ΧΑΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ!

Πράξεις 5: 41 Εκείνοι λοιπόν ανεχώρουν από προσώπου του συνεδρίου, χαίροντες ότι υπέρ του ονόματος αυτού ηξιώθησαν να ατιμασθώσι.

Το συναίσθημα της χαράς (της νίκης) είναι μια αγαθή δόση που προέρχεται από τον ουράνιο Πατέρα!

Καθώς λέγει ο Ιάκωβος: «Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον είναι άνωθεν καταβαίνον από του Πατρός των φώτων, εις τον οποίον δεν υπάρχει αλλοίωσις ή σκιά μεταβολής».

Το αντίθετο της χαράς είναι η λύπη (η απώλεια). Διαβάζουμε στον Νεεμία: «Υπάγετε, φάγετε παχέα και πίετε γλυκάσματα, και αποστείλατε μερίδας προς τους μη έχοντας μηδέν ητοιμασμένον· διότι η ημέρα είναι αγία εις τον Κύριον ημών· και μη λυπείσθε· διότι η χαρά του Κυρίου είναι η ισχύς σας».

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι η χαρά, είναι καρπός του Πνεύματος του Αγίου. Αυτός ο καρπός έρχεται με την αναγέννηση του ανθρώπου. Διαβάζουμε στην επιστολή του Παύλου προς τους Γαλάτες: «Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια· κατά των τοιούτων δεν υπάρχει νόμος». Αφορά την πρώτη επένδυση του Θεού στον άνθρωπο τον πρώην αμαρτωλό και άπιστο, αλλά τώρα πιστό στον Ιησού Χριστό και βέβαιο για την σωτηρία της ψυχής του, με ουράνια πεποίθηση. ΄

Γιατί χαρά;

Διότι είναι η αντιστάθμιση σε εξωτερικούς παράγοντες, εχθρικούς για τον άγιο άνθρωπο του Θεού, που ζει σε περιβάλλον ανομίας και ονειδισμών για το όνομα του Ιησού. Διαβάζουμε στο ευαγγέλιο του Ματθαίου τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι πολύς εν τοις ουρανοίς· επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών».

 

Πώς έζησαν οι πρώτοι απόστολοι;

Με πολλούς διωγμούς, απειλές, φυλακές, λιθοβολισμούς, που διαβάζουμε στο βιβλίο των Πράξεων. Ο απόστολος Παύλος, λίγο πριν να συλληφθεί στα Ιεροσόλυμα αναφέρει: «Δεν φροντίζω όμως περί ουδενός τούτων ουδέ έχω πολύτιμον την ζωήν μου, ως το να τελειώσω τον δρόμον μου μετά χαράς και την διακονίαν, την οποίαν έλαβον παρά του Κυρίου Ιησού, να διακηρύξω το ευαγγέλιον της χάριτος του Θεού».

   

Πώς έζησαν οι πρώτοι χριστιανοί;

Διαβάζουμε και μας κάνει εντύπωση, στην επιστολή του Παύλους προς Εβραίους: «Διότι εδείξατε συμπάθειαν εις τα δεσμά μου και εδέχθητε μετά χαράς την αρπαγήν των υπαρχόντων σας, εξεύροντες ότι έχετε εις εαυτούς περιουσίαν εν ουρανοίς καλητέραν και διαμένουσαν».

Ποια ήταν η προτροπή του αδελφόθεου Ιακώβου;

Διαβάζουμε: «Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς, γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν».

Γιατί συνδέεται η χαρά με τους πειρασμούς;

Διότι οι πειρασμοί φέρνουν απογοήτευση και η απογοήτευση φέρνει τον φόβο και ο φόβος φέρνει την ήτα! Αντίθετα η χαρά του Πνεύματος του Αγίου, φέρνει την επίγνωση του θελήματος του Θεού, ώστε ο άνθρωπος να νικήσει αφού πολεμήσει τα πάντα. Διαβάζουμε στην επιστολή προς Εφεσίους: «Διά τούτο αναλάβετε την πανοπλίαν του Θεού, διά να δυνηθήτε να αντισταθήτε εν τη ημέρα τη πονηρά και αφού καταπολεμήσητε τα πάντα, να σταθήτε». Ακόμη ο απόστολος Πέτρος, γράφει: «Διότι, εάν ταύτα υπάρχωσιν εις εσάς και περισσεύωσι, σας καθιστώσιν ουχί αργούς ουδέ ακάρπους εις την επίγνωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού».

Τι παράδοξο υπάρχει στην χαρά;

Διαβάζουμε στην επιστολή του Πέτρου: «αλλά καθότι είσθε κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού, χαίρετε, ίνα και όταν η δόξα αυτού φανερωθή χαρήτε αγαλλιώμενοι». Και ακόμη διαβάζουμε: «Εάν ονειδίζησθε διά το όνομα του Χριστού, είσθε μακάριοι, διότι το Πνεύμα της δόξης και το του Θεού αναπαύεται εφ' υμάς· κατά μεν αυτούς βλασφημείται, κατά δε υμάς δοξάζεται». Το παράδοξο είναι ότι ενώ είμαστε και ζούμε ανάμεσα στον σύγχρονο πολιτισμό και το ρεύμα και η τάση των ανθρώπων είναι εναντίον, σε μας και στη πίστη του Χριστού η χαρά και η αγαλλίαση που αναβλύζει μέσα μας είναι πηγή ζωής και ευχαριστίας προς τον Θεό. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, όταν αντιμετώπισε την σκληρότητα των πόλεων της Γαλιλαίας στην Χοραζίν, στην Βηθσαιδά και στην Καπερναούμ είπε προς τον Πατέρα: «Δοξάζω σε, Πάτερ, κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών και απεκάλυψας αυτά εις νήπια· ναι, ω Πάτερ, διότι ούτως έγεινεν αρεστόν έμπροσθέν σου».

Είναι αλήθεια, όταν αντιμετωπίζουμε την σκληρότητα των ανθρώπων φίλων και συγγενών για το όνομα του Χριστού υπάρχει καταφύγιο! Το όνομα του Πατέρα μας δια του Ιησού Χριστού. Η δοξολογία προς τον ουράνιο Πατέρα με ύμνους και ωδές. Διαβάζουμε στις Πράξεις των αποστόλων, τι έκανε ο δεσμοφύλακας στους Φιλίππους: «όστις λαβών τοιαύτην παραγγελίαν, έβαλεν αυτούς εις την εσωτέραν φυλακήν και συνέκλεισε τους πόδας αυτών εις το ξύλον. Κατά δε το μεσονύκτιον ο Παύλος και ο Σίλας προσευχόμενοι ύμνουν τον Θεόν· και ηκροάζοντο αυτούς οι δέσμιοι». Αμήν. 

Πράξεις 13: 51 Εκείνοι δε εκτινάξαντες τον κονιορτόν των ποδών αυτών επ' αυτούς, ήλθον εις το Ικόνιον. Και οι μαθηταί επληρούντο χαράς και Πνεύματος Αγίου.