ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΜΩ ΔΙΑ ΝΑ ΣΩΘΩ; ΜΕΡΟΣ ΙIΙ

Πράξεις 16: 10 Και ως είδε το όραμα, ευθύς εζητήσαμεν να υπάγωμεν εις την Μακεδονίαν, συμπεραίνοντες ότι ο Κύριος προσκαλεί ημάς, διά να κηρύξωμεν το ευαγγέλιον προς αυτούς.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ:

Κάποτε πλησίασε ένας νέος, αρκετά πλούσιος τον Ιησού Χριστό με ενδιαφέρον, λέγοντας: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλόν να πράξω δια να έχω ζωήν αιώνιον;

Τι λέτε, θα συνέβαινε, στην συνέχεια;

Ήταν ένα δύσκολο περιστατικό, που το έζησαν έκπληκτοι οι δώδεκα μαθητές. Είδαν τον νέο αυτό να αποχωρεί λυπημένος  από την συντροφιά του Κυρίου, επειδή άκουσε αυτό που δεν περίμενε!

Τι ήταν αυτός ο λόγος; Διαβάζουμε: «Είπε προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν θέλης να ήσαι τέλειος, ύπαγε, πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος εις πτωχούς, και θέλεις έχει θησαυρόν εν ουρανώ, και ελθέ, ακολούθει μοι».

Τι φανερώνει αυτό τα γεγονός;

Ότι δεν μπορεί ο άνθρωπος να σωθεί με «έξυπνη διαπραγμάτευση» της αιώνιας ζωής!

Η σωτηρία μας είναι στα χέρια του Σωτήρα, του Διασώστη, του Λυτρωτή. Η σωτηρία μας από τις αμαρτίες και τις ενοχές είναι όπως το βάρος του χρέους σε μια τράπεζα, το βάρος μας μεγάλης νόσου, το βάρος μιας οικογενειακής τραγωδίας (κατάθλιψη). Η σωτηρία γίνεται με έξωθεν παρέμβαση, αφού ο άνθρωπος αδυνατεί από μόνος του να ενεργήσει.

Αυτή η έξωθεν σωτηρία, διεξάγεται κατά την αιώνιο πρόθεση και σχέδιο του Θεού.

Διαβάζουμε στην επιστολή του Παύλου, προς τους Εφεσίους: «Εν αυτώ, εις τον οποίον και ελάβομεν κληρονομίαν, προορισθέντες κατά την πρόθεσιν του ενεργούντος τα πάντα κατά την βουλήν του θελήματος αυτού, διά να ήμεθα εις έπαινον της δόξης αυτού ημείς οι προελπίσαντες εις τον Χριστόν».

Λίγο πριν, στην επιστολή αυτή, φαίνεται η εκλογή του Θεού και το σχέδιο του Θεού, καθώς Εκείνος μας πλησιάζει για σωτηρία, δια του Λόγου: «καθώς εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ καταβολής κόσμου, διά να ήμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού διά της αγάπης, προορίσας ημάς εις υιοθεσίαν διά Ιησού Χριστού εις εαυτόν, κατά την ευδοκίαν του θελήματος αυτού, εις έπαινον της δόξης της χάριτος αυτού, με την οποίαν εχαρίτωσεν ημάς διά του ηγαπημένου αυτού, διά του οποίου έχομεν την απολύτρωσιν διά του αίματος αυτού, την άφεσιν των αμαρτημάτων, κατά τον πλούτον της χάριτος αυτού».

Είναι πολύ σημαντικό (!) να εννοήσουμε, όχι αργά, την αξία της μεγάλης σωτηρίας μας που απέκτησε για μας ο Ιησούς Χριστός επάνω στον σταυρό δια θανάτου. Δείτε τι λέγει ο απόστολος Πέτρος σχετικά: «Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά τώρα πολύ περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν· διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν κατά την ευδοκίαν αυτού».

Ο Πέτρος φανερώνει τον αληθινό φόβο, μήπως χάσουμε την σωτηρία μας.

Άραγε, χάνεται η σωτηρία;

Δείτε τι λέγει ο απόστολος Παύλος προς του Εβραίους: «Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών, αλλά φοβερά τις απεκδοχή κρίσεως και έξαψις πυρός, το οποίον μέλλει να κατατρώγη τους εναντίους».

Για να εξηγήσει ο Παύλος το πιο πάνω, δίνει το εξής παράδειγμα, από τους αγρότες: «Διότι γη, ήτις πίνει την πολλάκις ερχομένην επ' αυτής βροχήν και γεννά βοτάνην ωφέλιμον εις εκείνους, διά τους οποίους και γεωργείται, μεταλαμβάνει ευλογίαν παρά Θεού· όταν όμως εκφύη ακάνθας και τριβόλους, είναι αδόκιμος και πλησίον κατάρας, της οποίας το τέλος είναι να καυθή».

Αρά είναι λογικό ή δίκαιο, αυτή η προσφορά και η χάρις του Θεού και Πατέρα να υπόκειται στην διατήρηση του αγιασμού και της καθαρότητας της ψυχής μας. Γράφει ο Πέτρος: «αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή· διότι είναι γεγραμμένον· Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος».

Άγιος, σημαίνει την διαδικασία καθαρισμού της ψυχής και την διατήρηση του καθαρισμού ενώπιον του Θεού. Ένα παράδειγμα, από τον στρατό: Όταν επισκέπτεται ο Στρατηγός το Τάγμα στρατού, όλοι εμείς που υπηρετήσαμε, είχαμε: (α) προθεσμία να καθαρίσουμε επί μια εβδομάδα και πλέον τα πάντα μέσα στο στρατόπεδο, στους θαλάμους, στα όπλα μας, στην ατομική μας καθαριότητα και (β) να εμφανιστούμε άψογοι ενώπιον του Στρατηγού και διαθέσιμοι στην υπηρεσία του, καθώς παρουσιαζόμαστε με το όνομα μας την ειδικότητα μας και τον λόγο μας, έτοιμοι για υπηρεσία, «Διατάξτε»!

Ο λόγος του Θεού, με τον ίδιο τρόπο, μας θεωρεί αγίους εν ζωή και όχι μετά θάνατο!

Διαβάζουμε στην επιστολή του αποστόλου Παύλου προς Εφεσίους, πώς αρχίζει: «Παύλος, απόστολος Ιησού Χριστού διά θελήματος Θεού, προς τους αγίους τους όντας εν Εφέσω και πιστούς εν Χριστώ Ιησού». Αμήν. 

Λουκάς 15: 7 Σας λέγω ότι ούτω θέλει είσθαι χαρά εν τω ουρανώ διά ένα αμαρτωλόν μετανοούντα μάλλον παρά διά ενενήκοντα εννέα δικαίους, οίτινες δεν έχουσι χρείαν μετανοίας.