και όχι το πνεύμα. Ότι φαίνεται, ή ότι ψηλαφιέται έχει αξία, διαφορετικά δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθείς. Ακόμη, δεν αξίζει το διάβασμα γενικώς, αλλά ότι πιάνουν τα χέρια. Είτε λέγεται παιγνίδι για παιδιά και μεγάλους, είτε χρήμα και ρευστότητα για επιχειρηματίες, ή δόξα και αναγνώριση για επιτυχημένους επαγγελματίες. Έτσι τα χέρια είναι ο «θεός» για όλες τις ηλικίες! Ας δούμε τον άνθρωπο, στον κύκλο της ζωής του από την γέννηση του:

5 ετών

Μόλις έχει αντιληφθεί ο άνθρωπος τη ζωή,  αφού μιλάει και ερωτά τις ατελείωτες ερωτήσεις του. Και οι γονείς με υπομονή απαντούν σε όλες τις ερωτήσεις αφού είναι υποχρεωμένοι να  γνωρίζουν τα πάντα. Σταδιακά αρχίζει το σχολείο και η εμπειρία της γνωριμίας με άλλα παιδιά, η πρόκληση της φιλίας και η δοκιμή της αρχηγίας στο σχολικό περιβάλλον. Δημιουργούνται οι πρώτοι φόβοι είτε από το βάρος του σχολείου, διότι δεν αρέσουν τα γράμματα ή διότι υπάρχει η σχολική βία. Οι γονείς σε μια δοκιμασία καθώς δεν γνωρίζουν τι είναι το σωστό; Να δουλεύουν και οι δύο, ή μόνο ο πατέρας; Ακόμη η απουσία της μητέρας δεν έχει δείξει τη ζημιά. Αφού γίνονται ή μπαλώνονται όλα. Και τα μαθήματα, και οι γιατροί και τα εμβόλια και τα νοσοκομεία Παίδων και τα φροντιστήρια και τα ωδεία και τα γυμναστήρια, όλα τα πάντα. Να και τα πτυχία, να και τα βραβεία, να και οι έπαινοι, όλα καμωμένα!         

15 ετών

Μόλις έχει καταλάβει την ευκαιρία που του δίνεται να δράσει ανεξάρτητος. Είναι πλέον έφηβος με ελευθερίες. Έχει πονηρέψει αρκετά ώστε να ξέρει πώς να κρύβεται από τον έλεγχο των γονέων. Ακόμη μένει στο σπίτι, αφού δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Προσπαθεί να διαβάσει ώστε να επιτύχει σε κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Ίσως έχει ικανότητες, ίσως έχει καλούς γονείς, ίσως έχει οικονομική δύναμη να πληρώσει τα φροντιστήρια που απαιτούνται στην περίοδο αυτή. Δύο χρόνια, πριν από τις πανελλήνιες εξετάσεις δίνει όλη την δύναμη της ψυχής του ώστε να επιτύχει το καλύτερο αποτέλεσμα. Και πράγματι καταφέρνει το στόχο ακριβώς ή περίπου και εισάγεται σε μια σχολή στον τόπο του ή την επαρχία. Μέσα στην σχολή προσαρμόζεται γρήγορα στο νέο περιβάλλον της ακαδημαϊκής ελευθερίας και «νοικοκυριού». Κάνει μια σχέση και την διατηρεί όσο μπορεί.      

20 ετών

Είναι σε μια σχολή γραμμένος. Δεν είναι βέβαιο ότι παρακολουθεί. Όμως με τη βοήθεια των συλλόγων αριστερών και δεξιών, παίρνει τα θέματα και περνά τα μαθήματα αντιγράφοντας με άνεση. Συμμετέχει στην φοιτητική ζωή των συζητήσεων με ένταση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων, της καφετέριας, της δοκιμής ουσιών και ποτών και άλλων εντάσεων. Έχει κινδυνεύσει να χάσει τη ζωή του μερικές φορές, ή ίσως τελειώνει εδώ, η ιστορία του και τον έκλαψαν οι συγγενείς του επάνω σε ένα τάφο. Τελειώνει κάποια στιγμή τις σπουδές, κάνει ένα μεταπτυχιακό, ή αλλάζει επιστήμη αφού δεν βλέπει εργασία, ή εργάζεται σε άλλο αντικείμενο προσωρινά, π.χ σε «ακαδημία καφέ». Και έρχεται η επόμενη σχέση του. Η προηγούμενη απέτυχε μετά από λίγα χρόνια λόγω έντασης και πείσματος.    

35 ετών

Ακόμη δεν έχει οικογένεια, όμως το σκέπτεται σοβαρά. Αλλά το ζήτημα οικογένεια δεν μπορεί να λυθεί εύκολα, έχει πολλές παραμέτρους: οικονομικά θέματα, στέρηση της ελευθερίας, αντίδραση των  τεσσάρων γονέων και μένει πάντα πίσω. Η εξέλιξη στην εργασία πάει καλά, ανέλπιστα καλά. Καταφέρνει να διακριθεί ανάμεσα σε άλλους της ηλικίας του και να τους ξεπεράσει. Διακρίνεται, βγάζει χρήματα, κάνει γνωριμίες, έχει καλή υγεία, έχει πάρει λίγα κιλά, πάει στο γυμναστήριο αργά το βράδυ. Ξαφνικά αντιμετωπίζει την ασθένεια των γονέων και είναι δίπλα τους, στο σπίτι, στο νοσοκομείο, στους γιατρούς, δεν προλαβαίνει, όμως τα καταφέρνει και αισθάνεται ικανοποίηση.    

45 ετών

Είναι πλέον παντρεμένος, έχει ένα παιδί 5 ετών και σκέπτεται για το δεύτερο. Ενθουσιάζεται σαν πατέρας, ή μητέρα, στην ύπαρξη των παιδιών, κάνει κάτι καλύτερο από αυτό που έζησε μικρός, την ανέχεια, την φτώχεια, εργάζεται πιο σκληρά, πιο πονηρά και ήδη ετοιμάζεται να αλλάξει εργασία για τρίτη φορά. Δίνει συνεντεύξεις, στέλνει βιογραφικά, αγωνιά αλλά δεν το βάζει κάτω. Έχει βρει καταφύγιο το ποτό, κάποια ουσία, κάτι. Βλέπει ότι ο/η σύζυγος δεν τραβά προς την ίδια κατεύθυνση και ετοιμάζεται για ένα διαζύγιο «πολιτισμένα». Ήδη συζεί. Προβληματίζεται για την ανατροφή των παιδιών, για την διατροφή, για τον δικηγόρο της υπόθεσης του/της.        

55 ετών

Έχει παιδί στην εφηβεία. Έχει σκοτούρες με την εργασία σαν υπάλληλος ή σαν επιχειρηματίας. Η τράπεζα δεν του δίνει νέο δάνειο που το έχει ανάγκη. Οι υποχρεώσεις είναι πλέον πολύ μεγάλες και ο χρόνος δεν επαρκεί. Κοιμάται λίγες ώρες και συνεχώς σκέπτεται. Ίσως έχει και ένα πάθος που του κάνει κακό και είναι αδύνατον να το αποβάλλει. Έχει πολλούς εχθρούς, αμέτρητους και δεν ξέρει πώς θα τους αντιμετωπίσει. Οι φίλοι έχουν περιοριστεί στις δικές τους υποχρεώσεις. Μαζεύει θυμό μέσα του για την ζωή που τον αδίκησε. Κάνει προσπάθειες, άλλες με επιτυχία άλλες με αποτυχία. Τα παιδιά, τον ενοχλούν για χρήματα που δεν έχει. Αισθάνεται αδύναμος και μόνος.        

65 ετών

Θέλει λίγα χρόνια μέχρι την σύνταξη. Η υγεία του/της, είναι κλονισμένη. Το πάθος, του έκανε κακό, τώρα το καταλαβαίνει και το ομολογεί. Όμως, εργάζεται και έχει όφελος αφού τα οικονομικά πάνε καλά. Τα παιδιά, πάνω από 25 ετών βρήκαν το δρόμο τους. Δεν ανησυχεί γιαυτό. Όμως, τα βλέπει σπάνια. Δεν πειράζει έχει την καταξίωση της  κοινωνίας. Συμμετέχει σε δημοτικά συμβούλια, σε φιλανθρωπικές δράσεις, έχει αναλάβει έργο κοινωνικό. Τον/την συγχαίρουν τακτικά στην γιορτή, στα γενέθλια, κλπ.  

75 ετών

Είναι συνταξιούχος, ήρθαν τα γεράματα, αλλά δεν επαρκεί η σύνταξη γιαυτό και εργάζεται ακόμη. Έχει δυνάμεις σαν «νέος». Αναλαμβάνει υποθέσεις και ιδιαίτερα αν είναι επαγγελματίας, δικηγόρος, ή μηχανικός αρχιτέκτων, τότε είναι και σοφός! Αλλά το πιο καλό: γίνεται παππούς/γιαγιά. Για πρώτη φορά παίρνει στην αγκαλιά το βρέφος, το εγγόνι του και χαίρεται σαν μικρό παιδί.   

85 ετών.   

Είναι μόνος ή μόνη χωρίς σύζυγο. Ίσως έχει κάποιο παιδί κοντά, έστω και για λίγο αφού λείπει στο εξωτερικό. Τα πολιτικά είναι μια καλή συζήτηση με φίλους στο καφενείο. Η υγεία αντιμετωπίζεται με φάρμακα, αφού έχει περίθαλψη. Μόνο που παίρνει πολλά χάπια, τι να κάνει;   

95 ετών

Είναι κοντά σε κάποιο παιδί. Είναι ανήσυχος με την οικονομική και πολιτική κατάσταση. Βλέπει νέα πράγματα που δεν τα έχει γνωρίσει από νέος. Ανήκει πλέον στην τρίτη γενεά και μάλιστα προς το τέλος.

 Σε όλο αυτό τον κύκλο της ζωής, είδαμε την ματαιότητα. Δηλαδή μια ζωή χωρίς αιώνιο σκοπό, χωρίς αιώνιο στόχο. Κάθε φορά ένα στόχος, κερδιζόταν μετά από μεγάλη προσπάθεια ή τύχη, αλλά μετά; Νέοι φόβοι, νέες ανησυχίες, νέες προκλήσεις. Γιατί; Διότι η ματαιότητα δεν μπορεί να ελευθερώσει, τα νεκρά έργα δεν μπορούν να σώσουν. Μόνον ο Ιησούς ο Χριστός δίνει ζωή αιώνια και νόημα στην ζωή του ανθρώπου, την στιγμή, ακριβώς, που θα πιστεύσει σε αυτόν και θα λάβει την σωτηρία. Η σωτηρία μας ομοιάζει με την σωτηρία του ναυαγού! Είναι σωτηρία επί στιγμής (on spot). Με άλλα λόγια, ότι περιγράψαμε πιο πάνω αλλάζουν σε μια στιγμή χρόνου. Και ο άνθρωπος γνωρίζει τον αιώνιο προορισμό του και τον ουράνιο πατέρα του. Η ματαιότητα αναχωρεί (!) και έρχεται  η ζωή η αιώνιος.  Αμήν.         

Εκκλησιαστής 11: 10 Και αφαίρεσον τον θυμόν από της καρδίας σου, και απομάκρυνον την πονηρίαν από της σαρκός σου· διότι η νεότης και η παιδική ηλικία είναι ματαιότης.