ΧΩΡΙΣ ΚΗΛΙΔΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΨΕΓΑΔΙ!

Ησαΐας 62:7 Και μη δίνετε σ' αυτόν ανάπαυση, μέχρις ότου συστήσει, και μέχρις ότου κάνει την Ιερουσαλήμ αίνεση επάνω στη γη.

Η νύμφη του Χριστού.

Ο στολισμός της νύμφης.

Τα κοσμήματα του στολισμού.

Ο Πατέρας Θεός, από των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης του λαού Ισραήλ, μιλά και φανερώνει το σχέδιο Του για την Εκκλησία, που την ονομάζει Σιών, Ιερουσαλήμ, πόλις αγία.

Διαβάζουμε στον προφήτη Ησαΐα:

«Δεν θα σιωπήσω για τη Σιών, και δεν θα ησυχάσω για την Ιερουσαλήμ, μέχρις ότου η δικαιοσύνη της βγει σαν λάμψη, και η σωτηρία της σαν λαμπάδα που καίγεται. Και τα έθνη θα δουν τη δικαιοσύνη σου, και όλοι οι βασιλιάδες τη δόξα σου· και θα ονομαστείς με νέο όνομα, που θα το ονομάσει το στόμα τού Κυρίου. Και θα είσαι στεφάνι δόξας στο χέρι τού Κυρίου, και βασιλικό διάδημα στην παλάμη τού Θεού σου».

Στο ίδιο σημείο ο προφήτης Ησαΐας, γράφει:

«ο Κύριος διακήρυξε μέχρι τα άκρα τής γης: Πείτε στη θυγατέρα Σιών: Δες, ο Σωτήρας σου έρχεται· δεστε, ο μισθός του είναι μαζί του, και το έργο του μπροστά του. Και θα τους ονομάσουν: Ο άγιος λαός, Ο λυτρωμένος λαός τού Κυρίου· κι εσύ θα ονομαστείς: Επιζητούμενη Πόλη, όχι εγκαταλειμμένη».

Στην Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού προς τον Ιωάννη, διαβάζουμε:

«Όποιος νικάει, θα τον κάνω στύλο μέσα στον ναό του Θεού μου, και δεν θα βγει πλέον έξω· και θα γράψω επάνω του το όνομα τού Θεού μου, και το όνομα της πόλης τού Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, που κατεβαίνει από τον ουρανό από τον Θεό μου, και το νέο μου όνομα».

Η ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Όταν ο άνθρωπος του Θεού, δώσει την καρδιά του, την ζωή του (!) στον Ιησού Χριστό, αρχίζει τότε η ζωή της μαθητείας.

Μαθητεία είναι η συστηματική διδαχή των αποστόλων, καθώς και των Αγίων Γραφών. 

Οι επιστολές καταλήγουν, συνήθως, με το λόγο προτροπής: «Αυξάνεστε δε στη χάρη και στη γνώση τού Κυρίου μας και Σωτήρα, του Ιησού Χριστού».

Αυτή η αύξηση, έρχεται μέσα από την πνευματική ζωή και πορεία του πιστού.

Γράφει ο απόστολος Πέτρος: «Γι' αυτό, αγαπητοί, ενώ τα προσμένουμε αυτά, επιμεληθείτε να βρεθείτε μπροστά του με ειρήνη, χωρίς κηλίδα και χωρίς ψεγάδι».

Εδώ, φαίνεται η προσωπική επίδοση του κάθε πιστού που μεριμνά με επιμέλεια, ώστε να βρεθεί την ημέρα του Κυρίου με ειρήνη, δηλαδή γεμάτος με τον καρπό του Αγίου Πνεύματος.

Γράφει σχετικά, ο απόστολος Παύλος: «γίνεστε δε, ο ένας στον άλλον, χρήσιμοι, εύσπλαχνοι, συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, όπως και ο Θεός συγχώρησε εσάς διαμέσου τού Χριστού».

ΧΩΡΙΣ ΚΗΛΙΔΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΨΕΓΑΔΙ

Ο απόστολος Παύλος γράφει προς τους αδελφούς, της εκκλησίας της Εφέσου:

«όπως και ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη της, για να την αγιάσει, αφού την καθάρισε με το λουτρό τού νερού διαμέσου τού λόγου· για να την παραστήσει στον εαυτό του εκκλησία ένδοξη, χωρίς να έχει κάποια κηλίδα ή ρυτίδα ή κάτι αυτού τού είδους, αλλά για να είναι αγία και χωρίς ψεγάδι».

«Κηλίδα ή ρυτίδα» επάνω στον πιστό, είναι η αναφορά των ανθρώπων στην καθημερινή πρακτική.

Γράφει σχετικά, ο αδελφόθεος Ιάκωβος:

«Από πού προέρχονται οι πόλεμοι και οι διαμάχες ανάμεσά σας; Όχι από εδώ, από τις ηδονές σας, οι οποίες αντιμάχονται μέσα στα μέλη σας; Επιθυμείτε, και δεν έχετε· φονεύετε και φθονείτε, και δεν μπορείτε να επιτύχετε· μάχεστε και πολεμάτε, αλλά δεν έχετε, επειδή δεν ζητάτε».

Εδώ, φαίνεται η καθημερινότητα του ανθρώπου.

Μπορεί αυτός ο άνθρωπος «του Θεού» να ονομαστεί «άγιος» στην κοινωνία, που ζει;

Και βέβαια, η απάντηση είναι όχι!

ΤΟ ΠΛΥΣΙΜΟ ΤΩΝ ΠΟΔΩΝ

Είναι εδώ η ευκαιρία, να μιλήσουμε για το πλύσιμο των ποδών, που ο Κύριος Ιησούς έδωσε σαν παράδειγμα την βραδιά πριν να συλληφθεί.

Διαβάζουμε:

«Αφού, λοιπόν, έπλυνε τα πόδια τους, και πήρε τα ιμάτιά του, όταν κάθησε ξανά, τους είπε: Ξέρετε τι σας έκανα; Εσείς με φωνάζετε: Ο δάσκαλος και ο Κύριος· και καλά λέτε, επειδή είμαι. Αν, λοιπόν, εγώ, ο Κύριος και ο δάσκαλος, σας έπλυνα τα πόδια, κι εσείς χρωστάτε να πλένετε ο ένας τα πόδια τού άλλου. Επειδή, παράδειγμα έδωσα σε σας, για να κάνετε κι εσείς, όπως εγώ έκανα σε σας».

Πολλοί χριστιανοί (!) θεωρούν καθήκον απέναντι στον Χριστό, ώστε μια φορά τον χρόνο να κάνουν το ίδιο, στην αίθουσα της εκκλησίας.

Είναι αυτό σωστό;

Ας δούμε τι είπε ο Χριστός στον Πέτρο, όταν παρακάλεσε να τον πλύνει "και τα χέρια και το κεφάλι"!

Διαβάζουμε: «Εκείνος που είναι λουσμένος δεν έχει ανάγκη παρά μονάχα τα πόδια να πλύνει, για τον λόγο ότι είναι ολόκληρος καθαρός».

Αυτό (!) είναι η χρηστότητα, που είναι ο καρπός του Αγίου Πνεύματος. 

Δηλαδή, εκεί όπου υπάρχει πραγματική ανάγκη, ο άνθρωπος του Θεού, να βοηθά συστηματικά και όχι τυπικά, μια φορά τον χρόνο.   

Η ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΑΝΟΜΩΝ

Ο απόστολος Πέτρος, γράφοντας την δεύτερη επιστολή του, λέγει:

«Αυτή είναι ήδη η δεύτερη επιστολή που σας γράφω, αγαπητοί, με τις οποίες διεγείρω με υπόμνηση την ειλικρινή σας διάνοια· για να θυμηθείτε τα λόγια, που προηγούμενα μιλήθηκαν από τους άγιους προφήτες, και την παραγγελία τη δική μας, των αποστόλων τού Κυρίου και Σωτήρα».

Και καταλήγει γράφοντας:

«Εσείς, λοιπόν, αγαπητοί, καθώς τα γνωρίζετε αυτά από πριν, φυλάγεστε, για να μη 

παρασυρθείτε με την πλάνη των ανόμων, και εκπέσετε από τον στηριγμό σας».

Μελετώντας τις Γραφές, με προσοχή, λαμβάνουμε την πνευματική τροφή σαν δύναμη Θεού, ώστε να διαφυλάξουμε την σωτηρία μας και να προστατευτούμε από τις πλάνες και τις ψεύτικες διδασκαλίες των εσχάτων ημερών. Αμήν.  

Αποκάλυψη 21: 2 Και εγώ ο Ιωάννης είδα την άγια πόλη, την καινούργια Ιερουσαλήμ, που κατέβαινε από τον Θεό, από τον ουρανό, ετοιμασμένη σαν νύφη στολισμένη για τον άνδρα της.