ΣΥΛΛΟΓΙΣΘΗΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ. ΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΜΟΥ!

Εκκλησιαστής 2: 11 Και παρετήρησα εγώ εν πάσι τοις έργοις μου τα οποία έκαμον αι χείρές μου, και εν παντί τω μόχθω τον οποίον εμόχθησα, και ιδού, τα πάντα ματαιότης και θλίψις πνεύματος, και ουδέν όφελος υπό τον ήλιον.

Ο άνθρωπος του Θεού είναι ένα σκεπτόμενο άτομο και πιστό ταυτόχρονα. 

Σκέπτεται τον εαυτό του, τον ουράνιο Πατέρα, τον Κύριο Ιησού, την οικογένεια του, τους γονείς του, τα παιδιά του, την εργασία του, την εκκλησία του, τους ασθενείς γύρω του και άλλα πολλά που πέφτουν στην αντίληψη του. Σκέπτεται ότι το πρώτο που θα κάνει σήμερα και κάθε ημέρα, είναι να υπηρετήσει την δικαιοσύνη του Θεού και την βασιλεία των ουρανών. Σκέπτεται τις πολλές υποχρεώσεις, προκλήσεις, ευθύνες, ελλείψεις και του φαίνονται βουνά, όρη δυσκολιών. Πώς αποφασίζει;

(α) Από τις εμπειρίες της ζωής, τα λάθη.

Ο προφήτης Αγγαίος δια του λόγου του Κυρίου, υπενθυμίζει τα λάθη: «Εσπείρατε πολύ και εισωδεύσατε ολίγον, τρώγετε και δεν χορταίνετε, πίνετε και δεν ευχαριστείσθε, ενδύεσθε και δεν θερμαίνεσθε, και ο μισθοδοτούμενος μισθοδοτείται διά βαλάντιον τετρυπημένον». Ακόμη ο αδελφόθεος Ιάκωβος αναφέρεται σε λάθη των πιστών: «Πόθεν προέρχονται πόλεμοι και μάχαι μεταξύ σας; ουχί εντεύθεν, εκ των ηδονών σας, αίτινες στρατεύονται εντός των μελών σας; Επιθυμείτε και δεν έχετε· φονεύετε και φθονείτε, και δεν δύνασθε να επιτύχητε· μάχεσθε και πολεμείτε· αλλά δεν έχετε, επειδή δεν ζητείτε». Ακόμη και ο Εκκλησιαστής, ο βασιλιάς Σολομώντας αναφέρεται στα λάθη του: «Και παρετήρησα εγώ εν πάσι τοις έργοις μου τα οποία έκαμον αι χείρές μου, και εν παντί τω μόχθω τον οποίον εμόχθησα, και ιδού, τα πάντα ματαιότης και θλίψις πνεύματος, και ουδέν όφελος υπό τον ήλιον». Στη ζωή μας μπορούμε να ανατρέξουμε σε σοβαρά λάθη που μας φανέρωσε ο Θεός εκ των υστέρων, με το δικό του τρόπο μαθητείας. Μέσα από αυτά αντλούμε σοφία και γνώση. Σοφία, ώστε να μελετάμε πλέον τα πράγματα αναλυτικά και σε βάθος και όχι ρηχά. Γνώση, από αυτή που συγκεντρώσαμε και αποθηκεύαμε με πόνο, αφού πάθαμε.   

 

      

(β) Από τις εμπειρίες της ζωής, τις επιτυχίες.

Οι επιτυχίες μας προήλθαν όταν αποφασίσαμε κάτι με αδυναμία και μετά από πολύ σκέψη και συλλογισμό. Ο Κύριος δίδαξε: «Η τις βασιλεύς υπάγων να πολεμήση άλλον βασιλέα δεν κάθηται πρότερον και σκέπτεται εάν ήναι δυνατός με δέκα χιλιάδας να απαντήση τον ερχόμενον κατ' αυτού με είκοσι χιλιάδας;» Ένα παράδειγμα για τους νέους, είναι η εισαγωγή τους στα ΑΕΙ. Επιτυγχάνουν την είσοδο τους σε μια σχολή μετά από πολύ αναλυτική μελέτη, πολύ συγκέντρωση και πολύ κούραση σωματική και ψυχική. Ένα αρνητικό παράδειγμα είναι όταν οι ίδιοι οι νέοι δεν καταφέρνουν να τελειώσουν μια σχολή όταν νομίσουν ότι η προσπάθεια τελείωσε με την εισαγωγή τους στην σχολή. Ακόμη επιτυχία είναι ένας καλός γάμος που συντελείται μετά από προσευχή και δέηση. Όμως, ο ίδιος γάμος μπορεί να λυθεί παράνομα, όταν υπάρξει χαλάρωση, ματαιοφροσύνη και αφροσύνη στη συνεχεία. Η εργασία μας είναι ένα παράδειγμα επιτυχίας όταν καταφέραμε να είμαστε στην ίδια εργασία για πάνω από επτά χρόνια! Με ποιο τρόπο; Με τον φόβο και τον κόπο! Όταν χάσαμε τα στοιχεία αυτά μας απέλυσαν, διότι ήμασταν άχρηστοι πλέον.          

(γ) Από τις εμπειρίες της ζωής, το χέρι του Θεού.

Αν αφήσουμε στην άκρη τα λάθη και τις επιτυχίες και θυμηθούμε τις ευλογίες του Θεού, θα εννοήσουμε το εδάφιο από τις Παροιμίες: «Η καρδία του ανθρώπου βουλεύεται την οδόν αυτού· αλλ' ο Κύριος διευθύνει τα βήματα αυτού». Πότε λάβαμε την μεγαλύτερη χαρά; Όταν μας επισκέφτηκε ο Θεός, με τα δώρα του. Να θυμηθούμε την αναγέννηση μας; Να θυμηθούμε όταν λάβαμε το Πνεύμα το Άγιο; Να θυμηθούμε όταν μας μίλησε στην καρδιά μας με έναν προφήτη του; Να θυμηθούμε πως σωθήκαμε από μια ξαφνική πτώση μας ή ένα σοβαρό ατύχημα με το αυτοκίνητο μας; Να θυμηθούμε πως μας επανέφερε ο Κύριος μετά από μια πνευματική μας πτώση και μελαγχολία;

Και το έργο μου;

Ο Κύριος Ιησούς δίδαξε: «Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτούς· Τούτο είναι το έργον του Θεού, να πιστεύσητε εις τούτον, τον οποίον εκείνος απέστειλε». Ο λόγος του Θεού είναι η παρακαταθήκη μας. Είναι το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο που διαθέτουμε. Είναι αλήθεια, ότι δεν γνωρίζουμε όπως πρέπει, τον λόγο του Θεού. Γιαυτό και ξεχνάμε να μελετήσουμε ή να φάμε τον Λόγο. Στην Αποκάλυψη, στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας ο Κύριος Ιησούς λέγει: «· ιδού, έθεσα ενώπιόν σου θύραν ανεωγμένην, και ουδείς δύναται να κλείση αυτήν· διότι έχεις μικράν δύναμιν και εφύλαξας τον λόγον μου και δεν ηρνήθης το όνομά μου». Η μικρή δύναμη αναφέρεται στο μέγεθος της εκκλησίας και στις ελλείψεις τις υλικές, που για τον Θεό δεν έχουν σημασία. Η επόμενη διαπίστωση ήταν: «φύλαξες τον λόγο μου» και τέλος το: «δεν αρνήθηκες το όνομα μου». Τρία πράγματα, για τον Κύριο πολύτιμα που του δίνουν την ευκαιρία να ανοίξει την θύρα του Λόγου, ώστε να τρέχει ο λόγος του Θεού και να δοξάζεται. Αμήν.  

Ευαγγέλιο του Λουκά 16: 11 Εάν λοιπόν εις τον άδικον μαμωνά δεν εφάνητε πιστοί, τον αληθινόν πλούτον τις θέλει σας εμπιστευθή; Και εάν εις το ξένον δεν εφάνητε πιστοί, τις θέλει σας δώσει το ιδικόν σας;