ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΤΩΧΟΝ – ΜΕΡΟΣ ΙΙ

Πράξεις 2: 44 Και όλοι εκείνοι που πίστευαν ήσαν μαζί, και είχαν τα πάντα κοινά· και πουλούσαν τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους και τα μοίραζαν σε όλους, σύμφωνα με ό,τι κάθε ένας είχε ανάγκη.

Ποια ήταν η συνήθεια, στις πρώτες αποστολικές ημέρες;

Τι γράφει ο απόστολος Παύλος, για τους πτωχούς;

Τι συμβαίνει σήμερα, στις εκκλησίες;

Υπάρχουν κίνδυνοι εξαπάτησης;

Όταν σχηματίστηκε το σώμα της εκκλησίας του Χριστού κατά την ημέρα της έκχυσης του Αγίου Πνεύματος, την ημέρα της εορτής των Εβραίων της Πεντηκοστής, αμέσως φαίνεται η χάρις του Θεού επάνω στο πλήθος των πιστευσάντων.

Διαβάζουμε από τις Πράξεις: «Και όλοι εκείνοι που πίστευαν ήσαν μαζί, και είχαν τα πάντα κοινά· και πουλούσαν τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους και τα μοίραζαν σε όλους, σύμφωνα με ό,τι κάθε ένας είχε ανάγκη».

Καταπληκτικό!

Το ξαναγράφω: «πουλούσαν τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους και τα μοίραζαν σε όλους»!

Ήταν η πρώτη και ένθερμη αγάπη προς τον Θεό και η ανυπόκριτος πίστη εις τον Ιησού Χριστού και προς πάντες τους αδελφούς.

Λίγο αργότερα, διαβάζουμε στις Πράξεις: «η καρδιά και η ψυχή τού πλήθους, εκείνων που πίστεψαν, ήταν μία· και ούτε ένας δεν έλεγε ότι είναι δικό του κάτι από τα υπάρχοντά του, αλλά είχαν τα πάντα κοινά».

Το ξαναγράφω: «ούτε ένας δεν έλεγε ότι είναι δικό του κάτι από τα υπάρχοντά του»!

Κατά την ίδρυση της νέας εκκλησίας του Χριστού στην Αντιόχεια, διαβάζουμε στις Πράξεις: «Στην Αντιόχεια, μέσα στην υπάρχουσα εκκλησία, υπήρχαν μερικοί προφήτες και δάσκαλοι, ο Βαρνάβας και ο Συμεών, που αποκαλείτο Νίγερ, και ο Λούκιος ο Κυρηναίος, και ο Μαναήν, που συναναστράφηκε μαζί με τον τετράρχη Ηρώδη, και ο Σαύλος».

Το ξαναγράφω: «υπήρχαν μερικοί προφήτες και δάσκαλοι»!

Άραγε, αυτό πόσο κράτησε;

Σίγουρα μέχρι να εξισορροπήσουν τις περιουσίες των πιστών μεταξύ των. Λίγα χρόνια κράτησε αυτή η αναδιανομή και κατόπιν όλοι οι αδελφοί ήλθαν στα ίσα!

Πράγματι, αυτό φαίνεται διαβάζοντας πάλι από τις Πράξεις: «Και καθώς σηκώθηκε ένας απ' αυτούς, με το όνομα Άγαβος, φανέρωσε διαμέσου τού Πνεύματος ότι επρόκειτο να γίνει μεγάλη πείνα σε ολόκληρη την οικουμένη· η οποία και έγινε επί εποχής τού Καίσαρα Κλαυδίου. Γι' αυτό, οι μαθητές αποφάσισαν κάθε ένας απ' αυτούς, κατά τη δική του κατάσταση, να στείλουν βοήθεια στους αδελφούς που κατοικούσαν στην Ιουδαία».

Η φτώχεια ήλθε και πάλι επάνω στην εκκλησία των αγίων καθώς όλοι περιήλθαν λίγο ή πολύ σε στέρηση κατά την πείνα ή την κρίση την εποχή του Καίσαρα Κλαύδιου.

Ο δε απόστολος Παύλος γράφει στην επιστολή προς τους Γαλάτες: «μας παρήγγειλαν μονάχα να θυμόμαστε τους φτωχούς· το οποίο και επιμελήθηκα με ζήλο, τούτο το πράγμα να το κάνω».

Επίσης, ο απόστολος Παύλος, γράφει στην επιστολή του προς τους Κορίνθιους: «Επειδή, το μωρό τού Θεού είναι σοφότερο από τους ανθρώπους· και το ασθενές τού Θεού είναι ισχυρότερο από τους ανθρώπους. Επειδή, αδελφοί, βλέπετε την πρόσκλησή σας, ότι είστε, κατά σάρκα, όχι πολλοί σοφοί, όχι πολλοί δυνατοί, όχι πολλοί ευγενείς».

Το ξαναγράφω: «είστε, κατά σάρκα, όχι πολλοί σοφοί, όχι πολλοί δυνατοί, όχι πολλοί ευγενείς»!

Ακόμη , ο απόστολος Παύλος, γράφει στην δεύτερη επιστολή του προς τους Κορίνθιους: «η περίσσεια τής χαράς τους, ενώ δοκίμαζαν μεγάλη θλίψη, και η βαθιά τους φτώχεια ανέδειξε με περίσσεια τον πλούτο τής γενναιοδωρίας τους. Επειδή, υπήρξαν αυτοπροαίρετοι, σύμφωνα με τη δύναμή τους, και περισσότερο από τη δύναμή τους· (δίνω μαρτυρία γι' αυτό), παρακαλώντας μας, με πολλή παράκληση, να δεχθούμε τη χάρη, και την κοινωνία τής διακονίας αυτής στους αγίους».

Το ξαναγράφω: «η βαθιά τους φτώχεια ανέδειξε με περίσσεια τον πλούτο τής γενναιοδωρίας τους»!

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ

Σήμερα, μετά από 2,000 χρόνια (!) τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Μέσα στις εκκλησίες του Χριστού υπάρχουν μεγάλες, τεράστιες ανισότητες στο σώμα του Χριστού! 

Οι χριστιανικές εκκλησίες δεν μοιάζουν καθόλου με αυτές της πρώτης αποστολικής εκκλησίας.

Οι λόγοι είναι πολλοί:

1.       Έλλειψη των αγίων ποιμένων

2.       Έλλειψη των αγίων αποστόλων

3.       Έλλειψη των αγίων διδασκάλων

4.       Το ενδιαφέρον των ποιμένων εξαντλείται στην κατασκευή κτιρίων

5.       Δεν έχουμε χρήματα για τους πτωχούς

Ακόμη υπάρχει και μια κατάσταση (!) που περιγράφει ο απόστολος Ιούδας.

Γράφει στην επιστολή του: «Αυτοί είναι κηλίδες στις αγάπες σας, οι οποίοι συμποσιάζουν άφοβα, βόσκουν τον εαυτό τους· είναι άνυδρα σύννεφα, περιφερόμενα από ανέμους· είναι φθινοπωρινά δέντρα, άκαρπα, που πέθαναν δύο φορές, ξεριζωμένα· είναι άγρια κύματα της θάλασσας, που αφρίζουν τις δικές τους μορφές ντροπής· είναι αστέρια που περιπλανιούνται, για τους οποίους το βαθύ σκοτάδι είναι φυλαγμένο στον αιώνα.

Και ο ίδιος ο Ιούδας, καταλήγει: «Και άλλους μεν ελεείτε, κάνοντας διάκριση».

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Όμως, παρά την όποια κατάσταση (!) που φωλιάζει μέσα στις εκκλησίες σήμερα, το πρώτο θέμα για τον Θεό είναι οι πτωχοί, ναι, ανάμεσα στην εκκλησία των αγίων.

Ο Ιάκωβος διαμαρτύρεται στην επιστολή του, γράφοντας: «Αν κάποιος ανάμεσά σας νομίζει ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινώνει τη γλώσσα του, αλλά εξαπατάει την καρδιά του, η θρησκεία του είναι μάταιη. Θρησκεία καθαρή και χωρίς ψεγάδι μπροστά στον Θεό και Πατέρα είναι τούτη: Να επισκέπτεται τους ορφανούς και τις χήρες στη θλίψη τους, και να τηρεί τον εαυτό του αμόλυντο από τον κόσμο».

Το ξαναγράφω: «η θρησκεία του είναι μάταιη»!

Η ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ

Μία από τις πλάνες των ποιμένων, σήμερα, είναι το λεγόμενο «ταμείο των πτωχών»!

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη, από αυτή την υποκρισία όταν ξοδεύουμε κάθε μήνα μεγάλα ποσά από τις συνεισφορές των αγίων σε κατασκευές, επισκευές, συντηρήσεις, λειτουργία κτιρίου και δεν δίνουμε το πρώτο μερίδιο που ανήκει στους πτωχούς.

Γιατί, πώς;

Διότι η σύγχρονη εκκλησία, έχει έξοδα λειτουργίας και συντήρησης λες (!) και είναι ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων που δαπανώνται τα πάντα σε μισθούς, συντήρηση δωματίων, ανακατασκευές, εκσυγχρονισμός, λειτουργικά κόστη όπως το ρεύμα, το αέριο, το νερό και άλλα!         

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Πρώτα οι πτωχοί και μετά τα κτίρια (!) διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών (!)  όπως το κατέγραψε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. 

Τέλος, η υποκρισία "το ταμείο των πτωχών"!   

Αμήν. 

Ψαλμός 40: 17 Εγώ, όμως, είμαι φτωχός και πένητας· αλλά, ο Κύριος, φροντίζει για μένα· η βοήθειά μου και ο ελευθερωτής μου είσαι εσύ, Θεέ μου, μη βραδύνεις.