Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗΛΗ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΣΦΟΔΡΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ!

Ιωάννης 1: 47 Είδεν ο Ιησούς τον Ναθαναήλ ερχόμενον προς αυτόν και λέγει περί αυτού· Ιδού, αληθώς Ισραηλίτης, εις τον οποίον δόλος δεν υπάρχει.

Ένα πολύ σύντομο εδάφιο, μόλις τριών λέξεων γράφει ο Ιάκωβος στην επιστολή του: «Μη πλανάσθε, αδελφοί μου αγαπητοί». 

Για μας, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε από πού προέρχεται ο κίνδυνος της πλάνης. Για κάθε θέμα που μας απασχολεί υπάρχει η αλήθεια και η πλάνη.  Πίσω από την πλάνη κρύβεται ο πατέρας του ψεύδους και εχθρός του ανθρώπου, ο σατανάς. Όμως αυτό που παραμονεύει και σκοπεύει ο σατανάς είναι η καρδιά μας. Τι είναι η καρδιά στον άνθρωπο, κατά το λόγο του Θεού; Είναι το κέντρο των συναισθημάτων της ψυχής και το ισοζύγιο αυτών. Στον προφήτη Ιερεμία αποκαλύπτει ο Θεός: «Η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη· τις δύναται να γνωρίση αυτήν;».  Δύο πράγματα φανερώνει ο Θεός: (α) Την απατηλή καρδιά μας και (β) Την διεφθαρμένη καρδιά μας. Ας τα δούμε:

(α) Την απατηλή καρδιά μας.  

Τα συναισθήματα, μας εξαπατούν και ο λόγος είναι ότι κρίνουμε τον άλλον εξωτερικά και είτε καταδικάζουμε ανθρώπους άδικα, ή εμπιστευόμαστε ανθρώπους που δεν αξίζουν. Αποτέλεσμα είναι να σκληραίνει η καρδιά μας και να πέφτει από παγίδα σε παγίδα του εχθρού της ψυχής μας. Αν προστεθεί και ασέβεια τότε ο άνθρωπος απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον Θεό. Τι λέγει ο Δαβίδ; «Ο ασεβής διά την αλαζονείαν του προσώπου αυτού δεν θέλει εκζητήσει τον Κύριον· πάντες οι διαλογισμοί αυτού είναι ότι δεν υπάρχει Θεός». Η απατηλή καρδιά εύκολα εξαπατάται, όπως η Εύα εξαπατήθηκε στον κήπο της Εδέμ. Άρα, ο κάθε άνθρωπος είναι υποψήφιος ώστε να εξαπατηθεί χωρίς να το καταλάβει.

Ακόμη και ένα πιστός μπορεί εύκολα να εξαπατηθεί αν δεν είναι άγρυπνος όσον αφορά την καρδιά του, τα συναισθήματα του.  Στις Παροιμίες, διαβάζουμε: «Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου· διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής». Πράγματι οι εκβάσεις της ζωής, είναι οι περιπέτειες που ζούμε στην καθημερινότητα και είτε μοχθούμε και αγωνιούμε, ή ζούμε με χαρά Πνεύματος Αγίου.     

(β) Την σφόδρα διεφθαρμένη καρδιά μας.    

Η διεφθαρμένη καρδιά είναι το ισοζύγιο των συναισθημάτων μας. Ο απόστολος Παύλος γράφει, περιγράφοντας τα συναισθήματα του: «Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ· τις θέλει με ελευθερώσει από του σώματος του θανάτου τούτου;». Όταν μέσα στον άνθρωπο υπερισχύουν οι μαύρες σκέψεις, σημαίνει ότι το ισοζύγιο είναι αρνητικό. Και αυτό είναι φυσικό στον άνθρωπο αφού η υπερισχύει η απιστία, ο φόβος και η αδυναμία.  Μόνον όταν έλθει ο Ιησούς Χριστός, αναγεννήσει τον άνθρωπο και τον βαφτίσει με Πνεύμα Άγιο, τότε μπορεί ο άνθρωπος να καθαρίσει την καρδιά του και να έλθει η ψυχή του σε ισορροπία συναισθημάτων. Η σφόδρα διεφθαρμένη καρδιά μας είναι ανά πάσα στιγμή σε θέση να διαφθείρει την ευθεία οδό του Κυρίου. Γιαυτό ο Παύλος γράφει στον Τιμόθεο: «κήρυξον τον λόγον, επίμενε εγκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επίπληξον, πρότρεψον, μετά πάσης μακροθυμίας και διδαχής». Γιαυτό και η εκκλησία του Χριστού έχει ανάγκη από διδασκαλία και μαθήματα του λόγου του Θεού συνεχώς. Ο απόστολος Πέτρος γράφει: «Όθεν δεν θέλω αμελήσει να σας υπενθυμίζω πάντοτε περί τούτων, καίτοι ειδότας και εστηριγμένους εις την παρούσαν αλήθειαν. Στοχάζομαι όμως δίκαιον, εφ' όσον είμαι εν τούτω τω σκηνώματι, να σας διεγείρω διά της υπενθυμίσεως».

Ο Δαβίδ, δούλος του Θεού, προσεύχεται: «Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, Θεέ· και πνεύμα ευθές ανανέωσον εντός μου». Είναι μια προσευχή ευάρεστη στον Θεό. Δύο πράγματα ζητά ο Δαβίδ: (α) Καθαρή καρδιά και (β) Ευθές πνεύμα. Ας τα δούμε:

(α) Καθαρή καρδιά:

Η καρδιά που καθαρίζεται με το αίμα του Χριστού και αγιάζεται με το Πνεύμα το Άγιο ώστε να γεμίζει από την αγάπη του Θεού. Μέσα σε αυτή την καρδιά μπορεί ο πιστός να λειτουργήσει και να τοποθετήσει: «Ενδύθητε λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν, υποφέροντες αλλήλους και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς και ο Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σείς· και εν πάσι τούτοις ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος». Δείτε, εδώ ότι ο Θεός μας ονομάζει εκλεκτούς, άγιους και αγαπημένους. Αυτό περιγράφει την χάρη που βρήκαμε στα μάτια του.  

(β) Ευθές πνεύμα:

Το πνεύμα του ειλικρινούς ανθρώπου, χωρίς υποκρισία ή κενοδοξία. Το πνεύμα που ακούει το λόγο του Θεού και εννοεί και κάμει αυτόν σαν ένας φρόνιμος και πιστός δούλος. Είναι το πνεύμα που βλέπει στο πρόσωπο του Χριστού και ακούει με μεγάλη προσοχή. Έλεγε ο Κύριος: «Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών». Η ανάπαυση έρχεται όταν μάθουμε το μάθημα: να αντιγράψουμε το πνεύμα του Χριστού και την καρδιά του. Το ήσυχο και πράο πνεύμα και την ταπεινή καρδιά του Κυρίου μας. Αμήν.

Εβραίους 3: 12 προσέχετε, αδελφοί, να μη υπάρχη εις μήδενα από σας πονηρά καρδία απιστίας, ώστε να αποστατήση από Θεού ζώντος,