Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.

1^η επιστολή Ιωάννη 3: 17 Όστις όμως έχη τον βίον του κόσμου και θεωρή τον αδελφόν αυτού ότι έχει χρείαν και κλείση τα σπλάγχνα αυτού απ' αυτού, πως η αγάπη του Θεού μένει εν αυτώ;

Ο Θεός είναι φως! Ο Θεός είναι αγάπη! 

Όποιος αμαρτωλός πλησιάσει τον Θεό με μετάνοια και πίστη λαμβάνει μερίδα φωτός και αγάπης. Το πρόσωπο που μας έφερε σε ειρήνη με τον Άγιο Θεό ήταν και είναι ο μονογενής υιός ο Ιησούς Χριστός. Το πρόσωπο που μας έφερε σε κοινωνία με τον Άγιο Θεό ήταν και είναι το Πνεύμα το Άγιο. 

Έτσι αρχίζει η ζωή του πιστού ανθρώπου. Και συνεχίζει μέσα στην εκκλησία του Χριστού, να μεγαλώνει και να αυξάνει πνευματικά. Μέσα στην εκκλησία ο άνθρωπος του Θεού προστατεύει τον εαυτό του, την οικογένεια του, τα ευαίσθητα παιδιά του. Η εκκλησία του Θεού, όπως διαβάζουμε στην προς Τιμόθεο επιστολή του Παύλου: «διά να εξεύρης πως πρέπει να πολιτεύησαι εν τω οίκω του Θεού, όστις είναι η εκκλησία του Θεού του ζώντος, ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας».

Στη επιστολή προς Κορινθίους, στο κεφάλαιο της αγάπης, ο Παύλος δια Πνεύματος Αγίου, υπερθεματίζει την λειτουργία της αγάπης, ξεκινώντας από το: «Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, έγεινα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον». Μας λέγει, ότι η αγάπη του Θεού δεν συγκρίνεται με τα χαρίσματα τα οποία είναι στολίδια ή σημεία του Θεού, τα οποία ο άνθρωπος του Θεού τα διαχειρίζεται κατά την σοφία του. 

Η αγάπη του Θεού είναι το περιβάλλον της συνεχούς πρόνοιας, του πατρικού ενδιαφέροντος, της αιώνιας ζωής. Είναι σίγουρα πιθανόν ο άνθρωπος να απομακρυνθεί από αυτό το περιβάλλον αν πλανηθεί η καρδιά του. Αυτός είναι ο λόγος που συνεχώς μετανοούμε, διότι η ψυχή μας είναι σε κίνδυνο πλάνης είτε μικρής ή μεγάλης. Η προτροπή του Κυρίου μας είναι να μένουμε στην αγάπη του: «Εάν τας εντολάς μου φυλάξητε, θέλετε μείνει εν τη αγάπη μου, καθώς εγώ εφύλαξα τας εντολάς του Πατρός μου και μένω εν τη αγάπη αυτού».

Η αγάπη δημιουργεί στον άνθρωπο συναισθήματα θετικά: να μακροθυμεί, να αγαθοποιεί, να συγχαίρει εις την αλήθεια, να  ανέχεται, να πιστεύει, να  ελπίζει, να υπομένει. Αυτά τα συναισθήματα, είναι συμβατά με τον καρπό του Αγίου Πνεύματος. Ας τα δούμε: «Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια· κατά των τοιούτων δεν υπάρχει νόμος».

 Όταν ο άνθρωπος του Θεού ζει και μένει στην αγάπη του Θεού βλέπει την ευλογία του Θεού γύρω του, απολαμβάνει το χέρι του Θεού και ακούει την φωνή του τακτικά.

Ας δούμε τα αρνητικά συναισθήματα, που βασανίζουν ένα πιστό:

#1 η αγάπη δεν φθονεί,

Και όμως ο άνθρωπος φθονεί τον αδελφό του.

#2 η αγάπη δεν αυθαδιάζει,

Και όμως ο άνθρωπος αυθαδιάζει στον πρεσβύτερο ή στον διάκονο.

#3 δεν επαίρεται,

Και όμως ο άνθρωπος επαίρεται για κάτι που απέκτησε.

#4 δεν ασχημονεί,

Και όμως ο άνθρωπος ασχημονεί και φέρεται, άσεμνα και άπρεπα.

#5 δεν ζητεί τα εαυτής,

Και όμως ο άνθρωπος ζει με εγωισμό και δεν σκέπτεται τον φτωχό αδελφό.

#6 δεν παροξύνεται,

Και όμως ο άνθρωπος παροξύνεται σε μια στιγμή και καταστρέφει κάθε σχέση με τον πλησίον του.

#7 δεν διαλογίζεται το κακόν,

Και όμως ο άνθρωπος διαλογίζεται πονηρά και βασανίζει την ψυχή του.

#8 δεν χαίρει εις την αδικίαν

Και όμως ο άνθρωπος χαίρεται όταν ο εχθρός του πάθει ζημιά.  

Άραγε αυτός είναι άνθρωπος του Θεού; Δυστυχώς, ο άνθρωπος αυτός έχασε την όραση του, μυωπάζει και λησμόνησε τον καθαρισμό των παλαιών αμαρτιών του, όπως γράφει ο απόστολος Πέτρος. Πιο κάτω, προτρέπει ο Πέτρος δια Πνεύματος Αγίου: «Διά τούτο, αδελφοί, επιμελήθητε περισσότερον να κάμητε βεβαίαν την κλήσιν και την εκλογήν σας· διότι ταύτα κάμνοντες δεν θέλετε πταίσει ποτέ. Διότι ούτω θέλει σας δοθή πλουσίως η είσοδος εις την αιώνιον βασιλείαν του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού». Αμήν. 

Προς Ρωμαίους 5: 5 η δε ελπίς δεν καταισχύνει, διότι αγάπη του Θεού είναι εκκεχυμένη εν ταις καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος εις ημάς.