ΜΑΚΑΡΙΟΣ, Ο ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ!

Εκκλησιαστής  12: 13 Ας ακούσωμεν το τέλος της όλης υποθέσεως· φοβού τον Θεόν και φύλαττε τας εντολάς αυτού, επειδή τούτο είναι το παν του ανθρώπου.

Έχουμε δύο είδη φόβων στον άνθρωπο: Τον καλό φόβο και τον κακό φόβο!  

Ο καλός φόβος προέρχεται από την πίστη στο λόγο του Θεού και στην αλήθεια του Ευαγγελίου. Ο κακός φόβος προέρχεται από ψυχική διαταραχή, ανισορροπία και φόβο θανάτου. Ας τα δούμε:

Ο κακός φόβος:

Ο κακός φόβος ή φοβίες, είναι μια ψυχική διαταραχή που ο άνθρωπος εισέρχεται όταν παραβιάσει την συνείδηση του. Ο Θεός έβαλε σε κάθε άνθρωπο την φωνή της συνείδησης, ώστε να διακρίνει το δίκαιο από το άδικο και να πράττει το ορθό, χωρίς ακόμη να γνωρίζει τον Κύριο προσωπικά. Δυστυχώς, ανθρώπινες παραδόσεις σατανικές, κάνουν τον άνθρωπο να παραβιάζει την συνείδηση του ώστε να είναι «μέσα» στις παραδόσεις. Αυτό που συμβαίνει κατόπιν είναι ο άνθρωπος να χάνει τον ύπνο του, να φοβάται υπερβολικά ότι θα πεθάνει από βαριά ασθένεια ή από ατύχημα. Υπάρχουν άνθρωποι που από εδώ και πέρα καυτηριάζουν την συνείδηση των. Τους βοηθά η ασέβεια προς τον Θεό και το ποτό ή το αλκοόλ. Ξεκινούν ένα δικό τους κόσμο βίας, αρπαγής, κλοπής και αδικίας. Στο θέμα αυτό μιλάει ο λόγος του Θεού:  «Προς δε τον ασεβή είπεν ο Θεός· Τι προς σε, να διηγήσαι τα διατάγματά μου και να αναλαμβάνης την διαθήκην μου εν τω στόματί σου;»

Στο ερώτημα αυτό απαντά ο Θεός, με διάγνωση του χαρακτήρα του ασεβή και απαριθμεί:

(α) Συ δε μισείς παιδείαν και απορρίπτεις οπίσω σου τους λόγους μου.

(β) Εάν ίδης κλέπτην, τρέχεις μετ' αυτού· και μετά των μοιχών είναι η μερίς σου.

(γ) Παραδίδεις το στόμα σου εις την κακίαν, και η γλώσσα σου περιπλέκει δολιότητα.

(δ) Καθήμενος λαλείς κατά του αδελφού σου· βάλλεις σκάνδαλον κατά του υιού της μητρός σου.

Ο σοφός βασιλιάς, ο Σολόμωντας στον Εκκλησιαστή γράφει: «εις δε τον ασεβή δεν θέλει είσθαι καλόν, και δεν θέλουσι μακρυνθή αι ημέραι αυτού, αίτινες παρέρχονται ως σκιά· διότι δεν φοβείται από προσώπου του Θεού».

 Ποιο είναι το φάρμακο και η θεραπεία; Μόνον η βαθιά μετάνοια ενώπιον του Θεού και η επιστροφή στην αλήθεια και την δικαιοσύνη.    

Ο καλός φόβος: 

Ο καλός φόβος προέρχεται από μια καθαρή και συντετριμμένη καρδιά και ένα ευθύ και ταπεινό πνεύμα. Είναι ο φόβος που συγκινεί τον Θεό και πατέρα μας.  Αυτός ο άνθρωπος είναι μακάριος! Τον ονομάζει μακάριο, ευτυχή, ευλογημένο ο ίδιος ο λόγος του Θεού. Ξεχωρίζει διότι φέρεται σαν ένα πιστός και φρόνιμος δούλος, υπακούοντας στην φωνή του Κυρίου του. Και ο Θεός ανταποκρίνεται με άμεσο τρόπο ώστε να παραλάβει Εκείνος, τον φόβο του δούλου Του. Όταν ο δούλος του Θεού φοβάται, αυτό έχει να κάνει με την σχέση του και την σωτηρία του, διότι δεν θέλει να χάσει την χάρη και το έλεος του Θεού εξαιτίας μιας τυχόν αμαρτίας ή συμπεριφοράς. Ακόμη ο φόβος μπορεί να προέλθει από την ένδοξη παρουσία του Θεού, όταν ο Θεός έρχεται με παράξενο τρόπο.

Τέτοια παραδείγματα, έχουμε πολλά μέσα στην Γραφή. Όταν ο Ιωάννης, αιχμάλωτος στην νήσο Πάτμο, δια την μαρτυρία του Ιησού Χριστού, ήρθε σε έκσταση και είδε ένδοξο τον Κύριο Ιησού μπροστά του, έπεσε στο πόδια του σαν νεκρός. Και διαβάζουμε την συνέχεια στην Αποκάλυψη: «και επέθηκε την δεξιάν αυτού χείρα επ' εμέ; λέγων μοι· Μη φοβού· εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος». Αυτό το «μη φοβού» από το στόμα του Κυρίου είναι ότι χρειάζεται ο πιστός ώστε να προχωρήσει ακόμη πιο πέρα ελεύθερος, χαρούμενος και ευλογημένος. Αμήν. 

Ψαλμοί 10: 4 Ο ασεβής διά την αλαζονείαν του προσώπου αυτού δεν θέλει εκζητήσει τον Κύριον· πάντες οι διαλογισμοί αυτού είναι ότι δεν υπάρχει Θεός.