ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ!

Ιωάννης 21: 15 Αφού, λοιπόν, γευμάτισαν, ο Ιησούς λέει στον Σίμωνα Πέτρο: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς περισσότερο τούτων; Του λέει: Ναι, Κύριε, εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ. Του λέει: Βόσκε τα αρνιά μου.

Μιλάει ο Θεός προσωπικά;

Πότε ο Θεός μιλάει, με παρομοιώσεις;

Μιλάει ο Θεός ανοιχτά;

Όταν ο άνθρωπος γνωρίσει τον Ιησού Χριστό, σαν προσωπικό Σωτήρα και του δώσει το τιμόνι της ζωής του, έρχεται η αναγέννηση, η ανασυγκρότηση της προσωπικότητας.

Τότε μπορεί ο Θεός να συνομιλήσει με τον άνθρωπο καθώς έχει ένα νέο πνεύμα και μια νέα καρδιά.

Στους Μακαρισμούς την διδασκαλία του Κυρίου Ιησού προς τους μαθητές επάνω στο όρος, διαβάζουμε: «Μακάριοι οι φτωχοί στο πνεύμα· επειδή, δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών».

Επίσης, διαβάζουμε: «Μακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό».

Δηλαδή, μακάριος ο άνθρωπος που έχει νέο πνεύμα (!) και νέα καρδιά (!)

Ο Κύριος Ιησούς στις τελευταίες ώρες, πριν συλληφθεί λέγει προς τους δώδεκα: «Αυτά τα μίλησα σε σας με παρομοιώσεις· όμως, έρχεται ώρα, οπότε δεν θα μιλήσω πλέον με παρομοιώσεις, αλλά θα σας αναγγείλω ανοιχτά για τον Πατέρα. Κατά την ημέρα εκείνη θα ζητήσετε στο όνομά μου· και δεν σας λέω ότι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα για σας· επειδή, ο ίδιος ο Πατέρας σάς αγαπάει, για τον λόγο ότι εσείς αγαπήσατε εμένα, και πιστέψατε ότι εγώ από τον Πατέρα εξήλθα».

Το ξαναγράφω: «Κατά την ημέρα εκείνη θα ζητήσετε στο όνομά μου· και δεν σας λέω ότι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα για σας»!

Ποια ήταν εκείνη η ημέρα, που εννοούσε ο Κύριος;

Επρόκειτο να είναι η ημέρα της Πεντηκοστής!

Η ημέρα, που όπως προανήγγειλε ο Κύριος: «Εγώ, όμως, σας λέω την αλήθεια· σας συμφέρει να αναχωρήσω εγώ· επειδή, αν δεν αναχωρήσω, ο Παράκλητος δεν θάρθει σε σας· αλλά, αφού αναχωρήσω, θα τον στείλω σε σας».

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ

Στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, στο τέλος, καταγράφεται η συνομιλία του Κυρίου Ιησού, με τον μαθητή του τον Πέτρο.

Μετά την Ανάσταση του Κυρίου και  αφού γευμάτισαν όλοι μαζί το ψάρι και τον άρτο, που είχε ετοιμάσει ο Ιησούς, στρέφεται ο Κύριος προς τον Πέτρο.

Και λέγει: «Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς περισσότερο τούτων; Του λέει: Ναι, Κύριε, εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ. Του λέει: Βόσκε τα αρνιά μου».

Αμέσως μετά, ο Κύριος λέγει για δεύτερη φορά: «Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς; Του λέει: Ναι, Κύριε· εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ. Του λέει: Ποίμαινε τα πρόβατά μου».

Και τρίτη φορά, ο Κύριος λέγει προς τον Πέτρο: «Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς; Ο Πέτρος λυπήθηκε που του είπε την τρίτη φορά: Με αγαπάς; Και είπε σ' αυτόν: Κύριε, εσύ ξέρεις τα πάντα· εσύ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ. Του λέει ο Ιησούς: Βόσκε τα πρόβατά μου».

Τρεις φορές!

Όσες και οι φορές, που ο Πέτρος αρνήθηκε τον Χριστό!

Ποιο είναι το νόημα αυτής της συνομιλίας, μεταξύ Πέτρου και Ιησού;

1.       Προσωπική διαβεβαίωση της εμπιστοσύνης του Κυρίου προς το πρόσωπο του Πέτρου!

2.       Ανάθεση νέων καθηκόντων!

3.       Διακονία εις τους αγίους, το ποίμνιο του Χριστού!

4.       Προσωπική μαρτυρία, επαγγελία για το μέλλον!

Και πράγματι ήρθε αμέσως η προφητεία που αφορούσε ατομικά τον Πέτρο. 

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, όταν ήσουν νεότερος, έζωνες τον εαυτό σου, και περπατούσες όπου ήθελες· αφού γεράσεις, όμως, θα απλώσεις τα χέρια σου, και άλλος θα σε ζώσει, και θα σε φέρει όπου δεν θέλεις. Και τούτο το είπε, δείχνοντας με ποιον θάνατο πρόκειται να δοξάσει τον Θεό. Και αφού το είπε αυτό, του λέει: Ακολούθα με».

Το ξαναγράφω: «αφού γεράσεις, όμως, θα απλώσεις τα χέρια σου, και άλλος θα σε ζώσει, και θα σε φέρει όπου δεν θέλεις»!

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του Θεού μέσα στην εκκλησία είναι οι άγιοι και οι ανάγκες των.

Διαβάζουμε στην επιστολή του Παύλου προς τους Κορίνθιους: «Σας γνωστοποιούμε αδελφοί, τη χάρη τού Θεού, που έχει δοθεί στις εκκλησίες τής Μακεδονίας· ότι η περίσσεια τής χαράς τους, ενώ δοκίμαζαν μεγάλη θλίψη, και η βαθιά τους φτώχεια ανέδειξε με περίσσεια τον πλούτο τής γενναιοδωρίας τους. Επειδή, υπήρξαν αυτοπροαίρετοι, σύμφωνα με τη δύναμή τους, και περισσότερο από τη δύναμή τους· (δίνω μαρτυρία γι' αυτό)».

Και ο Παύλος συνεχίζει: «παρακαλώντας μας, με πολλή παράκληση, να δεχθούμε τη χάρη, και την κοινωνία τής διακονίας αυτής στους αγίους· και όχι μονάχα όπως ελπίσαμε, αλλά πρώτα έδωσαν τον εαυτό τους στον Κύριο, έπειτα σε μας, με το θέλημα του Θεού».

Και ο Παύλος καταλήγει στην επιστολή: «Επειδή, δεν θέλω να είναι σε άλλους άνεση, σε σας όμως στενοχώρια. Αλλά, να γίνει με ισότητα, ώστε κατά τον παρόντα καιρό το περίσσευμά σας να αναπληρώσει τη στέρηση εκείνων· για να χρησιμεύσει και το περίσσευμα εκείνων στη δική σας στέρηση, ώστε να γίνει ισότητα»

Αυτή τη μερίμνα για ισότητα και δικαιοσύνη μέσα στο σώμα της εκκλησίας, ο Παύλος την ονομάζει διακονία: «Επειδή, για τη διακονία αυτή στους αγίους είναι περιττό σε μένα να σας γράφω».

Και ο Παύλος, το επαναλαμβάνει: «Επειδή, η διακονία αυτής τής υπηρεσίας όχι μονάχα αναπληρώνει ολοκληρωτικά τις στερήσεις των αγίων, αλλά και περισσεύει διαμέσου πολλών ευχαριστιών προς τον Θεό».

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Διαβάζουμε: «Κι ενώ αυτός μιλούσε ακόμα προς τα πλήθη, ξάφνου, η μητέρα και οι αδελφοί του στέκονταν έξω, ζητώντας να του μιλήσουν. Και κάποιος τού είπε: Δες, η μητέρα σου και οι αδελφοί σου στέκονται έξω, ζητώντας να σου μιλήσουν. Κι εκείνος, αποκρινόμενος σ' αυτόν που του το είπε, απάντησε: Ποια είναι η μητέρα μου και ποιοι είναι οι αδελφοί μου; Κι απλώνοντας το χέρι του προς τους μαθητές του, είπε: Δέστε! η μητέρα μου και οι αδελφοί μου· επειδή, όποιος κάνει το θέλημα του Πατέρα μου, που είναι στους ουρανούς, αυτός είναι σε μένα αδελφός και αδελφή και μητέρα».

Ο ΘΕΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΑΝΟΙΧΤΑ

Χωρίς επιφύλαξη, ο Θεός ενδιαφέρεται για το σώμα του Χριστού και καλεί δούλους ονομαστικά με ιδιαίτερη κλήση και ανάθεση καθηκόντων, μέσα στο σώμα του Χριστού.

1.       Οι διάκονοι, με ευθύνη την διαχείριση των υλικών αγαθών ανάμεσα στους αγίους της εκκλησίας.

2.       Οι πρεσβύτεροι, με ευθύνη την πνευματική ωρίμανση των αγίων. Οι πρεσβύτεροι ως πνευματικοί σύμβουλοι των αγίων είναι πάντα στην διάθεση του ποιμνίου. Το ποίμνιο είναι τα αρνιά του Κυρίου!

3.       Οι ποιμένες, με ευθύνη την πρωτοβουλία των κινήσεων, ανάμεσα στους πρεσβύτερους ως πρώτος μεταξύ ισων!

2^η επιστολή προς Κορινθίους 9: 1 Επειδή, για τη διακονία αυτή στους αγίους είναι περιττό σε μένα να σας γράφω.