Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ !!
Ψαλμός 96: 6
Δόξα και μεγαλοπρέπεια είναι ενώπιον
αυτού· ισχύς και ώραιότης εν τω αγιαστηρίω αυτού.
Ο Κύριος των δυνάμεων.
Η παρουσία του Θεού.
Η Ισχύς του Θεού.
Ο άνθρωπος του Θεού, έχει ανάγκη από την παρουσία του Θεού, με δύναμη Πνεύματος Αγίου, ώστε να πολεμήσει τις μάχες με τον εχθρό της ψυχής, τον σατανά.
Είναι βέβαιο ότι η ατομική πνευματική μάχη | ο πόλεμος (!) δεν γίνεται εναντίον σε αίμα ή σάρκα αλλά εναντίον στα πνεύματα του σκότους, στα δαιμόνια, που κυριαρχούν στον αιώνα | την γενιά, που ζούμε.
Κάθε γενιά | σχεδόν 40 χρόνια (!) έχει τα δικά της πονηρά σχέδια πολέμου.
Ας το δούμε:
1. Η γενιά 1900 – 1940
Έζησε δύο αιματηρούς παγκοσμίους πολέμους και ένα παγκόσμιο οικονομικό κράχ στα χρηματιστήρια, καθώς και την εμφάνιση νέων πολιτευμάτων όπως οι δικτατορίες.
2. Η γενιά 1940 – 1980
Έζησε ένα ψυχρό πόλεμο, την ανάπτυξη των πυρηνικών όπλων, δύο επιθέσεις με πυρηνικά όπλα και αμέτρητους νεκρούς, την ανεξαρτησία πολλών εθνών | κρατών από αυτοκρατορίες του παρελθόντος, την παγκόσμια κρίση του φθηνού πετρελαίου και εμφυλίους πολέμους.
3. Η γενιά 1980 – 2020
Έζησε την Παγκόσμια κλιματική αλλαγή, την παγκόσμια ρύπανση παντού (!) λόγω της τεράστιας ξέφρενης βιομηχανικής ανάπτυξης, χωρίς μέτρα προστασίας για το περιβάλλον. Ακόμη έζησε την αιφνίδια οικονομική κρίση σε παγκόσμιο περιβάλλον και επί πλέον ανάπτυξη συμβατικών όπλων πολέμου για το διεθνές εμπόριο τροφοδοσίας των εμφυλίων πολέμων.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Μέσα σε όλη αυτή την ιστορική αναδρομή, φαίνεται η πονηρία των ανθρώπων και η απόλυτη εξάρτηση του, από τον σατανά και τα σχέδια του, με στόχο την αιώνια απώλεια ανθρώπων με λύσσα και μανία.
Ο διάβολος είναι ο πατέρας του μίσους | του ψεύδους | των πανούργων σχεδίων.
Ο άνθρωπος του Θεού γνωρίζει απόλυτα | με βεβαιότητα ότι μόνος του, με τις μικρές δυνάμεις του δεν θα καταφέρει τίποτα, αφού ο πνευματικός πόλεμος είναι εδώ (!) και ο εχθρός | ο σατανάς ανίκητος.
ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ – Ο ΜΩΥΣΗΣ
Ο Μωυσής είναι ένα καλό παράδειγμα για μας, όταν στράφηκε με απόλυτο τρόπο προς τον Θεόν ζητώντας την παρουσία Του.
Ήταν ακριβώς η στιγμή που ο λαός Ισραήλ ασέβησε στον Θεόν και με την απουσία του Μωυσή επί 40 ημέρες στράφηκαν προς τον Ααρών και απαίτησαν την κατασκευή ενός θεού, ενός χρυσού μόσχου για να λατρεύουν και να θυσιάζουν και να πορνεύουν και να λένε: «Να ο θεός που μας έβγαλε από την Αίγυπτο».
Αποτέλεσμα ήταν να πέσει η οργή του Θεού επάνω στην συναγωγή του λαού και να θανατωθούν πάνω από 3,000 ψυχές, κατά την εντολή του Θεού, που εκτέλεσαν οι Λευίτες.
Διαβάζουμε την
συνέχεια:
Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν,
Ύπαγε, ανάβηθι εντεύθεν συ και ο λαός τον οποίον εξήγαγες εκ γης
Αιγύπτου,
εις την γην την οποίαν ώμοσα προς τον Αβραάμ, προς τον Ισαάκ και προς
τον Ιακώβ, λέγων,
Εις το σπέρμα σου θέλω δώσει αυτήν·
και θέλω αποστείλει άγγελον έμπροσθέν σου και θέλω εκδιώξει τον
Χαναναίον, τον Αμορραίον και τον Χετταίον και τον Φερεζαίον τον Ευαίον και τον
Ιεβουσαίον·
εις γην ρέουσαν γάλα και μέλι
διότι εγώ δεν θέλω αναβή εν τω μέσω σου, επειδή
είσαι λαός σκληροτράχηλος, διά να μη σε εξολοθρεύσω καθ' οδόν.
Και ότε ήκουσεν ο λαός τον κακόν τούτον λόγον, κατεπένθησαν και ουδείς
έβαλε τον στολισμόν αυτού εφ' εαυτόν.
Διότι ο Κύριος είπε προς τον Μωϋσήν,
Ειπέ προς τους υιούς Ισραήλ, Σεις είσθε λαός
σκληροτράχηλος·
μίαν στιγμήν εάν αναβώ εις το μέσον σου, θέλω
σε εξολοθρεύσει·
όθεν τώρα εκδύθητι τους στολισμούς σου από σου,
διά να γνωρίσω τι θέλω κάμει εις σε.
Και κατόπιν αρχίζει μια διαπραγμάτευση του Μωυσή (!) με τον Θεόν, ώστε η παρουσία Του, να είναι με δύναμη πλησίον του για να μπορεί να οδηγήσει τον μεγάλο αυτό λαό προς την γη των επαγγελιών του Θεού.
Διαβάζουμε:
Και είπεν ο Μωϋσής προς τον Κύριον,
Ιδέ, συ μοι λέγεις, Ανάγαγε τον λαόν τούτον·
και συ δεν με εφανέρωσας ποίον θέλεις αποστείλει μετ' εμού· και συ
είπας, σε γνωρίζω κατ' όνομα, και μάλιστα εύρηκας χάριν έμπροσθέν μου·
τώρα λοιπόν, εάν εύρηκα χάριν έμπροσθέν σου, δείξόν μοι, δέομαι, την
οδόν σου, διά να σε γνωρίσω, διά να εύρω χάριν ενώπιόν σου·
και ιδέ ότι τούτο το έθνος είναι ο λαός σου.
και είπεν, Η παρουσία μου θέλει ελθεί μετά σου
και θέλω σοι δώσει ανάπαυσιν.
Ο δε είπε προς αυτόν, Εάν η παρουσία σου δεν έλθη μετ' εμού, μη
αναγάγης ημάς εντεύθεν·
διότι πως θέλει γνωρισθή τώρα, ότι εύρηκα χάριν ενώπιόν σου εγώ και ο
λαός σου;
ουχί διά της ελεύσεώς σου μεθ' ημών; ούτω θέλομεν διακριθή, εγώ και ο
λαός σου, από παντός λαού, του επί προσώπου της γης.
Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν, Και τούτο το
πράγμα το οποίον είπας, θέλω κάμει διότι εύρηκας χάριν ενώπιόν μου και σε
γνωρίζω κατ' όνομα.
Και είπε, Δείξον μοι, δέομαι, την δόξαν σου.
Ο δε είπεν, Εγώ θέλω κάμει να περάση έμπροσθέν σου όλη η αγαθότης μου
και θέλω κηρύξει το όνομα του Κυρίου έμπροσθέν σου και θέλω ελεήσει όντινα ελεώ
και θέλω οικτειρήσει όντινα οικτείρω.
Και είπε, δεν δύνασαι να ίδης το πρόσωπόν μου·
διότι άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί και ζήσει.
Και είπεν ο Κύριος,
Ιδού, τόπος πλησίον μου, και θέλεις σταθή επί
της πέτρας·
και όταν η δόξα μου διαβαίνη, θέλω σε βάλει εις
το σχίσμα της πέτρας και θέλω σε σκεπάσει με την χείρα μου, εωσού παρέλθω·
και θέλω σηκώσει την χείρα μου και θέλεις ιδεί τα οπίσω μου·
το δε πρόσωπόν μου δεν θέλεις ιδεί.
Ας το δούμε μαζί:
1. Ο Μωυσής ο άνθρωπος του Θεού, ζητά με επιμονή την παρουσία του Θεού.
2. Ο άνθρωπος του Θεού, διαπραγματεύεται με τον Θεόν, πρόσωπο με πρόσωπο.
3. Ο άνθρωπος του Θεού, σήμερα, επιμένει στο ταμείο του με τον Θεόν, δια του ονόματος του Ιησού Χριστού.
4. Ο άνθρωπος του Θεού, επιτυγχάνει το αίτημα του κατά τον λόγο του Θεού.
5. Ο άνθρωπος του Θεού, δύναται κατόπιν να υπηρετήσει την βουλή του Θεού.
6. Ο άνθρωπος του Θεού, γνωρίζει ότι η δόξα και η μεγαλοπρέπεια είναι ενώπιον του Θεού.
7. Ο άνθρωπος του Θεού, θυμάται ότι η ισχύς και η ωραιότης είναι μέσα στο αγιαστήριον Αυτού.
8. Ο άνθρωπος του Θεού, ξέρει ότι όχι με την δύναμη του | ούτε με την ισχύ του (!) αλλά δια δυνάμεως Πνεύματος Αγίου εργάζεται ο Θεός.
Αμήν.
Καλημέρα ευλογημένε αδελφέ μου συμφωνώ απόλυτα μαζί σου "περί της Παρουσίας του Κυρίου μας Ιησού στη ζωή μας, είναι το βασικότερο και ουσίαστηκοτερο όχι μόνο για την προσωπική μας επιβίωση ως παιδιά του Θεού,αλλα και σαν εργαζόμενοι στο έργο που μας έχει εμπιστευθεί στον καθ ένα από μας...
ΑπάντησηΔιαγραφή