ΜΕ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟ !!

Ιωάννης 8: 45

εγώ δε ότι την αλήθειαν λέγω ου πιστεύετέ μοι τις εξ υμών ελέγχει με περί αμαρτίας ει δε αλήθειαν λέγω διατί υμείς ου πιστεύετέ μοι ο ων εκ του θεού τα ρήματα του θεού ακούει διά τούτο υμείς ουκ ακούετε ότι εκ του θεού ουκ εστέ

 

Ακούω

Προσέχω

Εστιάζω

 

Όταν ο άνθρωπος δώσει την καρδιά του στον Θεόν δια του Ιησού Χριστού, αρχίζει μια νέα καθαρή ζωή | αληθινή ζωή με νέες εμπειρίες και νέα μαθητεία.

Η πιο όμορφη ζωή είναι αυτή που ξεκινάει με τον Ιησού Χριστό, όχι πλέον από το Μαιευτήριο σαν βρέφος (!) αλλά από την αγκαλιά του Χριστού, σε μεγάλη ηλικία επίγνωσης της αμαρτωλότητας και του βάρους της ενοχής, για κάθε αμαρτία ή παράβαση.

Από αυτή την ημέρα, που την ονομάζουμε «ημέρα της αναγέννησης», αρχίζει η σχέση μαθητή – διδασκάλου και επίσης (!) μια σχέση λατρείας και απεριόριστης αγάπης στο πρόσωπο του Πατέρα  Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, δια Πνεύματος Αγίου.

 

Η ΑΚΟΗ

Τα πάντα στην ζωή με τον Χριστόν γίνονται με την ακοή, του μαθητή προς τον δάσκαλο που είναι ο Ιησούς, ο Χριστός.

Δείτε από τα λόγια του Κυρίου Ιησού, καθώς και από τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου:

και έλεγεν αυτοίς ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω

 

άρα η πίστις εξ ακοής η δε ακοή διά ρήματος θεού

 

ω ανόητοι Γάλαται τις υμάς εβάσκανε τη αληθεία μη πείθεσθαι οις κατ΄

οφθαλμούς Ιησούς χριστός προεγράφη εν υμίν εσταυρωμένος τούτο μόνον

θέλω μαθείν αφ΄ υμών εξ έργων νόμου το πνεύμα ελάβετε η εξ

ακοής πίστεως

 

 

διά τούτο και ημείς ευχαριστούμεν τω θεώ αδιαλείπτως

ότι παραλαβόντες λόγον ακοής παρ΄ ημών του θεού εδέξασθε

ου λόγον ανθρώπων αλλά καθώς εστιν αληθώς λόγον θεού

ος και ενεργείται εν υμίν τοις πιστεύουσιν

 

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ

Όταν ο λόγος του Θεού μιλάει για τον φόβο και τον τρόμο (!) με τον οποίο εργαζόμαστε την σωτηρία μας, είναι η πλήρης εστίαση και προσοχή στον λόγο του Θεού, που είναι τριπλός:

1.      Ζωή, ο Χριστός, ο Λόγος. 

2.      Εντολή, για το έργο που προετοίμασε ο Θεός για τον δικό Του πιστό δούλο.

3.      Τροφή, για να ζήσει η ψυχή αιώνια, λαμβάνοντας όλες τις απαντήσεις | τις βιταμίνες που χρειάζεται.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: 

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ, Ο ΑΣΑ

Ο Βασιλιάς του Ιούδα, ο Άσα, έζησε τον 9^ο π. Χ. αιώνα και βασίλευσε 41 χρόνια, από τα οποία τα πρώτα 10 χρόνια, ήταν προσκολλημένος απόλυτα στην λόγο του Θεού, στις Γραφές.

Διαβάζουμε:

Και εκοιμήθη ο Αβιά μετά των πατέρων αυτού, και έθαψαν αυτόν εν πόλει Δαβίδ·

 

εβασίλευσε δε αντ' αυτού Ασά ο υιός αυτού.

 

Εν ταις ημέραις αυτού η γη ησύχασε δέκα έτη.

 

Και έκαμεν ο Ασά το καλόν και το ευθές ενώπιον Κυρίου του Θεού αυτού·

 

διότι αφήρεσε τα θυσιαστήρια των αλλοτρίων θεών και τους υψηλούς

τόπους, και κατεσύντριψε τα αγάλματα και κατέκοψε τα άλση·

 

και είπε προς τον Ιούδαν να εκζητώσι Κύριον τον Θεόν των πατέρων αυτών

και να κάμνωσι τον νόμον και τας εντολάς.

 

Αφήρεσεν έτι από πασών των πόλεων του Ιούδα τους υψηλούς τόπους και

τα είδωλα·

 

και ησύχασε το βασίλειον ενώπιον αυτού.

 

Μετά δε τον πόλεμο και την νίκη που του χάρισε ο Θεός (!) επί των Αιθιόπων και των Λιβύων, διαβάζουμε:

 

Και συνήχθησαν εις Ιερουσαλήμ κατά τον τρίτον μήνα του δεκάτου πέμπτου έτους της βασιλείας του Ασά.

 

Και προσέφεραν θυσίας εις τον Κύριον, κατά την ημέραν εκείνην, εκ των λαφύρων τα οποία έφεραν, επτακοσίους βόας και επτά χιλιάδας προβάτων.

 

Και εισήλθον εις συνθήκην να εκζητήσωσι Κύριον τον Θεόν των πατέρων αυτών, εξ όλης της καρδίας αυτών και εξ όλης της ψυχής αυτών·

 

και πας όστις δεν εκζητήση Κύριον τον Θεόν του Ισραήλ να θανατόνηται, από μικρού έως μεγάλου, από ανδρός έως γυναικός.

 

Και ώμοσαν προς τον Κύριον εν φωνή μεγάλη και εν αλαλαγμώ και εν σάλπιγξι και εν κερατίναις.

 

Και πας ο Ιούδας ευφράνθη εις τον όρκον· διότι ώμοσαν εξ όλης της καρδίας αυτών και εξεζήτησαν αυτόν μεθ' όλης της θελήσεως αυτών·

 

και ευρέθη εις αυτούς·

 

και έδωκεν εις αυτούς ο Κύριος ανάπαυσιν κυκλόθεν.

 

Και δεν έγεινε πόλεμος έως του τριακοστού πέμπτου έτους της βασιλείας του Ασά.

 

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Δεν ήταν εύκολο το έργο του Βασιλιά Ασά, δηλαδή, το να αφαιρέσει από  τους υψηλούς τόπους τα είδωλα | τα θυσιαστήρια των αλλότριων θεών | να συντρίψει τα αγάλματα | και να κατακόψει τα άλση που είχαν γεμίσει από τους ξένους θεούς του ήλιου και της σελήνης.

2.      Ο Ασά έκαμε πάντα το καλό |  το δίκαιον.

3.      Ο Ασά έκαμε το ευθές, όπως γνώριζε | έκρινε.  

4.      Ο Ασά ζήτησε από τον Ιούδα και τον Βενιαμίν να εκ-ζητήσουν τον Κύριον

5.      Ακόμη να ζήσουν κατά τον νόμο του Θεού (Νόμος του Μωυσή).

6.      Να εκτελέσουν τις 10 εντολές του Θεού, ακριβώς.  

7.      Εκ-ζητώ, είναι φέρνω έξω την ζήτηση | την λατρεία προς τον Θεού.

8.      Το 15^ο έτος της βασιλείας ο Ασά το αφιέρωσε σε μεγάλη συγκέντρωση του λαού με λατρεία προς τον Θεόν και συνθήκη θανάτου.

9.      Αυτή η αφιέρωση (!) κράτησε μέχρι το 35^ο έτος της βασιλείας του.

10.   Κατόπιν δυστυχώς έζησε με πολέμους και στο τέλος σαν ασθενής, δεν ζήτησε τον Θεόν (!) αλλά τους γιατρούς.

 

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Η πρώτη Αποστολική Εκκλησία ήταν ένα φαινόμενο αύξησης του έργου του Θεού με την Σωτηρία χιλιάδων ανθρώπων σε καθημερινή βάση.

Ένα από τα κύρια στοιχεία αυτής της αύξησης, ήταν ο φόβος | ο καλός φόβος της ευσέβειας και της καθαρής πίστης εις τον Θεόν.

Διαβάζουμε από τις Πράξεις των Αποστόλων:

εγένετο δε πάση ψυχή φόβος πολλά τε τέρατα και σημεία διά των αποστόλων εγίνετο

 

πάντες δε οι πιστεύοντες ήσαν επί το αυτό και είχον άπαντα κοινά

 

και τα κτήματα και τας υπάρξεις επίπρασκον και διεμέριζον αυτά πάσι καθότι αν τις χρείαν είχε

 

καθ΄ ημέραν τε προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν εν τω ιερώ κλώντές τε κατ΄ οίκον άρτον μετελάμβανον τροφής εν αγαλλιάσει και αφελότητι καρδίας

 

αινούντες τον θεόν και έχοντες χάριν προς όλον τον λαόν ο δε κύριος προσετίθει τους σωζομένους καθ΄ ημέραν τη εκκλησία

 

Και πάλι:

και εγένετο φόβος μέγας εφ΄ όλην την εκκλησίαν και επί πάντας τους ακούοντας ταύτα

 

διά δε των χειρών των αποστόλων εγίνετο σημεία και τέρατα εν τω λαώ πολλά και ήσαν ομοθυμαδόν άπαντες εν τη στοά Σολομώντος

 

των δε λοιπών ούδείς ετόλμα κολλάσθαι αυτοίς αλλ΄ εμεγάλυνεν αυτούς ο λαός

 

 

Και πάλι:

 

 

τούτο δε εγένετο γνωστόν πάσιν Ιουδαίοις τε και Έλλησι τοις κατοικούσι την Έφεσον και επέπεσε φόβος επί παντός αυτούς και εμεγαλύνετο το όνομα του κυρίου Ιησού

 

πολλοί τε των πεπιστευκότων ήρχοντο εξομολογούμενοι και αναγγέλλοντες τας πράξεις αυτών

 

ικανοί δε των τα περίεργα πραξάντων συνενέγκαντες τας βίβλους κατέκαιον ενώπιον πάντων και συνεψήφισαν τας τιμάς αυτών και εύρον αργυρίου μυριάδας πέντε

 

ούτω κατά κράτος ο λόγος του κυρίου ηύξανε και ίσχυεν

   

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ

Ποιο άραγε είναι το τέλος κάθε υποθέσεως, εκάστου ανθρώπου;

Δείτε την απάντηση, από το βιβλίο του Σολομώντα, "Ο Εκκλησιαστής":

Ας ακούσωμεν το τέλος της όλης υποθέσεως·

 

φοβού τον Θεόν και φύλαττε τας εντολάς αυτού,

 

επειδή τούτο είναι το παν του ανθρώπου.

 

Διότι ο Θεός θέλει φέρει εις κρίσιν παν έργον και παν κρυπτόν, είτε αγαθόν είτε πονηρόν.

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο άνθρωπος του Θεού, είναι δίκαιο να φοβάται τον Άγιο Θεό (!) του ουρανού και της γης.

2.      Να φυλάττει τις εντολές Του, σαν δούλος Χριστού.

3.      Να γνωρίζει, ότι αυτό είναι το Παν (!) στην επίγειο ζωή του.

4.      Να μην ξεχνά ότι η ζωή του είναι σύντομη και κατόπιν, έρχεται στο βήμα του Χριστού, για κάθε έργο αγαθό.

5.      Η στον θρόνο του Θεού (!) για όλα τα έργα τα πονηρά και αμετανόητα.  

6.      Να ακούει τον λόγο του Θεού με αυτιά | με μάτια ανοικτά και στόμα κλειστό (!) χωρίς να μασάει  τσίχλα στην Εκκλησία, ένδειξη ασέβειας | ακηδίας | αδιαφορίας.

 

Αμήν.

ΑΚΟΥΣΤΕ | ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΥΜΝΟ: