ΕΛΕΟΣ – ΣΠΛΑΧΝΑ – ΟΙΚΤΙΡΜΟΙ – ΑΦΕΣΕΙΣ!

Ψαλμοί 116: 5 Ελεήμων ο Κύριος και δίκαιος· και εύσπλαγχνος ο Θεός ημών.

Ο άνθρωπος που γεύεται τον Θεό και ουράνιο Πατέρα, γεύεται την φύση του ελέους Του και των οικτιρμών Του.

Είναι ένα σημείο της αποδοχής της ειλικρινούς μετάνοιας και της ευαρέσκειας του Θεού καθώς τα σπλάχνα Του κινούνται με αγάπη και αφέσεις προς τον αμαρτωλό. 

Ο απόστολος Παύλος γράφει προς του Εφεσίους: «Διά τούτο κάμπτω τα γόνατά μου προς τον Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εκ του οποίου πάσα πατριά εν ουρανοίς και επί γης ονομάζεται, διά να δώση εις εσάς κατά τον πλούτον της δόξης αυτού, να κραταιωθήτε εν δυνάμει διά του Πνεύματος αυτού εις τον εσωτερικόν άνθρωπον, διά να κατοικήση ο Χριστός διά της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών, ώστε να δυνηθήτε, ερριζωμένοι και τεθεμελιωμένοι εν αγάπη, να καταλάβητε μετά πάντων των αγίων τι το πλάτος και μήκος και βάθος και ύψος, και να γνωρίσητε την αγάπην του Χριστού την υπερβαίνουσαν πάσαν γνώσιν, διά να πληρωθήτε με όλον το πλήρωμα του Θεού».

Ο βασιλιάς και ψαλμωδός Δαβίδ, γράφει: «Οικτίρμων και ελεήμων είναι ο Κύριος, μακρόθυμος και πολυέλεος. Δεν θέλει δικολογεί διαπαντός ουδέ θέλει φυλάττει την οργήν αυτού εις τον αιώνα. Δεν έκαμεν εις ημάς κατά τας αμαρτίας ημών, ουδέ ανταπέδωκεν εις ημάς κατά τας ανομίας ημών».

Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός σαν μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπου, μας έφερε σε επαφή με τον άγιο Θεό δια της θυσίας Του, ώστε να μπορέσουμε να λάβουμε αυτή την χάρη και δωρεά. Η χάρις του Θεού, του ουράνιου Πατέρα είναι μια «πλατφόρμα» της αγιοσύνης Του προς ένα έκαστον από εμάς. Είναι σαν τα δικαιώματα ενός τέκνου που απολαμβάνει στο σπίτι του πατέρα του, αν και δεν τα γνωρίζει λόγω μικρής ηλικίας. Αργότερα όμως, καθώς αποκτά ηλικία, συνήθως άνω των 35 ετών, εννοεί τα δικαιώματα και τις ευεργεσίες που απολάμβανε νεαρός στο σπίτι του!

Ο Μωυσής, κατά την έξοδο του λαού Ισραήλ ζήτησε να δει την δόξα του Θεού. Διαβάζουμε: «Και κατέβη ο Κύριος εν νεφέλη και εστάθη μετ' αυτού εκεί και εκήρυξε το όνομα του Κυρίου. Και παρήλθε Κύριος έμπροσθεν αυτού και εκήρυξε, Κύριος, Κύριος ο Θεός, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και αληθινός, φυλάττων έλεος εις χιλιάδας, συγχωρών ανομίαν και παράβασιν και αμαρτίαν και ουδόλως αθωόνων τον ένοχον· ανταποδίδων την ανομίαν των πατέρων επί τα τέκνα και επί τα τέκνα των τέκνων, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς».

Μας κάνει εντύπωση πώς συστήθηκε ο Θεός στον άνθρωπο που ευαρεστείται! Πώς βλέπει ο Θεός την αμαρτία και τι αποστάσεις παίρνει!

Ο απόστολος Παύλος γράφει προς του Εφεσίους: «ο Θεός όμως πλούσιος ων εις έλεος, διά την πολλήν αγάπην αυτού με την οποίαν ηγάπησεν ημάς, και ενώ ήμεθα νεκροί διά τα αμαρτήματα, εζωοποίησεν ημάς μετά του Χριστού· κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι· και συνανέστησε και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις διά Ιησού Χριστού».

Βλέπουμε την θαυμαστή σοφία και τεράστιο έλεος του Θεού στο να σώσει τον αμαρτωλό, τον νεκρό πνευματικά άνθρωπο δια της αναστάσεως του Χριστού και να μας φέρει μέχρι τα επουράνια. Δεν υπάρχει τι, αδύνατο είς τον Θεό. Δείτε τι λέγει ο Παύλος στους Ρωμαίους: «Πλην δεν είναι καθώς το αμάρτημα, ούτω και το χάρισμα· διότι αν διά το αμάρτημα του ενός απέθανον οι πολλοί, πολύ περισσότερον η χάρις του Θεού και η δωρεά διά της χάριτος του ενός ανθρώπου Ιησού Χριστού επερίσσευσεν εις τους πολλούς».

Γράφοντας ο Παύλος προς του Φιλιππησίους αναφέρεται σε αυτή την γεύση της δωρεάς του Θεού: «Εάν λοιπόν υπάρχη τις παρηγορία εν Χριστώ ή τις παραμυθία αγάπης, ή τις κοινωνία Πνεύματος ή σπλάγχνα τινά και οικτιρμοί, κάμετε πλήρη την χαράν μου, να φρονήτε το αυτό, έχοντες την αυτήν αγάπην, όντες ομόψυχοι και ομόφρονες».

Ας τα δούμε αναλυτικά σαν γεύσεις Θεού:

# παρηγορία εν Χριστώ

Αφορά την αναγέννηση μας δια του Ευαγγελίου μέσα στο Άγιον Πνεύμα. Ο ίδιος ο Ιησούς μας επισκέπτεται με λόγο παρηγορίας και μας βγάζει από τον λάκκο της ταλαιπωρίας.  

# παραμυθία αγάπης

Είναι η αγάπη του ουράνιου Πατέρα που παρηγορεί τις καρδιές μας.  

# κοινωνία Πνεύματος

Είναι το Άγιον Πνεύμα δια του οποίου κράζουμε προς τον Θεό: «Πατέρα»!   

# σπλάγχνα τινά και οικτιρμοί

Αφορά το έλεος του Θεού όταν μας βρει σε αμαρτία ή παρανομία και ζητήσουμε να βρούμε συγχώρηση διότι αμαρτήσαμε.  

Με σημείο αναφοράς τις πιο πάνω πνευματικές γεύσεις, ο Παύλος ζητά από τους αγίους αδελφούς, προτρέποντας: «κάμετε πλήρη την χαράν μου, να φρονήτε το αυτό, έχοντες την αυτήν αγάπην, όντες ομόψυχοι και ομόφρονες».   

Αυτό είναι το λογικό και μοναδικό συμπέρασμα για ένα λαό που γνώρισε τον Χριστό και ζει μαζί σαν μια αδελφότητα ή μια εκκλησία. Πουθενά αλλού, δεν μπορούν οι άνθρωποι να μονιάσουν, να έχουν μια καρδιά και ένα φρόνιμα. Μόνον όσοι έλαβαν από τον Θεό τα σπλάχνα Του και τους οικτιρμούς Του, μπορούν και αυτοί να ανταποδώσουν προς τον πλησίον αδελφό το αυτό, δηλαδή έλεος, σπλάχνα και οικτιρμούς. 

Ο Κύριος Ιησούς πριν να συλληφθεί έλεγε στους μαθητές Του: «Τεκνία, έτι ολίγον είμαι μεθ' υμών. Θέλετε με ζητήσει, και καθώς είπον προς τους Ιουδαίους ότι όπου υπάγω εγώ, σεις δεν δύνασθε να έλθητε, και προς εσάς λέγω τώρα. Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους». Αμήν.

Νεεμίας 9: 31 Πλην διά τους πολλούς οικτιρμούς σου δεν συνετέλεσας αυτούς, ουδέ εγκατέλιπες αυτούς· διότι Θεός οικτίρμων και ελεήμων είσαι.