ΧΙΛΙΕΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗ ΓΗ! – ΜΕΡΟΣ 2

Αποκάλυψη 20: 5 Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη. Αύτη είναι η ανάστασις η πρώτη.

Μετά την 7/ετη μεγάλη θλίψη!

Μετά την Δευτέρα παρουσία του Χριστού!

Η χιλιετής βασιλεία του Χριστού στη γη!

Τι λέγει ο Χριστός στην Αποκάλυψη;

Η χιλιετής βασιλεία του Χριστού, επάνω στην γη είναι μια αποκάλυψη του Ιησού Χριστού μέσα από τις οράσεις που έδωσε στον Ιωάννη, στο νησί της Πάτμου, το έτος μεταξύ του 90 και 96 μετά Χριστόν.

Διαβάζουμε από την αφήγηση του Ιωάννη, από το βιβλίο της Αποκάλυψης. Εδώ, αναφέρεται η φυλάκιση του σατανά στην άβυσσο, επί χίλια χρόνια, καθώς και ο λόγος αυτής της φυλάκισης.

«Και είδα έναν άγγελο που κατέβαινε από τον ουρανό, ο οποίος είχε το κλειδί τής αβύσσου, και στο χέρι του μια μεγάλη αλυσίδα. Και έπιασε τον δράκοντα, το αρχαίο φίδι, που είναι διάβολος και σατανάς· και τον έδεσε για 1.000 χρόνια. Και τον έρριξε στην άβυσσο, και τον έκλεισε, και σφράγισε από πάνω του, για να μη πλανήσει πλέον τα έθνη, μέχρις ότου συμπληρωθούν τα 1.000 χρόνια· και ύστερα απ' αυτά πρέπει να λυθεί για λίγο καιρό».

Το ξαναγράφω: «για να μη πλανήσει πλέον τα έθνη»!

Για χίλια, λοιπόν, χρόνια θα ζήσει ο άνθρωπος χωρίς την επίδραση, ούτε την εξουσία του πονηρού, του σατανά.

Αμέσως μετά, ο Ιωάννης βλέπει θρόνους εξουσίας.

Βλέπει αυτούς που αποκεφαλίστηκαν στην μεγάλη θλίψη, να ανασταίνονται για πρώτη φορά στη γη και να βασιλεύουν μαζί με τον Χριστό στη γη επί χίλια χρόνια.

Διαβάζουμε:

«Και είδα θρόνους· και επάνω σ' αυτούς κάθησαν, και τους δόθηκε κρίση· και είδα τις ψυχές των αποκεφαλισμένων εξαιτίας τής μαρτυρίας τού Ιησού, και εξαιτίας τού λόγου τού Θεού, και οι οποίοι δεν προσκύνησαν το θηρίο ούτε την εικόνα του· και δεν πήραν το χάραγμα επάνω στο μέτωπό τους κι επάνω στο χέρι τους· και ανέζησαν και βασίλευσαν μαζί με τον Χριστό 1.000 χρόνια. Οι υπόλοιποι, όμως, των νεκρών δεν ανέζησαν, μέχρις ότου συμπληρωθούν τα 1.000 χρόνια· αυτή είναι η πρώτη ανάσταση».

Προσοχή: οι λοιποί των νεκρών, οι άνομοι, δεν αναστήθηκαν σε αυτή την περίοδο!

Και εδώ, διαβάζουμε ένα μακαρισμό:

«Μακάριος και άγιος όποιος έχει μέρος στην πρώτη ανάσταση· επάνω σ' αυτούς ο δεύτερος θάνατος δεν έχει εξουσία, αλλά θα είναι ιερείς τού Θεού και του Χριστού, και θα βασιλεύσουν μαζί του για 1.000 χρόνια».

Αυτός ο μακαρισμός, αφορά όσους έλαβαν μέρος στην πρώτη ανάσταση, δηλαδή:

1.       Αυτούς, που αναστήθηκαν πρώτοι εκ των νεκρών, με την σάλπιγγα του Θεού.

2.       Αυτούς, που μεταμορφώθηκαν και αρπάγησαν με την Αρπαγή της Εκκλησίας

3.       Αυτούς, τους αποκεφαλισμένους που αναστήθηκαν μέσα στην μεγάλη θλίψη.

Ας δούμε τα χαρακτηριστικά, αυτής της περιόδου των χιλίων ετών:

1. Η αναφορά του Κυρίου Ιησού, σχετικά με αυτή την περίοδο. Διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο του Λουκά:

«Και όταν γύρισε, παίρνοντας τη βασιλεία, είπε να κληθούν κοντά του οι δούλοι εκείνοι, στους οποίους έδωσε το ασήμι, για να μάθει τι κέρδησε κάθε ένας. Και ήρθε ο πρώτος, λέγοντας: Κύριε, η μνα σου κέρδησε δέκα μνες. Και του είπε: Εύγε, δούλε αγαθέ· επειδή στο ελάχιστο φάνηκες πιστός, έχε εξουσία επάνω σε δέκα πόλεις. Και ήρθε ο δεύτερος λέγοντας: Κύριε, η μνα σου έκανε πέντε μνες. Είπε δε και σε τούτον: Κι εσύ, γίνε εξουσιαστής επάνω σε πέντε πόλεις».

Το ξαναγράφω: «Και του είπε: Εύγε, δούλε αγαθέ· επειδή στο ελάχιστο φάνηκες πιστός, έχε εξουσία επάνω σε δέκα πόλεις»!

2. Η αναφορά του προφήτη Ησαΐα, σχετικά με την αγαλλίαση του λαού του Θεού, καθώς και η μακροζωία: 

«ευφραίνεστε και χαίρεστε πάντοτε σ' εκείνο που κτίζω· επειδή, δέστε, κτίζω την Ιερουσαλήμ αγαλλίαμα, και τον λαό της ευφροσύνη. Και θα αγάλλομαι στην Ιερουσαλήμ, και θα ευφραίνομαι στον λαό μου· και δεν θα ακουστεί μέσα σ' αυτή πλέον φωνή κλαυθμού, και φωνή κραυγής. Δεν θα υπάρχει εκεί πλέον ολιγοήμερο βρέφος, και γέροντας που δεν συμπλήρωσε τις ημέρες του· επειδή, το παιδί θα πεθαίνει 100 χρόνων· ενώ ο αμαρτωλός 100 χρόνων θα είναι επικατάρατος».

3. Η αναφορά του προφήτη Ησαΐα, σχετικά με την κατοίκηση της γης.

«θα οικοδομήσουν σπίτια, και θα κατοικήσουν· και θα φυτέψουν αμπελώνες, και θα φάνε τον καρπό τους. Δεν θα κτίσουν αυτοί, και άλλος να κατοικήσει· δεν θα φυτέψουν αυτοί, και άλλος να φάει· επειδή, οι ημέρες τού λαού μου είναι όπως οι ημέρες τού δέντρου, και στους εκλεκτούς μου, το έργο των χεριών τους θα παλαιωθεί».

4. Η αναφορά του προφήτη Ησαΐα, σχετικά με την συμπεριφορά των άγριων ζώων.

«Δεν θα κοπιάζουν μάταια ούτε θα τεκνοποιούν για καταστροφή· επειδή, είναι σπέρμα των ευλογημένων τού Κυρίου, και οι έγγονοί τους μαζί τους. Και πριν αυτοί κράξουν, εγώ θα αποκρίνομαι· και ενώ αυτοί μιλούν, εγώ θα ακούω. Ο λύκος και το αρνί θα βόσκουν μαζί· και το λιοντάρι θα τρώει άχυρο, όπως το βόδι· το ψωμί, όμως, του φιδιού θα είναι το χώμα· σε ολόκληρο το άγιο βουνό μου δεν θα κάνουν ζημιά ούτε φθορά, λέει ο Κύριος».

5. Η αναφορά του προφήτη Σοφονία, σχετικά με την απόφαση της οργής του Θεού.

«Διά τούτο προσμένετέ με, λέγει Κύριος, μέχρι της ημέρας καθ' ην εγείρομαι προς λεηλασίαν· διότι η απόφασίς μου είναι να συνάξω τα έθνη, να συναθροίσω τα βασίλεια, να εκχέω επ' αυτά την αγανάκτησίν μου, όλην την έξαψιν της οργής μου· επειδή πάσα η γη θέλει καταναλωθή υπό του πυρός του ζήλου μου».

6. Η αναφορά του προφήτη Σοφονία, σχετικά με την ενιαία γλώσσα των ανθρώπων.

«Διότι τότε θέλω αποκαταστήσει εις τους λαούς γλώσσαν καθαράν, διά να επικαλώνται πάντες το όνομα του Κυρίου, να δουλεύωσιν αυτόν υπό ένα ζυγόν. Από του πέραν των ποταμών της Αιθιοπίας οι ικέται μου, η θυγάτηρ των διεσπαρμένων μου, θέλουσι φέρει την προσφοράν μου».

7. Η αναφορά του προφήτη Σοφονία, σχετικά με τους πλουσίους και τους καυχούμενους στα πλούτη των.

«Εν τη ημέρα εκείνη δεν θέλεις αισχύνεσθαι διά πάσας τας πράξεις σου, δι' ων ηνόμησας εναντίον μου· διότι τότε θέλω αφαιρέσει εκ μέσου σου τους καυχωμένους εις την μεγαλοπρέπειάν σου, και δεν θέλεις πλέον μεγαλαυχεί κατά του όρους του αγίου μου. Και θέλω αφήσει εν μέσω σου λαόν τεθλιμμένον και πτωχόν, και ούτοι θέλουσιν ελπίζει επί το όνομα του Κυρίου».

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ

Διαβάζουμε από το βιβλίο της Αποκάλυψης:

«Και όταν συμπληρωθούν τα 1.000 χρόνια, ο σατανάς θα λυθεί από τη φυλακή του».

Αμέσως, θα πλανήσει και πάλι (!) τους κάτοικους της γης και θα τους παρασύρει σε πόλεμο εναντίον όλων των αγίων (!) και εναντίον της πόλης Ιερουσαλήμ.

Διαβάζουμε:

«Και θα βγει για να πλανήσει τα έθνη που βρίσκονται στις τέσσερις γωνίες τής γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, για να τους συγκεντρώσει σε πόλεμο, των οποίων ο αριθμός τους είναι σαν την άμμο τής θάλασσας. Και ανέβηκαν επάνω στο πλάτος τής γης, και περικύκλωσαν το στρατόπεδο των αγίων, και την αγαπημένη πόλη».

Όμως μετά από αυτά, είναι και το τέλος του. Διαβάζουμε:

«και κατέβηκε φωτιά από τον Θεό από τον ουρανό, και τους κατέφαγε. Και ο διάβολος, που τους πλανούσε, ρίχτηκε στη λίμνη με τη φωτιά και το θειάφι, όπου είναι το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης· και θα βασανίζονται ημέρα και νύχτα, στους αιώνες των αιώνων».

Έτσι λοιπόν, κατά τον λόγο του Θεού, τις Γραφές, ολοκληρώνεται αυτή η περίοδος, που ονομάζεται χιλιετής βασιλεία του Χριστού, επάνω στην γη.

Ποιος είναι σκοπός, αυτής της περιόδου;

1.       Να φανεί  η δικαία κρίση του Θεού και η σοφή κυβέρνηση Του.

2.       Να ζήσουν η γη και όλοι οι λαοί, με ειρήνη και δικαιοσύνη.

3.       Να φανεί η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου στο να ακολουθήσει και να λατρεύει ή τον Χριστό σαν Σωτήρα, ή τον σατανά τον πατέρα του ψεύδους.  

Αποκάλυψη 20: 7 Και όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλει λυθή ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού,