ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΜΩ ΔΙΑ ΝΑ ΣΩΘΩ; ΜΕΡΟΣ ΙI
1η προς Κορινθίους επιστολή 9: 16 Διότι εάν κηρύττω το ευαγγέλιον, δεν
είναι εις εμέ καύχημα· επειδή ανάγκη επίκειται εις εμέ· ουαί δε είναι εις εμέ
εάν δεν κηρύττω·
Ένα επείγον ερώτημα που θέλει άμεση απάντηση, μετά από ένα ή
περισσότερα συγκλονιστικά γεγονότα.
Όταν εγκλωβιστεί, ή παγιδευτεί ο άνθρωπος από τα περιστατικά της
ζωής που τα δημιουργεί είτε μόνος του, ή ο εχθρός του, ζητά επειγόντως λύση
σωτηρίας.
Κάποτε,
μια γυναίκα διάβασε ένα τεύχος από την λεγόμενη «αγία επιστολή» και έπαθε κατάθλιψη τρία χρόνια. Δεν υπήρχε
μέσα στο κείμενο καμία οδός σωτηρίας, αλλά μόνο κατάρες και ποινές. Το πρόσωπο
του Χριστού και ο λόγος Του, πουθενά. Η σωτηρίας της γυναίκας εκείνης, ήλθε
μόνον όταν της μίλησαν για τον Χριστό με λόγια απλά και αληθινά.
Διαβάζουμε στον Ευαγγελιστή Λουκά, μετά την Ανάσταση
του Κυρίου Ιησού: «και είπε προς αυτούς ότι ούτως είναι γεγραμμένον και ούτως
έπρεπε να πάθη ο Χριστός και να αναστηθή εκ νεκρών τη τρίτη ημέρα, και να
κηρυχθή εν τω ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη,
γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ».
Ένα νέο ξεκίνημα για τον άνθρωπο, που θα δεχτεί το
λόγο του Ευαγγελίου. Νέα ζωή, μέσα στον Χριστό που παρέχει την σωτηρία και την
ασφάλεια. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα της χάριτος του Θεού για τον αμαρτωλό
άνθρωπο, που έχει επάνω του μια καταδίκη εξαιτίας των αμαρτιών του. Η χάρις του
Θεού, είναι το βλέμμα Του απέναντι στον άνθρωπο και στην στάση του. Με την
στάση του ο άνθρωπος βρίσκει χάρη στα μάτια του Θεού. Αυτή η στάση ονομάζεται
μετάνοια!
Η
σχέση μεταξύ αμαρτωλού και του ουράνιου Πατέρα είναι μια σχέση αναζήτησης! Αυτή
η αναζήτηση γίνεται ή διεξάγεται, δια του Ιησού Χριστού. Ο Ιησούς Χριστός με
τους δούλους Του, αποστέλλει τους εργάτες τη αληθείας να σπείρουν τον καλό
σπόρο, το σπόρο της πίστεως, μέσα στην καρδιά των ανθρώπων που ομοιάζει με
καλλιεργήσιμη γη. Σιγά – σιγά, μακροθυμώντας ο Θεός αναμένει με υπομονή την
ανταπόκριση του ανθρώπου στο κάλεσμα του Κυρίου Ιησού.
Άραγε,
«Τι πρέπει να κάνω για να σωθώ;»
Είναι μια ειλικρινής κραυγή που φανερώνει
εμπιστοσύνη σε αυτόν προς τον οποίο απευθύνει την ερώτηση. Ας δούμε την
απάντηση από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη: « Όσοι
δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους
πιστεύοντας εις το όνομα αυτού».
Φανερώνει την ελευθερία που έχει δώσει ο Θεός στον
άνθρωπο να επιλέξει ή να απορρίψει την πρόσκληση του Θεού. Και πράγματι ο
κόσμος απέρριψε τον Χριστό, όπως και οι Ισραηλίτες. Διαβάζουμε στον Ιωάννη: «
Ήτο εν τω κόσμω, και ο
κόσμος έγεινε δι' αυτού, και ο κόσμος δεν εγνώρισεν αυτόν. Εις τα
ίδια ήλθε, και οι ίδιοι δεν εδέχθησαν αυτόν».
Ο προφήτης Ησαΐας, γράφει 750 χρόνια πριν από την
Σταύρωση του Κυρίου Ιησού: «Καταπεφρονημένος και απερριμμένος υπό των ανθρώπων·
άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθενείας· και ως άνθρωπος από του οποίου
αποστρέφει τις το πρόσωπον, κατεφρονήθη και ως ουδέν ελογίσθημεν αυτόν». Και
συνεχίζει: «Αυτός
ήτο κατατεθλιμμένος και βεβασανισμένος αλλά δεν ήνοιξε το στόμα αυτού· εφέρθη
ως αρνίον επί σφαγήν, και ως πρόβατον έμπροσθεν του κείροντος αυτό άφωνον, ούτω
δεν ήνοιξε το στόμα αυτού».
Η σωτηρία μας εξασφαλίζεται στο πρόσωπο του Ιησού
Χριστού, του Κυρίου μας. Αυτός είναι που ελκύει τον αμαρτωλό μέσα από την
μαρτυρική θυσία του επάνω στον σταυρό όχι σαν ληστής που καταδικάστηκε, αλλά ως
άμωμος και άγιος αμνός, σηκώνοντας τις αμαρτίες όλου του κόσμου! Και αυτό είναι
ένα μυστήριο!
Διαβάζουμε στην επιστολή του Παύλου προς τον
Τιμόθεο: «Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα· ο Θεός
εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα
έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη».
Το ευαγγέλιο του Θεού και Πατέρα είναι η σωτηρία
μας. Αυτό το Ευαγγέλιο είναι μια ολοκληρωμένη προσφορά του Θεού προς τον
αμαρτωλό δια του μονογενούς Υιού Του. Γράφει ο Παύλος προς τους Κορινθίους: «Σας
φανερόνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιον, το οποίον εκήρυξα προς εσάς, το οποίον και
παρελάβετε, εις το οποίον και ίστασθε, διά του οποίου και σώζεσθε, τίνι τρόπω
σας εκήρυξα αυτό, αν φυλάττητε αυτό, εκτός εάν επιστεύσατε ματαίως».
Σε άλλο σημείο ο απόστολος Παύλος, γράφει προς του
Ρωμαίους: «Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού· επειδή είναι δύναμις
Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα Ιουδαίόν τε, πρώτον και Έλληνα». Πιο κάτω, συνεχίζει ο Παύλος: «Διότι οργή Θεού
αποκαλύπτεται απ' ουρανού επί πάσαν ασέβειαν και αδικίαν ανθρώπων, οίτινες
κατακρατούσι την αλήθειαν εν αδικία».
Σήμερα δυστυχώς, πολλές αιρέσεις του χριστιανισμού,
κρατούν την αλήθεια ώστε να μην κηρυχτεί ελεύθερα στον λαό μας. Και ο Παύλος
διαμαρτύρεται προς τους Γαλάτες: «αλλά διά τους παρεισάκτους ψευδαδέλφους,
οίτινες παρεισήλθον διά να κατασκοπεύσωσι την ελευθερίαν ημών, την οποίαν
έχομεν εν Χριστώ Ιησού, διά να μας καταδουλώσωσιν· εις τους οποίους ουδέ προς
ώραν υπεχωρήσαμεν υποτασσόμενοι, διά να διαμείνη εις εσάς η αλήθεια του
ευαγγελίου». Και ο Παύλος, καταλήγει: «Δεν αθετώ την χάριν του
Θεού· διότι αν η δικαίωσις γίνηται διά του νόμου, άρα ο Χριστός εις μάτην
απέθανε».
Στο επόμενο άρθρο, θα συνεχίσουμε με το ίδιο θέμα.
1η προς Θεσσαλονικείς επιστολή
2: 9 Διότι
ενθυμείσθε, αδελφοί, τον κόπον ημών και τον μόχθον· επειδή νύκτα και ημέραν
εργαζόμενοι, διά να μη επιβαρύνωμέν τινά εξ υμών, εκηρύξαμεν εις εσάς το
ευαγγέλιον του Θεού.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου