ΔΙΑ ΠΑΡΑΒΟΛΩΝ! ΓΙΑΤΙ;

1^η επιστολή προς Κορινθίους 2: 14 Ο φυσικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα τού Θεού· επειδή είναι σ' αυτόν μωρία, και δεν μπορεί να τα γνωρίσει· για τον λόγο ότι, ανακρίνονται με πνευματικό τρόπο.                                                              

Παραβολές ή Μυστήρια!

Σοφία Θεού, μυστηριώδη!

Ο φυσικός άνθρωπος!

Ο πνευματικός άνθρωπος!

Ο σαρκικός άνθρωπος!

Η διακονία του Κυρίου Ιησού πάνω στην γη, ήταν σύντομη αλλά καθοριστική.  Ο Λόγος του Κυρίου ήταν ο αιώνιος λόγος του Θεού, ο καλός σπόρος, ο κόκκος συνάπεως,  ο πολύτιμος μαργαρίτης, ο κρυμμένος θησαυρός.

Κάθε άνθρωπος, έπρεπε να δώσει προσοχή και να σκεφτεί με φρόνηση, αυτά που άκουγε. Ο Κύριος χρησιμοποίησε στην διδασκαλία του την μέθοδο των παραβολών. Παραβολές, ήσαν ιστορίες και συμβάντα από την καθημερινή ζωής της Παλαιστίνης, που έκρυβαν νοήματα είτε δυσνόητα ή απαραίτητα μιας περαιτέρω επεξήγησης.

Οι μαθητές το πρόσεξαν και ρώτησαν τον Κύριο: «Γιατί τους μιλάς με παραβολές;»

Και ο Κύριος Ιησούς έδωσε την απάντηση: «Επειδή, σε σας δόθηκε να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, σ' εκείνους όμως δεν δόθηκε. Επειδή, όποιος έχει, θα του δοθεί κι άλλο, και θα έχει περίσσιο· όποιος, όμως, δεν έχει, και ό,τι έχει, θα αφαιρεθεί απ' αυτόν». Και ο Κύριος συνέχισε: «Γι' αυτό τους μιλάω με παραβολές, επειδή βλέποντας δεν βλέπουν, και ακούοντας δεν ακούν ούτε καταλαβαίνουν.

Εδώ ακριβώς, ο Κύριος κάνει μια διάκριση: Αυτών που τους «εδόθη» και αυτών που «δεν εδόθη».

Και ο Κύριος εξήγησε, λέγοντας: «Επειδή, όποιος έχει, θα του δοθεί κι άλλο, και θα έχει περίσσιο· όποιος, όμως, δεν έχει, και ό,τι έχει, θα αφαιρεθεί απ' αυτόν».

Όλο αυτό, που λέγει ο Κύριος είναι για μας μια Αποκάλυψη!

# Όποιος έχει! Τι;

Έτοιμη την καρδιά του, να ακούσει τον λόγο του Θεού και να δράσει, γρήγορα!

Ο Θεός αναζητά στον άνθρωπο τα απαραίτητα συστατικά, ώστε να κτίσει μέσα του την βασιλεία των ουρανών. Αυτά τα απαραίτητα συστατικά τα διαβάζουμε στην επί του όρους ομιλία του Κυρίου, σαν: «Οι εννέα Μακαρισμοί». Ένας από αυτούς, λέγει: «Μακάριοι αυτοί που ελεούν· επειδή, αυτοί θα ελεηθούν».

Ο άνθρωπος που έχει το έλεος, τα σπλάχνα για τον πλησίον, αυτός θα λάβει από τον Θεό το έλεος που έχει ανάγκη.

# Όποιος δεν έχει! Τι;

Όραση, πίστη, δίψα για την αλήθεια, την δικαιοσύνη του Θεού.

Ο άνθρωπος ο ασεβής, δεν έχει καμία πίστη, ή διάθεση να ακούσει λόγους αιωνίας ζωής. Θεωρεί ότι θα χάσει τον χρόνο του, με κάτι που αφορά τα παιδιά και τους γέροντες, εκτός από εκείνον. Θεωρεί, νομίζει, πιστεύει ότι δεν υπάρχει Θεός και όλα αυτά είναι ανθρωπινά κατασκευάσματα. Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει μέλλον στην ζωή του δυστυχώς.

Διαβάζουμε στον Ιώβ: «Και ποιο είναι το μερίδιο από πάνω, από τον Θεό; Και η κληρονομιά του Παντοδύναμου από τους ψηλούς τόπους; Όχι αφανισμός για τον ασεβή; Και ταλαιπωρία για τους εργάτες της ανομίας;»

Απευθυνόμενος ο Κύριος προς τους μαθητές, είπε: «Τα δικά σας μάτια, όμως, είναι μακάρια, για τον λόγο ότι βλέπουν· και τα αυτιά σας, για τον λόγο ότι ακούν». Πράγματι οι μαθητές είχαν όλη καρδιά, τα συναισθήματα, στραμμένα στον Κύριο Ιησού. Το έκαναν με πνεύμα ταπεινού, με φρόνηση και σύνεση, αφού διέκριναν, έβλεπαν την αλήθεια.

Στο ερώτημα του Κυρίου προς τους μαθητές, τι νομίζουν ότι είναι ο Ιησούς, ο Υιός του ανθρώπου, ο Πέτρος δεν δίστασε, είπε: «Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός τού ζωντανού Θεού».

Και ο Κύριος του έδωκε μια ευχή: «Μακάριος είσαι, Σίμωνα, γιε τού Ιωνά, επειδή αυτό δεν σου το αποκάλυψε σάρκα και αίμα, αλλά ο Πατέρας μου, που είναι στους ουρανούς.

Ο απόστολος Παύλος γράφοντας προς τους πιστούς στην εκκλησία των Κορινθίων, λέγει: «Μάλιστα, μιλάμε σοφία ανάμεσα στους τελείους· σοφία, όμως, όχι τούτου τού αιώνα, ούτε των αρχόντων τούτου τού αιώνα, που φθείρονται· αλλά, μιλάμε σοφία Θεού, μυστηριώδη, που ήταν κρυμμένη, την οποία ο Θεός προόρισε πριν από τους αιώνες προς δική μας δόξα· την οποία κανένας από τους άρχοντες τούτου τού αιώνα δεν γνώρισε, επειδή, αν θα γνώριζαν, δεν θα σταύρωναν τον Κύριο της δόξας».

 Και ο Παύλος συνέχισε: «Σε μας, όμως, ο Θεός τα αποκάλυψε διαμέσου τού Πνεύματός του· δεδομένου ότι, το Πνεύμα ερευνάει τα πάντα, και τα βάθη τού Θεού». Αμήν.

Βιβλίο Ιώβ 28: 20 Από πού, λοιπόν, έρχεται η σοφία; Και πού είναι ο τόπος της σύνεσης; Είναι, βέβαια, κρυμμένη από τα μάτια όλων των ζωντανών ανθρώπων, και σκεπασμένη από τα πουλιά τού ουρανού. Πρόσεξε, ο φόβος τού Κυρίου, αυτός είναι η σοφία, και η αποχή από το κακό, σύνεση.