ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ: Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!

Ιωάννης 8: 36 Εάν λοιπόν ο Υιός σας ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι.

Ένα παράδοξο ζει ο χριστιανός, που ζει στο θέλημα του ουράνιου Πατέρα και υπό την εξουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού. 

Αυτό είναι ο νόμος της ελευθερίας!

Ας δούμε τι είναι νόμος της αμαρτίας, που ζουν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο; Είναι ο νόμος που διέπει τις πράξεις ή τα έργα των ανθρώπων. Ας τα δούμε στην επιστολή του Παύλου προς τους Γαλάτες: «Φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός, τα οποία είναι μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων, περί των οποίων σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει».

Όλες αυτές οι πράξεις των ανθρώπων, ελέγχονται από τον Αστικό ποινικό κώδικα και φέρουν ποινές στους παραβάτες. Παράλληλα και ο λόγος του Θεού, καταδικάζει όλες αυτές τις πράξεις ως άνομες και η ποινή είναι  ο αποκλεισμός από την βασιλεία του Θεού. Με τον ίδιο τρόπο, ο απόστολος Παύλος γράφει στην επιστολή προς Κορινθίους: «Η δεν εξεύρετε ότι οι άδικοι δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού; Μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται ούτε κλέπται ούτε πλεονέκται ούτε μέθυσοι ούτε λοίδοροι ούτε άρπαγες θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού.

Και τώρα το παράδοξο: Ο νόμος της ελευθερίας!

Ας δούμε τι γράφει ο Ιάκωβος στην επιστολή του: «Όστις όμως εγκύψη εις τον τέλειον νόμον της ελευθερίας και επιμείνη εις αυτόν, ούτος γενόμενος ουχί ακροατής επιλήσμων, αλλ' εκτελεστής έργου, ούτος θέλει είσθαι μακάριος εις την εκτέλεσιν αυτού».

Επίσης ο απόστολος Παύλος, γράφει: «Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια· κατά των τοιούτων δεν υπάρχει νόμος».

Ποιο είναι το παράδοξο; Η ζωή του χριστιανού, όταν ζει και περιπατεί κατά το Πνεύμα του Χριστού. Μια ζωή απεριόριστης γεύσης ή απόλαυσης του καρπού του Πνεύματος του Αγίου. Η ζωή με τον Χριστό δεν έχει νόμο ή φραγμό στην ευλογία! Γιαυτό και ονομάζεται στον λόγο του Θεού ως νόμος Ελευθερίας.

Πώς γίνεται αυτό;

Γράφει ο απόστολος Παύλος: «Σεις όμως δεν είσθε της σαρκός, αλλά του πνεύματος, εάν το Πνεύμα του Θεού κατοική εν υμίν. Αλλ' εάν τις δεν έχη το Πνεύμα του Χριστού, ούτος δεν είναι αυτού. Εάν δε ο Χριστός ήναι εν υμίν, το μεν σώμα είναι νεκρόν διά την αμαρτίαν, το δε πνεύμα ζωή διά την δικαιοσύνην».

Όταν ο Χριστός μας αναγεννήσει δια του Λόγου και δια Πνεύματος Αγίου, αρχίζει μια νέα ζωή. Η ζωή όπου το «εγώ» μας έχει φύγει από τον θρόνο και έχει έρθει ο Ιησούς Χριστός. Αυτός διοικεί και εμείς είμαστε οι υπηρέτες και οι εργάτες Του. Σε αυτή την ζωή κυριαρχεί ο νόμος της ελευθερίας. Αυτό οφείλεται στην καθαρή φωνή του Χριστού και στην οδηγία του Αγίου Πνεύματος καθώς εργαζόμαστε με χαρά στο έργο ή στα έργα τα δικά Του, που μας αναθέτει. 

Διαβάζουμε στους Ρωμαίους: «Αλλά τώρα ελευθερωθέντες από της αμαρτίας και δουλωθέντες εις τον Θεόν, έχετε τον καρπόν σας εις αγιασμόν, το δε τέλος ζωήν αιώνιον». Ελευθερία είναι η απεριόριστη δυνατότητα και πρόσβαση στην χάρη και το έλεος του Θεού. Την ελευθερία την κρατάμε ως κόρη οφθαλμού, σαν το πρώτο πράγμα στη ζωή μας, αφού γνωρίσαμε τι σημαίνει στέρηση ή ζυγός δουλείας.

Διαβάζουμε στους Γαλάτες: «Εν τη ελευθερία λοιπόν, με την οποίαν ηλευθέρωσεν ημάς ο Χριστός, μένετε σταθεροί, και μη υποβληθήτε πάλιν εις ζυγόν δουλείας».

Η δουλεία της αμαρτίας ή ο ζυγός της αμαρτίας, είναι η πίεση και το βάρος της αμαρτίας από το οποίο ο άνθρωπος δεν μπορεί με τίποτα, να ελευθερωθεί από μόνος του. Ομοιάζει με τον ναυαγό σε ένα ωκεανό, που είναι καταδικασμένος να πνιγεί μέχρι να φτάσει ο ναυαγοσώστης, ο σωτήρας του.                           

Ο θρησκευτικός νόμος, είτε του Μωυσή, είτε του χριστιανικού κόσμου των μεγάλων δογμάτων, δημιουργεί στον άνθρωπο συνθήκες πίεσης και «κράτησης». Γράφει ο απόστολος Παύλος απευθυνόμενος προς του Γαλάτες: «εξεύροντες ότι δεν δικαιούται άνθρωπος εξ έργων νόμου ειμή διά πίστεως Ιησού Χριστού, και ημείς επιστεύσαμεν εις τον Ιησούν Χριστόν, διά να δικαιωθώμεν εκ πίστεως Χριστού και ουχί εξ έργων νόμου, διότι δεν θέλει δικαιωθή εξ έργων νόμου ουδείς άνθρωπος».

Πιο κάτω, εξηγεί ο απόστολος Παύλος: «Διότι εγώ διά του νόμου απέθανον εις τον νόμον, διά να ζήσω εις τον Θεόν. Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην· ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί· καθ' ο δε τώρα ζω εν σαρκί, ζω εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού».

Όταν έγινε η πρώτη Σύνοδος των αποστόλων και πρεσβυτέρων, με θέμα την περιτομή που είχε διατάξει ο νόμος του Μωυσή, με σκοπό να διατηρηθεί το έθος ανάμεσα στους χριστιανούς μετά από πολλή συζήτηση, οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι έδωσαν την απόφαση: «Διότι εφάνη εύλογον εις το Άγιον Πνεύμα και εις ημάς να μη επιβάλλωμεν εις εσάς μηδέν πλειότερον βάρος εκτός των αναγκαίων τούτων, να απέχητε από ειδωλοθύτων και αίματος και πνικτού και πορνείας· από των οποίων φυλάττοντες εαυτούς θέλετε πράξει καλώς».

Ο νόμος της ελευθερίας δεν έχει «βάρος» στην πνευματική μας ζωή και βήματα. Έχει μόνον απεριόριστη δικαιοσύνη και απεριόριστη  ειρήνη και απεριόριστη  χαρά μέσα στο Άγιο Πνεύμα. Αμήν.     

Κολ. 1:13 όστις ηλευθέρωσεν ημάς εκ της εξουσίας του σκότους και μετέφερεν εις την βασιλείαν του αγαπητού αυτού Υιού·