ΕΛΕΓΞΟΝ – ΠΡΟΤΡΕΨΟΝ – ΕΠΙΠΛΗΞΟΝ!

Ιάκωβος 4: 1 Από πού προέρχονται οι πόλεμοι και οι διαμάχες ανάμεσά σας; Όχι από εδώ, από τις ηδονές σας, οι οποίες αντιμάχονται μέσα στα μέλη σας; Επιθυμείτε, και δεν έχετε· φονεύετε και φθονείτε, και δεν μπορείτε να επιτύχετε· μάχεστε και πολεμάτε, αλλά δεν έχετε, επειδή δεν ζητάτε. Ζητάτε, και δεν παίρνετε, επειδή ζητάτε με κακή πρόθεση, για να δαπανήσετε στις ηδονές σας.

Έλεγχος της αμαρτίας, από τον Λόγο.

Προτροπή, του σώματος της Εκκλησίας.

Επίπληξη, μερικών παρείσακτων ψευδάδελφων.

Μετά από την τεράστια απήχηση του Λόγου και την χαρά και ευλογία του λαού, που δέχτηκε τον Ιησού Χριστό και βαπτίστηκε την ημέρα της Πεντηκοστής, αναπτύχθηκε σταδιακά η Εκκλησία.

Για πρώτη φορά (!) το σώμα των μαθητών και ακόλουθων του Ιησού, απαρτίζει ένα σώμα ομοιογενές, που ονομάστηκε Εκκλησία του Χριστού, ή Χριστιανοί, από τον ζήλο, την αγάπη και την υπακοή στην διδαχή των Αποστόλων του Χριστού.

Άρχισε ο πολλαπλασιασμός και η συσσωμάτωση των πιστών, κατά χιλιάδες.

Διαβάζουμε από τις Πράξεις:

«Και πολλά σημεία και τέρατα γίνονταν μέσα στον λαό διαμέσου των χεριών των αποστόλων· και ήσαν όλοι ως μια ψυχή μέσα στη στοά τού Σολομώντα».

«Από δε τους υπόλοιπους δεν τολμούσε κανένας να προσκολληθεί σ' αυτούς· ο λαός, όμως, τους μεγάλυνε. Και όλο και περισσότερο προσθέτονταν αυτοί που πίστευαν στον Κύριο, πλήθη και ανδρών και γυναικών,»

Η ΔΙΔΑΧΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Φάνηκε πολύ γρήγορα η ανάγκη για την μαθητεία του λαού, που προσκολλάτο στην νέα πίστη, ώστε να έχει στηρίγματα στον λόγο του Θεού, δια των Γραφών.

Αυτό ήταν η μέριμνα του Κυρίου Ιησού, μετά την αναχώρηση και Ανάληψη Του.

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου, την κατανομή των 5 διακονιών:

«Κι αυτός έδωσε άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτες, άλλους δε ευαγγελιστές, άλλους δε ποιμένες και δασκάλους, για την τελειοποίηση των αγίων, για το έργο τής διακονίας, για την οικοδομή τού σώματος του Χριστού·»

Και ο Παύλος, δια Πνεύματος Αγίου, επεξηγεί με σαφήνεια:

«μέχρις ότου όλοι ανεξαίρετα να φτάσουμε στην ενότητα της πίστης, και της επίγνωσης του Υιού τού Θεού, σε τέλειον άνδρα, σε μέτρο ηλικίας τού πληρώματος του Χριστού·

«για να μη είμαστε πλέον νήπιοι, με το να κυματιζόμαστε και να περιφερόμαστε με κάθε άνεμο της διδασκαλίας,

«μέσα στη δολιότητα των ανθρώπων,

«μέσα στην πανουργία προς μεθόδευση της πλάνης·»

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ

Ο απόστολος Παύλος, έχοντας την μέριμνα και στενοχώρια (!) για όλες τις εκκλησίες που εργάστηκε, υπηρέτησε και ο Θεός δημιούργησε, απευθύνεται προς τον Τιμόθεο ένα νέο ποιμένα πλέον, καθώς μετά από πολλά χρόνια βοηθός του Παύλου, ο Θεός τον κατέστησε ποιμένα στην εκκλησία της Εφέσου.

Διαβάζουμε:

«Παραγγέλλω, λοιπόν, εγώ επίσημα σε σένα μπροστά στον Θεό, και στον Κύριο Ιησού Χριστό, ο οποίος πρόκειται να κρίνει ζωντανούς και νεκρούς, κατά την επιφάνειά του και τη βασιλεία του· κήρυξε τον λόγο· επίμενε έγκαιρα, άκαιρα· έλεγξε, επίπληξε, πρότρεψε με κάθε μακροθυμία και διδασκαλία».

«Επειδή, θάρθει καιρός, όταν δεν θα υποφέρουν την υγιαίνουσα διδασκαλία· αλλά, θα συγκεντρώσουν στον εαυτό τους έναν σωρό δασκάλους, σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες, για να γαργαλίζονται στην ακοή· και από μεν την αλήθεια θα αποστρέψουν την ακοή τους, προς δε τους μύθους θα εκτραπούν».

«Εσύ, όμως, αγρύπνα σε όλα, κακοπάθησε, εργάσου έργο ευαγγελιστή, τη διακονία σου κάνε πλήρη».

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

Διαβάζοντας με προσοχή τον λόγο του Θεού, από τις επιστολές του Παύλου βλέπουμε το πνεύμα του ελέγχου, με τι ακρίβεια (!) ελέγχει τους πιστούς από την συμπεριφορά των, που είναι αντίθετη από τον λόγο του Θεού.

Διαβάζουμε, από τις δύο επιστολές προς τους Κορίνθιους:

Μήπως δεν έχετε σπίτια για να τρώτε και να πίνετε; Ή καταφρονείτε την εκκλησία τού Θεού και καταντροπιάζετε εκείνους που δεν έχουν; Τι να σας πω; Να σας επαινέσω σε τούτο; Δεν σας επαινώ».

«Επειδή, αυτός που τρώει και πίνει με ανάξιο τρόπο, τρώει και πίνει κατάκριση στον εαυτό του, μη διακρίνοντας το σώμα τού Κυρίου. Γι' αυτό, υπάρχουν ανάμεσά σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι, και πεθαίνουν αρκετοί».

Και πάλι, ο Παύλος, γράφει:

«Λέω ξανά: Κανένας ας μη με θεωρήσει ότι είμαι άφρονας· ειδάλλως, δεχθείτε με ακόμα και σαν άφρονα, για να καυχηθώ κι εγώ λιγάκι. Ό,τι μιλάω σε τούτο το θάρρος τής καύχησης, δεν το μιλάω σύμφωνα με τον Κύριο, αλλά ως άφρονας.

«Επειδή, πολλοί καυχώνται κατά τη σάρκα, θα καυχηθώ και εγώ. Για τον λόγο ότι, εσείς υποφέρετε ευχαρίστως τούς άφρονες, παρόλο που είστε φρόνιμοι· επειδή υποφέρετε, αν κάποιος σας υποδουλώνει, αν κάποιος σας κατατρώει, αν κάποιος παίρνει τα δικά σας, αν κάποιος υπερηφανεύεται, αν κάποιος σάς χτυπάει κατά πρόσωπο».

«Από λόγους ντροπής το λέω, σαν εμείς να ήμασταν ασθενείς· αλλά, σε ό,τι κάποιος τολμάει, (με αφροσύνη μιλάω) τολμάω και εγώ·

«Αυτή είναι η τρίτη φορά που έρχομαι σε σας· «με το στόμα δύο ή τριών μαρτύρων θα βεβαιώνεται κάθε λόγος».

«Σας το έχω πει από πριν, και το λέω πάλι από πριν, τη δεύτερη φορά ως παρών, και τώρα ως απών γράφω σ' εκείνους που αμάρτησαν πριν, και σε όλους τούς υπόλοιπους, ότι, όταν έρθω ξανά, δεν θα λυπηθώ·

«δεδομένου ότι, ζητάτε δοκιμή τού Χριστού που μιλάει μέσα από μένα, ο οποίος δεν είναι ασθενής σε σας, αλλά είναι δυνατός ανάμεσά σας. Επειδή, αν σταυρώθηκε από ασθένεια, όμως ζει με δύναμη Θεού· επειδή, κι εμείς ασθενούμε σ' αυτόν, όμως με δύναμη Θεού θα ζήσουμε μαζί του για σας».

Ο ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ

Διαβάζουμε από την επιστολή του Ιακώβου:

«Από πού προέρχονται οι πόλεμοι και οι διαμάχες ανάμεσά σας; Όχι από εδώ, από τις ηδονές σας, οι οποίες αντιμάχονται μέσα στα μέλη σας;

«Επιθυμείτε, και δεν έχετε· φονεύετε και φθονείτε, και δεν μπορείτε να επιτύχετε· μάχεστε και πολεμάτε, αλλά δεν έχετε, επειδή δεν ζητάτε. Ζητάτε, και δεν παίρνετε, επειδή ζητάτε με κακή πρόθεση, για να δαπανήσετε στις ηδονές σας».

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ

Στις ήμερες μας, σπάνια ο άμβωνας ελέγχει.

Πολλοί (!) ισχυρίζονται, ότι δεν χρειάζεται ο έλεγχος.

Και αυτό οφείλεται, στο ότι:

1.       Δεν έχουν κοπιάσει!

2.       Μπήκαν στο κόπο άλλων εργατών!

3.       Δεν αγαπούν αληθινά το ποίμνιο!

4.       Αγαπούν την προσωπική δόξα των!

5.       Έχουν την ικανότητα, στο να αποσπούν ψυχές, οπίσω αυτών!

6.       Κάνουν οπαδούς, πολύ εύκολα και καυχώνται!

7.       Δεν αγρυπνούν και δεν προσεύχονται υπέρ των ψυχών!

8.       Αδιαφορούν αν το ποίμνιο τους, δεν έχει ρίζες στον Χριστό!

Αμήν.

Τίτος 1: 9 προσκολλημένος στον πιστό λόγο τής διδασκαλίας, για να είναι δυνατός και να προτρέπει διαμέσου τής υγιαίνουσας διδασκαλίας, και να εξελέγχει αυτούς που αντιλέγουν.