ΑΙΦΝΗΣ! – ΜΕΡΟΣ 2

1^η επιστολή προς Θεσσαλονικείς 4: 16 ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, κι αυτοί που πέθαναν εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα·

Ο πιστός και φρόνιμος δούλος!

Ο κακός δούλος!

Οι πέντε μωρές παρθένες!

Οι πέντε φρόνιμες παρθένες!

Η «Αρπαγή» της Εκκλησίας!

Όταν ο Κύριος Ιησούς ολοκλήρωσε την ομιλία και την διδασκαλία του, για τα σημεία της παρουσίας Του και της συντέλειας των αιώνων, μετά από ερώτηση των μαθητών, έκλεισε την ομιλία του με παραβολές.  

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΦΡΟΝΙΜΟΥ ΔΟΥΛΟΥ

Ο Κύριος Ιησούς. αναφέρθηκε σε δύο περιπτώσεις δούλων και επιστατών.

Μίλησε για τον πιστό και φρόνιμο δούλο και επιστάτη της οικίας και επικεφαλής όλων των δούλων και υπηρετών.

Είπε ο Κύριος:

«Ποιος είναι, λοιπόν, ο πιστός και φρόνιμος δούλος, που ο κύριός του τον κατέστησε επιστάτη στους υπηρέτες του, για να δίνει σ αυτούς την τροφή στον καιρό της; Μακάριος εκείνος ο δούλος, που, όταν έρθει ο κύριός του, θα τον βρει να κάνει έτσι. Σας διαβεβαιώνω ότι, θα τον κάνει επιστάτη σε όλα τα υπάρχοντά του».

Κατόπιν, ο Κύριος μίλησε για τον ίδιο δούλο (!) που θα αλλάξει συμπεριφορά και θα σκεφτεί πονηρά.

Ο Κύριος είπε:

«Αν, όμως, ο κακός εκείνος δούλος πει στην καρδιά του: Ο κύριός μου καθυστερεί νάρθει· και αρχίσει να δέρνει τούς συνδούλους του, μάλιστα να τρώει και να πίνει μ' αυτούς που μεθούν, θάρθει ο κύριος εκείνου τού δούλου σε ημέρα που δεν προσμένει, και σε ώρα που δεν ξέρει· και θα τον αποχωρίσει, και θα βάλει το μέρος του μαζί με τους υποκριτές· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών».

Τα πράγματα του Θεού είναι σχεδιασμένα, ώστε να εκτελούνται στον καιρό του Θεού, με το ρολόι που κρατά ο Θεός.

Όταν ο άνθρωπος, νομίζει ότι γνωρίζει πλέον (!) τους χρόνους και τους καιρούς του Θεού, είναι χαμένος!

Διότι άρχισε, πλέον, να σκέφτεται πονηρά.

Μέσα στην πονηριά του ανθρώπου, που προΐσταται στο έργο του Θεού, υπάρχει η αλαζονεία της εξουσίας, η ασωτία, η μέθη και η αδιαφορία για τους φτωχούς και αδυνάτους.   

Και όμως, η αποστολή του Κυρίου Ιησού Χριστού, ήταν όπως την περιγράφει ο προφήτης Ησαΐας:

«Πνεύμα Κυρίου τού Θεού είναι επάνω μου· επειδή, ο Κύριος με έχρισε για να ευαγγελίζομαι στους φτωχούς· με απέστειλε για να γιατρέψω τους συντριμμένους στην καρδιά, να κηρύξω ελευθερία στους αιχμαλώτους, και άνοιγμα δεσμωτηρίου στους δεσμίους»

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝ

Ο Κύριος Ιησούς, έδωσε μια μοναδική παραβολή που κατέγραψε ο Ευαγγελιστής Ματθαίος.

Ομοίωσε την βασιλεία των ουρανών, με δέκα παρθένους γυναίκες, έτοιμες και στολισμένες για τους γάμους με τον νυμφίο.

Πράγματι, οι δέκα παρθένες όλες μαζί, με χαρά (!) βγήκαν έξω, να συναντήσουν τον νυμφίο.

Ας δούμε τι λέγει η Γραφή, στη συνέχεια:   

«Τότε, η βασιλεία των ουρανών θα είναι όμοια με δέκα παρθένες, οι οποίες, αφού πήραν τα λυχνάρια τους, βγήκαν σε συνάντηση του νυμφίου. Όμως, απ' αυτές πέντε ήσαν φρόνιμες, και πέντε μωρές. Οι οποίες μωρές, αφού πήραν τα λυχνάρια τους, δεν πήραν μαζί τους λάδι· οι φρόνιμες, όμως, πήραν λάδι στα δοχεία τους μαζί με τα λυχνάρια τους. Και επειδή ο νυμφίος καθυστερούσε, νύσταξαν όλες και κοιμόνταν».

Δυστυχώς, ο Κύριος διατυπώνει μια αλήθεια: «πέντε ήσαν φρόνιμες, και πέντε μωρές»!

Αυτό φανερώνει την διαφορετική στάση και συμπεριφορά πολλών χριστιανών και πιστών ανθρώπων. Άλλοι ακολουθούν τον Χριστό με σωφροσύνη και γνώση, ενώ άλλοι ακολουθούν με επιπολαιότητα και ανοησία.

Τι έγινε κατόπιν;

  

«Στο μέσον, όμως, της νύχτας έγινε μια κραυγή: Να! ο νυμφίος έρχεται· βγείτε έξω σε συνάντησή του. Τότε, σηκώθηκαν όλες εκείνες οι παρθένες, και ετοίμασαν τα λυχνάρια τους. Και οι μωρές είπαν στις φρόνιμες: Δώστε μας από το λάδι σας· επειδή, τα λυχνάρια μας σβήνουν. Και οι φρόνιμες απάντησαν, λέγοντας: Μήπως και δεν φτάσει για μας και για σας· γι' αυτό, καλύτερα πηγαίνετε σ' αυτούς που πουλάνε, κι αγοράστε για τον εαυτό σας».

Έφτασε ξαφνικά, η ώρα του Θεού.

Αίφνης (!) ακούστηκε μια κραυγή. Αυτή η κραυγή ήταν επείγουσα, σαν σάλπιγγα, που καλούσε «Να! ο νυμφίος έρχεται· βγείτε έξω (!) σε συνάντησή του».

Όμως, οι ανόητες παρθένες δεν ήσαν έτοιμες, το λυχνάρι τους έσβηνε, δεν μπορούσαν να βρουν τον δρόμο προς τον νυμφίο!

Και μετά τι έγινε;

«Και ενώ έφευγαν για να αγοράσουν, ήρθε ο νυμφίος· και οι έτοιμες μπήκαν μαζί του μέσα στους γάμους, και η θύρα κλείστηκε. Και ύστερα, έρχονται και οι υπόλοιπες παρθένες, λέγοντας: Κύριε, Κύριε, άνοιξέ μας. Και εκείνος απαντώντας είπε: Σας διαβεβαιώνω, δεν σας γνωρίζω».

Φοβερό, αλλά δίκαιο!

Και ο Κύριος Ιησούς, έδωσε το μάθημα για όλους εμάς:

«Αγρυπνείτε, λοιπόν, επειδή δεν ξέρετε την ημέρα ούτε την ώρα, κατά την οποία έρχεται ο Υιός τού ανθρώπου».

1^η επιστολή προς Θεσσαλονικείς 4: 17  έπειτα, εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε, θα αρπαχτούμε μαζί τους, ταυτόχρονα, με σύννεφα σε συνάντηση του Κυρίου στον αέρα· και έτσι, θα είμαστε πάντοτε μαζί με τον Κύριο.