Ο ΤΡΟΠΟΣ ΣΑΣ, ΑΦΙΛΑΡΓΥΡΟΣ!

Παρ. 28:20 Ο πιστός άνθρωπος θέλει έχει πολλήν ευλογίαν· αλλ' όστις σπεύδει να πλουτήση, δεν θέλει μείνει ατιμώρητος.

Η φιλαργυρία είναι «το σύνδρομο» της εποχής μας! 

Το μεγαλύτερο σύμπτωμα στην προσωπικότητα  των ανθρώπων του 21^ου αιώνα. 

Προέρχεται από την ανάγκη και την επιθυμία του πλούτου, σαν καταξίωση ή εξασφάλιση. Μάλιστα αναφέρεται προφητικά ο λόγος του Θεού σαν ένα σημείο των εσχάτων ημερών. Και πράγματι η εκπαίδευση, οι δεξιότητες και οι ικανότητες που αποκτούν οι άνθρωποι σήμερα, ανεξαρτήτως ηλικίας, τους δίνει την ικανότητα να κάνουν χρήματα και να αποκτήσουν πλούτο σε χρόνο ρεκόρ. Το πιο σημαντικό είναι ότι αφού αναγνωριστούν ως πλούσιοι ή φτασμένοι μέσα σε μια κοινωνία, αρχίζουν οι τριβές στις σχέσεις με τους ανθρώπους, αλλά και η διαμόρφωση ενός αλαζονικού χαρακτήρα.

Ο Κύριος μας Ιησούς, μιλώντας και αναφέροντας την παραβολή  του καλού Σπορέα προσδιόρισε μια κατηγορία ανθρώπων ως εξής: «Ο δε εις τας ακάνθας σπαρθείς, ούτος είναι ο ακούων τον λόγον, έπειτα η μέριμνα του αιώνος τούτου και η απάτη του πλούτου συμπνίγει τον λόγον, και γίνεται άκαρπος». Αυτή η  «μέριμνα του αιώνος» είναι ο πλουτισμός και η φιλαργυρία. Δεν επιτρέπουν στον άνθρωπο να φέρει πνευματικό καρπό δικαιοσύνης ακόμη και αν αγαπά τον Θεό. Και αυτό διότι η καρδιά του είναι μοιρασμένη σε πολλά κομμάτια και έτσι η αγάπη προς τον Θεό, τον ουράνιο Πατέρα δεν είναι ακέραια.  

Διαβάζουμε στην επιστολή του Παύλου προς τον Τιμόθεο: «Όσοι δε θέλουσι να πλουτώσι πίπτουσιν εις πειρασμόν και παγίδα και εις επιθυμίας πολλάς ανοήτους και βλαβεράς, αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και απώλειαν. Διότι ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία, την οποίαν τινές ορεγόμενοι απεπλανήθησαν από της πίστεως και διεπέρασαν εαυτούς με οδύνας πολλάς.

Ένας άνθρωπος που γνώρισε τον ουράνιο Πατέρα, αναγεννήθηκε και σώθηκε από τον Ιησού Χριστό είναι δυνατόν να αποτύχει στην πορεία αν δεν αποβάλλει την φιλαργυρία, σαν ένα ελάττωμα, ή αδυναμία, που θα το καταδικάσει ενώπιον του Κυρίου Ιησού.  Διαφορετικά προβλέπεται ότι διαβάσαμε πιο πάνω. Ας τα δούμε:

# πίπτουσιν εις πειρασμόν και παγίδα

Ο ίδιος ο άνθρωπος, πέφτει μέσα στον πειρασμό και την παγίδα από μόνος του. Ομοιάζει με τον νέο που δοκιμάζει τα ναρκωτικά. Μόλις αυτό συμβεί ο νέος δεν μπορεί πλέον να απαλλαγεί. Η φιλαργυρία είναι το σύμπτωμα της επιθυμίας του πλουτισμού και δεν μπορεί να απαλλαχτεί παρά μόνον δια της χάριτος του ουράνιου πατέρα και του Κυρίου Ιησού, δια Πνεύματος Αγίου.   

# εις επιθυμίας πολλάς ανοήτους και βλαβεράς,

Το σύνδρομο της φιλαργυρίας φέρνει τον άνθρωπο σε πολλές έντονες επιθυμίες, από αυτά που βλέπει γύρω του και ακούει. Θέλει να αποκτήσει η να δοκιμάσει τα πάντα! Και τα πάντα δεν συμφέρουν στην ψυχή του ανθρώπου. Από το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, μέχρι την καλοφαγία, την πορνεία, και όλα τα βλαβερά για τον άνθρωπο και βδελύγματα για τον Θεό. 

# αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και απώλειαν

Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος. Η αμαρτία βυθίζει τον άνθρωπο στον όλεθρο και την καταστροφή. Από την αγνότητα του μικρού παιδιού ή από την αναγέννηση του νέου ανθρώπου όταν μετανόησε και ζήτησε τον Χριστό σαν Σωτήρα, ο άνθρωπος μπορεί να βρεθεί στον όλεθρο και την αιώνια απώλεια!

Στην Παλιά Διαθήκη, όταν ο Μωυσής οδηγούσε τον λαό Ισραήλ μέσα στην έρημο προς την γη της επαγγελίας, ο πεθερός του ο Ιοθόρ, βλέποντας το πλήθος του λαού που παρίστατο ενώπιον του Μωυσή για να δώσει κρίση στις υποθέσεις, τον συμβούλευσε να εκλέξει και να ορίσει αρχηγούς εκ του λαού. Διαβάζουμε: «πλην έκλεξον εκ παντός του λαού άνδρας αξίους, φοβουμένους τον Θεόν, άνδρας φιλαλήθεις, μισούντας την φιλαργυρίαν· και κατάστησον αυτούς επ' αυτών χιλιάρχους, εκατοντάρχους, πεντηκοντάρχους και δεκάρχους».

Κάνει εντύπωση ο χαρακτηρισμός «μισούντας την φιλαργυρίαν» και όμως είναι αληθινός!   

Το «μισούντες» αναφέρεται στην καταδίκη της φιλαργυρίας από επάνω τους. Εάν δεν καταδικάσουμε κάτι, αυτό δεν φεύγει από τον χαρακτήρα μας. Ο Κύριος Ιησούς δεν θα το πάρει αν δεν του πούμε: «Χριστέ μου μόνον εσύ μπορείς να με ελευθερώσεις από την αμαρτία αυτή!»     

Στην εποχή του Χριστού οι άνθρωποι του Θεού, οι Φαρισαίοι ήσαν πλήρεις φιλαργυρίας και προσπάθησαν να διαφυλάξουν τα συμφέροντα τους σταυρώνοντας τον Χριστό. Διαβάζουμε στο ευαγγέλιο του Λουκά: «Ήκουον δε ταύτα πάντα και οι Φαρισαίοι, φιλάργυροι όντες, και περιεγέλων αυτόν».

Στον ειλικρινή άνθρωπο του Θεού, ο Λόγος προτρέπει: «Ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος, αρκείσθε εις τα παρόντα, διότι αυτός είπε· Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει· ώστε ημείς θαρρούντες να λέγωμεν· Ο Κύριος βοηθός μου, και δεν θέλω φοβηθή· τι να μοι κάμη άνθρωπος;»

Τι σημαίνει «ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος»;

Μακριά από την αγάπη του χρήματος! Το χρήμα δεν έχει αξία! Το χρήμα έχει μόνον κακά αποτελέσματα, διότι δίνει στον άνθρωπο το θάρρος και το θράσος!  

Όταν πλησίασε ο πλούσιος νέος στον Ιησού Χριστό για να μάθει πώς θα αποκτήσει την αιώνιο ζωή, αναχώρησε μετά από λίγο με μεγάλη λύπη, διότι είχε χρήματα πολλά. Ο Κύριος τότε είπε στους έκπληκτους δώδεκα μαθητές: «Τέκνα, πόσον δύσκολον είναι να εισέλθωσιν εις την βασιλείαν του Θεού οι έχοντες το θάρρος αυτών εις τα χρήματα».

Το θάρρος των χρημάτων είναι μια απάτη!   Η απάτη του πλούτου! Η μεγαλύτερη απάτη στον κόσμο, από τον μεγαλύτερο απατεώνα που είναι ο σατανάς!

Αποκάλυψη 3: 18 συμβουλεύω σε να αγοράσης παρ' εμού χρυσίον δεδοκιμασμένον εκ πυρός διά να πλουτήσης, και ιμάτια λευκά διά να ενδυθής και να μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου, και χρίσον τους οφθαλμούς σου με κολλούριον διά να βλέπης.