ΕΞΥΠΝΟΣ Η ΣΥΝΕΤΟΣ; - ΜΕΡΟΣ ΙΙ

Ιερεμίας 51: 17 Πας άνθρωπος εμωράνθη υπό της γνώσεως αυτού· πας χωνευτής κατησχύνθη από των γλυπτών· διότι ψεύδος είναι το χωνευτόν αυτού και πνοή εν αυτώ δεν υπάρχει.

Ας δούμε τον ορισμό του συνετού ανθρώπου. 

Ο άνθρωπος που λειτουργεί με φρόνηση και με γνώση, με τάξη. Αυτή η γνώση δεν αποκτάται σε κανένα πανεπιστήμιο αλλά είναι χάρισμα του Αγίου Πνεύματος που ονομάζεται «λόγος γνώσεως».  Είναι η δομημένη γνώση που απορρέει από την σπουδή και μελέτη των Γραφών. Διαβάζουμε: «Έλεγε λοιπόν ο Ιησούς προς τους Ιουδαίους τους πιστεύσαντας εις αυτόν· Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου, και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει».

 Αυτή η αλήθεια είναι η συνεχής αποκάλυψη των μυστηρίων το Θεού, ώστε ο άγιος άνθρωπος να οικοδομεί την πίστη του στο άγιο θέλημα του Θεού δια του Ιησού Χριστού που έχρησε ο Θεός Κύριο και Σωτήρα. 

Διαβάζουμε στο Λευιτικό: «Αγιάσθητε λοιπόν και γίνεσθε άγιοι διότι εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σας· Και θέλετε φυλάττει τα διατάγματά μου και θέλετε εκτελεί αυτά. Εγώ είμαι ο Κύριος, ο αγιάζων υμάς». Λίγο πιο κάτω, διαβάζουμε: «Και θέλετε είσθαι άγιοι εις εμέ· διότι άγιος είμαι εγώ ο Κύριος και σας απεχώρισα από των λαών, διά να ήσθε εμού». 

Για να το καταλάβουμε ας θεωρήσουμε μια μεγάλη ορχήστρα κλασσικής μουσικής. Όλοι οι επαγγελματίες μουσικοί και σολίστ, οφείλουν να προσέχουν απόλυτα στις κινήσεις του μαέστρου. Ο δε μαέστρος δεν ξεκινά το κονσέρτο αν δεν εξασφαλίσει την απόλυτη επαφή με τους μουσικούς. Στα αγγλικά ο μαέστρος ονομάζεται “Conductor” και σημαίνει το πρόσωπο που διευθύνει την ορχήστρα δια επαφής.

Αυτό που ζητά ο Θεός είναι η απόλυτη σχέση και εξάρτηση μας από τον Κύριο Ιησού Χριστό που είναι ο εξουσιοδοτημένος βασιλιάς, ο Μεσσίας. Μόνον έτσι μπορεί να μας ωφελήσει η γνώση και όχι μόνον εμάς, αλλά και το άμεσο περιβάλλον, η οικογένεια και η εκκλησία μας. Στον Τιμόθεο ο απόστολος Παύλος γράφει: «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, διά να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν».

Η δομημένη και όχι άτακτη γνώση, αποκτάται μέσα από την σπουδή των Γραφών, της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Αυτό ονομάζεται ορθή διδασκαλία και ορθοτόμηση του λόγου του Θεού. Ο λόγος γνώσεως σαν χάρισμα, αποκτάται όπως όλα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, όταν το ζητήσουμε. Διαβάζουμε: «Ζητείτε δε μετά ζήλου τα καλήτερα χαρίσματα. Και έτι πολύ υπερέχουσαν οδόν σας δεικνύω». Όταν καταλάβουμε την αξία του χαρίσματος θα αρχίσουμε να το ζητάμε με ζήλο. Το πιο πάνω εδάφιο καταλήγει: «διά να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν». Τέλειος, σημαίνει άρτιος (αρχαία), χωρίς ελλείψεις στην μάθηση. Στον Ιάκωβο διαβάζουμε: «Εάν τις δεν πταίη εις λόγον, ούτος είναι τέλειος ανήρ, δυνατός να χαλιναγωγήση και όλον το σώμα».

Είναι ακριβώς ο λόγος γνώσεως, το χάρισμα του Αγίου Πνεύματος, που δίδει την ικανότητα, ώστε ο άνθρωπος να φέρεται μετά συνέσεως. Τότε μπορεί ο άνθρωπος να χαλιναγωγήσει τα πάθη και τις επιθυμίες της προσωπικότητας του, δηλαδή σώμα – ψυχή – πνεύμα!     

Στις Παροιμίες διαβάζουμε: «Απόκτησον σοφίαν, απόκτησον σύνεσιν· μη λησμονήσης αυτήν, μηδέ εκκλίνης από των λόγων του στόματός μου· μη εγκαταλίπης αυτήν, και θέλει σε περιφυλάττει· αγάπα αυτήν, και θέλει σε διατηρεί. Η σοφία είναι το πρώτιστον· απόκτησον σοφίαν· και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου απόκτησον σύνεσιν».

Η σύνεση που αναφέρεται διεξοδικά στις Παροιμίες, είναι ο λόγος γνώσεως, το χάρισμα του Αγίου Πνεύματος που δίδεται δωρεάν, στα αναγεννημένα παιδιά του Θεού όταν ζητάμε με ζήλο.

Στο επόμενο άρθρο, θα διακρίνουμε την διαφορά μεταξύ της σοφίας και της συνέσεως.

1^η επιστολή προς Κορινθίους 12: 7 Δίδεται δε εις έκαστον η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον. Διότι εις άλλον μεν δίδεται διά του Πνεύματος λόγος σοφίας, εις άλλον δε λόγος γνώσεως κατά το αυτό Πνεύμα ...