ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ;

Ρωμαίους 16: 25 Και σ' αυτόν ο οποίος μπορεί να σας στηρίξει σύμφωνα με το ευαγγέλιό μου και το κήρυγμα του Ιησού Χριστού, ύστερα από αποκάλυψη του μυστηρίου, το οποίο από αιώνιους χρόνους είχε μεν παραμείνει σε σιγή, όμως, τώρα φανερώθηκε διαμέσου προφητικών γραφών, με επιταγή τού αιώνιου Θεού, και γνωρίστηκε σε όλα τα έθνη, για υπακοή πίστης· στον μόνον σοφό Θεό, ας είναι η δόξα διαμέσου τού Ιησού Χριστού στους αιώνες.

Με πιστεύεις, για πόσο;

Με πιστεύεις, με ακολουθείς;

Με πιστεύεις, με ρωτάς;

«Πιστεύω κάποιον», σημαίνει έχω πεποίθηση, προσέχω κάποιον, που λέγει κάτι σημαντικό για μένα.

«Νομίζω κάτι», είναι μια προσωπική άποψη, μάλιστα προσωρινή.

Στην ζωή, στην γενιά του, ο άνθρωπος έχει πάθει πολλά (!) από κακή πίστη.

Πολλοί άνθρωποι με ικανότητες, δημιούργησαν πίστη στο πρόσωπο τους και παρέσυραν πολλούς σε λάθος μονοπάτια, λάθος απόψεις και λάθος επιλογές. Και το πλήρωσαν με την ζωή τους, ή με απώλεια της περιουσίας των, όμως αργότερα με πίκρα παραδέχτηκαν ότι ήταν λάθος η πίστη των.

Ο ΙΗΣΟΥΣ

Ο Κύριος Ιησούς, ο Χριστός, ήλθε στη γη, ανάμεσα στον λαό Ισραήλ, όπου ήσαν όλες οι προφητείες και ο προφητικός λόγος του Θεού και εκπλήρωσε κάθε εδάφιο των Γραφών γύρω από το πρόσωπο του.

Η αποστολή του Κυρίου Ιησού, ήταν η σωτηρία όλων των ανθρώπων από κάθε φυλή, έθνος και γλώσσα.

Ο Κύριος Ιησούς, ήταν το πρόσωπο το οποίο είχε αποκαλυφθεί δια Πνεύματος Αγίου στους προφήτες του Ισραήλ, σαν χρισμένος από τον Θεό, βασιλιάς (!) και όμως, όταν ήλθε και εμφανίστηκε, ο λαός δεν πίστευσε, διότι δεν έδειξε προσοχή στους λόγους της αληθείας.   

Αυτός ο λαός, ο λαός Ισραήλ, όταν γινόταν η «πλασματική δίκη» του Ιησού από τους κατηγόρους Αρχιερείς, τους πρεσβυτέρους του λαού και τους Φαρισαίους, ενώπιον του Πιλάτου, κυβερνήτη της Ιουδαίας, δεν κατάφερε να πάρει την θέση του δικαίου. Αντίθετα, ζήτησε να ελευθερωθεί ένας άνδρας φονιάς, ο Βαραββάς.     

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Την ημέρα της Πεντηκοστής, ήταν κατά την υπόσχεση του Κυρίου η έκχυση του Αγίου Πνεύματος πάνω στους 120, μόνον (!) ακόλουθους του Κυρίου Ιησού, εκείνοι που υπάκουσαν και έμειναν στο Ανώγειο περιμένοντας την υπόσχεση του Θεού.   

Την ημέρα εκείνη, έγινε η θαυμαστή συγκομιδή του σώματος του Χριστού και η έναρξη μιας νέας παράταξης ανθρώπων σε μια νέα ζωή.

Αυτό που έπαιξε ρόλο στην συγκομιδή της ημέρας εκείνης ήταν οι λόγοι του αποστόλου Πέτρου δια Πνεύματος Αγίου.

Οι λόγοι (!) ήσαν από τον προφητικό λόγο του Δαβίδ.

Θα πρέπει να ήσαν, από την διδαχή του Κυρίου στους ένδεκα, όταν Αναστήθηκε και φανερώθηκε ανάμεσα τους.    

Διαβάζουμε:

Και ο Κύριος τους είπε: «Αυτά είναι τα λόγια, που σας είχα μιλήσει, όταν ακόμα ήμουν μαζί σας, ότι πρέπει να εκπληρωθούν όλα τα γραμμένα μέσα στον νόμο τού Μωυσή και στους προφήτες και στους ψαλμούς για μένα».

«Τότε, διάνοιξε τον νου τους, για να καταλάβουν τις γραφές».

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗ ΔΑΒΙΔ

Πράγματι, ο Πέτρος αναφέρθηκε εκτεταμένα στους λόγους, της προφητείας του Δαβίδ.

Διαβάζουμε:

Επειδή, ο Δαβίδ λέει γι' αυτόν: «Έβλεπα τον Κύριο μπροστά μου διαρκώς, επειδή είναι από τα δεξιά μου, για να μη σαλευτώ. Γι' αυτό, ευφράνθηκε η καρδιά μου, και αγαλλίασε η γλώσσα μου· ακόμα δε και η σάρκα μου θα αναπαυθεί με ελπίδα. Επειδή, δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον άδη ούτε θα αφήσεις τον όσιό σου να δει φθορά. Μου φανέρωσες δρόμους ζωής· θα με χορτάσεις από ευφροσύνη με το πρόσωπό σου».

«Επειδή, ο Δαβίδ ήταν προφήτης, και ήξερε ότι ο Θεός ορκίστηκε σ' αυτόν με όρκο, ότι από τον καρπό τής οσφύος του θα σηκώσει κατά σάρκα τον Χριστό, για να τον καθίσει επάνω στον θρόνο του, προβλέποντας μίλησε για την ανάσταση του Χριστού, ότι η ψυχή του δεν εγκαταλείφθηκε στον άδη ούτε η σάρκα του είδε φθορά».

«Επειδή, ο Δαβίδ δεν ανέβηκε στους ουρανούς· λέει, όμως, ο ίδιος: «Είπε ο Κύριος στον Κύριό μου: Κάθησε από τα δεξιά μου, μέχρις ότου βάλω τους εχθρούς σου ως υποπόδιο των ποδιών σου».

Να το αποτέλεσμα!

Μετά από το μικρό αυτό κήρυγμα του Πέτρου, δια δυνάμεως Πνεύματος Αγίου, συνέβη το πιο κάτω:

«Και όταν τα άκουσαν αυτά, η καρδιά τους ήρθε σε κατάνυξη, και είπαν στον Πέτρο και στους υπόλοιπους αποστόλους: Τι πρέπει να κάνουμε, άνδρες αδελφοί;

Και ο Πέτρος είπε σ' αυτούς: «Να μετανοήσετε, και κάθε ένας από σας να βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Αγίου Πνεύματος· επειδή, η υπόσχεση είναι προς εσάς και προς τα παιδιά σας, και προς όλους εκείνους που είναι μακριά, όσους θα προσκαλέσει ο Κύριος ο Θεός μας».

«Εκείνοι, λοιπόν, αφού με χαρά δέχθηκαν τον λόγο του, βαπτίστηκαν· και προστέθηκαν εκείνη την ημέρα περίπου 3.000 ψυχές. Και έμεναν σταθερά στη διδασκαλία των αποστόλων, και στην κοινωνία, και στην κοπή τού άρτου και στις προσευχές».

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ

Ο απόστολος Παύλος και ο Σίλας, βρέθηκαν στην φυλακή μετά από κατηγορία ότι ήσαν Ιουδαίοι και ταράζουν την πόλη.

Εκεί στην φυλακή, ο Θεός έκαμε ένα σεισμό που συγκλόνισε όλη την φυλακή και ξαφνικά (!) όλοι οι δέσμιοι ελευθερωθήκαν.

Ο δεσμοφύλακας, ίσως Ρωμαίος, ήταν έτοιμος να τερματίσει την ζωή του, με το ξίφος του, και ο Παύλος με μεγάλη φωνή (!) τον σταμάτησε.

Και διαβάζουμε:  

«Και αφού ζήτησε φώτα, πήδησε μέσα, και κατατρομαγμένος, έπεσε μπροστά στον Παύλο και στον Σίλα· και αφού τους έβγαλε έξω, είπε: Κύριοι, τι πρέπει να κάνω για να σωθώ;

Και εκείνοι είπαν: «Πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό, και θα σωθείς, εσύ και η οικογένειά σου».

Και του μίλησαν τον λόγο τού Κυρίου, και σε όλους, αυτούς που ήσαν μέσα στο σπίτι του.

Και παίρνοντάς τους κατά την ώρα εκείνη τής νύχτας, έλουσε τις πληγές τους·

και βαπτίστηκε αμέσως αυτός και όλοι εκείνοι που ήσαν μαζί του·

και όταν τούς ανέβασε στο σπίτι του, τους παρέθεσε τραπέζι, και ευφράνθηκε με ολόκληρη την οικογένειά του, καθώς πίστεψε στον Θεό.

Η ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΣΩΖΕΙ

Η πίστη στο πρόσωπο του Ιησού, είναι μια ζωντανή εμπειρία.

Ο άνθρωπος του Θεού, μεταβαίνει από πίστη σε πίστη, κάθε ημέρα, καθώς λέγει στις Γραφές: «ο δε δίκαιος θα ζήσει με πίστη».

Η πίστη στον Ιησού και στην διδαχή της ευσέβειας (η διδαχή των αποστόλων), φέρει τον άνθρωπο πλησιέστερα στην ευλογία του Θεού.   

Ας το δούμε:

1.       Η απόλαυση της σωτηρίας, με όλο το καρπό του Αγίου Πνεύματος.

2.       Η θεραπεία στο σώμα και την ψυχή, δια των πληγών του Ιησού.

3.       Η χάρις του Κυρίου Ιησού.

4.       Το έλεος του Θεού.

5.       Η ειρήνη του Θεού.

6.       Η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος.  

7.       Η κοινωνία μετ’ αλλήλων, η εκκλησία του Χριστού.

Αμήν.

Ιωάννης 12: 26 Αν κάποιος εμένα υπηρετεί, εμένα ας ακολουθεί· και όπου είμαι εγώ, εκεί θα είναι και ο δικός μου υπηρέτης· και αν κάποιος υπηρετεί εμένα, θα τον τιμήσει ο Πατέρας.