TOY ΘΕΟΥ ΑΓΡΟΣ! - ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΗ!

1^η επιστολή Πέτρου 2: 5 κι εσείς, σαν ζωντανές πέτρες, οικοδομείστε ως πνευματικός οίκος, άγιο ιεράτευμα, για να προσφέρετε πνευματικές θυσίες, ευπρόσδεκτες στον Θεό διαμέσου τού Ιησού Χριστού.

Μια όμορφη οικοδομή!

Η εντέλεια της ωραιότητας!

Η εκκλησία του Χριστού και των δώδεκα αποστόλων.

Ήταν στο τέλος τη διακονίας του Κυρίου, όταν οι δώδεκα θαύμαζαν τα έργα του βασιλιά Ηρώδη και την μεγαλοπρέπεια των οικοδομών του ναού και ήθελαν να δείξουν στον Κύριο την κατασκευή. 

Ο Κύριος Ιησούς βλέποντας, τους είπε προφητικά: «Δεν βλέπετε όλα αυτά; Σας διαβεβαιώνω, δεν θα αφεθεί εδώ πέτρα επάνω σε πέτρα, που δεν θα γκρεμιστεί πλήρως».

Πράγματι, μετά από σχεδόν σαράντα χρόνια, επί Ρωμαίου αυτοκράτορος Βεσπασιανού, ο στρατηγός Τίτο έφτασε με μεγάλη δύναμη στην πόλη της Ιερουσαλήμ και μετά από σκληρές μάχες κατέλαβαν την πόλη, μετά από πολιορκία και έκαψαν  τα πάντα, τα τείχη και τον ναό. Οι νεκροί υπολογίστηκαν σε 500.000,  όσοι επέζησαν ανήλθαν σε 97.000. Από αυτούς όσοι ήταν κάτω από δεκαεπτά ετών πουλήθηκαν ως δούλοι, ενώ όσο ήσαν άνω των δεκαεπτά καταδικάστηκαν είτε σε καταναγκαστικά έργα, στην Αίγυπτο, ή βρήκαν τον θάνατο στις αρένες διαφόρων πόλεων. Έκτοτε η πόλη Ιερουσαλήμ, δεν κτίστηκε επί αιώνες.

Ήταν αυτό που φώναξε ολόκληρος ο λαός, μπροστά στον κυβερνήτη, τον Πιλάτο ζητώντας άμεσα την σταύρωση του Ιησού: «Το αίμα του ας είναι επάνω μας, και επάνω στα παιδιά μας».

Ματαιότητα!

Τι μπορεί ο άνθρωπος να καυχηθεί, να ζήσει και να απολαύσει μέσα στην πολυτάραχη ζωή του που διαρκεί 3 γενιές, ή ενενήντα χρόνια;

Τίποτα που μένει, ή αντέχει!

Υπάρχει όμως μια αληθινή οικοδομή, που αναγείρεται με την επιστασία του Κυρίου Ιησού Χριστού, που έχει ένα αιώνιο μέλλον.

Αυτή η οικοδομή είναι η εκκλησία του Χριστού που διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη. Αποτελείται από ζωντανές πέτρες, που είναι οι πιστοί και ένα ακρογωνιαίο λίθο, που είναι ο Ιησούς με την θυσία Του και σχέδια κατασκευής που είναι η διδαχή των αποστόλων, όπως την παρέλαβαν.    

Η οικοδομή του Χριστού είναι ένα ενιαίο σώμα, το σώμα του Χριστού και ακόμη, ένας ναός, εκεί όπου κατοικεί ο Θεός.

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου προς τους Εφεσίους: «Επομένως, λοιπόν, δεν είστε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίτες των αγίων και οικείοι τού Θεού, που εποικοδομηθήκατε επάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών, που ακρογωνιαία πέτρα είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός· στον οποίο κάθε οικοδομή, καθώς συναρμολογείται, αυξάνει σε έναν άγιο ναό εν Κυρίω· στον οποίο κι εσείς συνοικοδομείστε σε κατοικητήριο του Θεού διαμέσου τού Πνεύματος».

Και ο Παύλος αργότερα, συνεχίζει: «αλλά, ζώντας την αλήθεια με αγάπη, να αυξηθούμε σ' αυτόν σε όλα, αυτός που είναι η κεφαλή, ο Χριστός· από τον οποίο ολόκληρο το σώμα, καθώς συναρμολογείται και καθώς συνδέεται με κάθε συνάφεια των μελών που συνεργούν, σύμφωνα με την ανάλογη ενέργεια καθενός μέρους ξεχωριστά, κάνει την αύξηση του σώματος, για τη δική του οικοδομή, με αγάπη».

Ο απόστολος Πέτρος γράφει επίσης, για την οικοδομή: «Στον οποίο (Ιησού Χριστό) καθώς προσέρχεστε, σαν σε μια ζωντανή πέτρα, αποδοκιμασμένη μεν από τους ανθρώπους, στον Θεό όμως εκλεκτή, πολύτιμη, κι εσείς, σαν ζωντανές πέτρες, οικοδομείστε ως πνευματικός οίκος, άγιο ιεράτευμα, για να προσφέρετε πνευματικές θυσίες, ευπρόσδεκτες στον Θεό διαμέσου τού Ιησού Χριστού».

Η οικοδομή του Θεού, η εκκλησία, μέσα σε ένα μεγάλο αγρό, που είναι ο κόσμος! Ο Κύριος Ιησούς δήλωσε καθαρά την πρόθεση του Θεού, καθώς γράφει ο Ιωάννης: «Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή. Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού».

Αυτός ο κόσμος, ο σύγχρονος άνθρωπος είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Θεού. Αναζητά επίμονα, δια του μονογενούς Υιού Του και προσκαλεί ανθρώπους για την βασιλεία των ουρανών.

Ο Κύριος Ιησούς παρομοιάζει τον κόσμο, τον σύγχρονο άνθρωπο με ένα έτοιμο αγρό προς θερισμό. Διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου: «Και ο Ιησούς περιερχόταν όλες τις πόλεις και τις κωμοπόλεις, διδάσκοντας στις συναγωγές τους, και κηρύττοντας το ευαγγέλιο της βασιλείας, και θεραπεύοντας κάθε νόσο και κάθε ασθένεια στον λαό. Και βλέποντας τα πλήθη, σπλαχνίστηκε γι' αυτά, επειδή ήσαν βασανισμένα και σκορπισμένα σαν πρόβατα που δεν είχαν ποιμένα. Τότε, λέει στους μαθητές του: Ο μεν θερισμός είναι πολύς, οι εργάτες όμως είναι λίγοι· παρακαλέστε, λοιπόν, τον κύριο του θερισμού να βγάλει εργάτες στον θερισμό του».

Και ο απόστολος Παύλος γράφει, ζητώντας τις προσευχές των αγίων: «προσευχόμενοι σε κάθε καιρό, με κάθε προσευχή και δέηση εν Πνεύματι, και αγρυπνώντας σ' αυτό τούτο με κάθε προσκαρτέρηση και δέηση για όλους τούς αγίους. Και για μένα, για να μου δοθεί λόγος να ανοίξω το στόμα μου με παρρησία, ώστε να κάνω γνωστό το μυστήριο του ευαγγελίου, χάρη τού οποίου είμαι πρέσβης, φορώντας αλυσίδα, για να μιλήσω γι' αυτό με θάρρος, όπως πρέπει να μιλήσω». Αμήν.

1^η επιστολή προς Κορινθίους 3: 9 Επειδή, είμαστε συνεργοί τού Θεού· εσείς είστε χωράφι τού Θεού, οικοδομή τού Θεού.