ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ;

Ιωάννης 3: 36 Όποιος πιστεύει στον Υιό, έχει αιώνια ζωή· όποιος, όμως, απειθεί στον Υιό, δεν θα δει ζωή, αλλά η οργή τού Θεού μένει επάνω του.

Ο Ιησούς προσεύχεται σαν αρχιερέας!

Ο Ιησούς μεριμνά σαν φίλος!

Ο Ιησούς δέεται στον Θεόν υπέρ ημών!

Η προσωπική σχέση με τον Ιησού, είναι μέσα στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου και την είσοδο του στην βασιλεία των ουρανών, δια πολλών θλίψεων.

Αρχικά (!) ζούμε μέσα σε μια άγνοια, σε ένα πνευματικό σκοτάδι.

Μάλιστα, ο απόστολος Παύλος, λέγει προς τους Εφεσίους:

«εκείνο τον καιρό, ήσασταν χωρίς Χριστό, απαλλοτριωμένοι από την πολιτεία τού Ισραήλ, και ξένοι από τις διαθήκες τής υπόσχεσης, μη έχοντας ελπίδα, και ήσασταν στον κόσμο χωρίς Θεό»·

Σε αυτή την κατάσταση, έρχεται και μας βρίσκει ο Θεός, αφού έχει ήδη εργαστεί δια της αγάπης Του, την καρδιά και τα συναισθήματα μας.

Ο χρόνος που επιλέγει ο Θεός να μας καλέσει, είναι ένα μυστήριο που αργότερα μας αποκαλύπτεται.

Όμως, το βέβαιο είναι, ότι ο Θεός μας καλεί δια του Ιησού, δια του Ευαγγελίου.

Όλη η προετοιμασία γίνεται ξεκινώντας από τις παιδικές εμπειρίες, την πατρική και την μητρική στοργή ή έλλειψη.

Όλα τα εργάζεται ο Θεός, στα πλαίσια της ατομικής ελευθέριας του ανθρώπου.

Αν ο άνθρωπος δεν θελήσει να ακολουθήσει, δεν διψάσει να μάθει και δεν αφεθεί με πίστη στο πρόσωπο του Ιησού, δεν θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει προσωπικά τον Ιησού.

Η γνωριμία μας μαζί με τον Ιησού αρχίζει από εδώ και συνεχίζει αιώνια στον ουρανό στην βασιλεία του Θεού.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ

Διαβάζοντας από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, την αρχή της διακονίας του Ιησού και τον τρόπο με τον οποίο καλούσε τους δώδεκα μαθητές, μας κάνει εντύπωση η περίπτωση του Ναθαναήλ.

Ο Ναθαναήλ ήταν ένας άνδρας από την Γαλιλαία, με καθαρή καρδιά και αναζητών την αλήθεια.

Ο φίλος του, ο Φίλιππος, ήδη είχε γνωρίσει τον Ιησού, σαν Μεσσία. Μεσσίας είναι η εβραϊκή λέξη που σημαίνει Χριστός, ο χρισμένος βασιλέας από τον Θεό.

Διαβάζουμε:    

«Ο Φίλιππος βρίσκει τον Ναθαναήλ, και του λέει: Βρήκαμε εκείνον τον οποίο ο Μωυσής έγραψε μέσα στον νόμο και οι προφήτες, τον Ιησού, τον γιο τού Ιωσήφ, αυτόν από τη Ναζαρέτ. Και ο Ναθαναήλ είπε σ' αυτόν: Μπορεί να προέλθει κάτι καλό από τη Ναζαρέτ; Ο Φίλιππος λέει σ' αυτόν: Έλα και δες».

Ο Ναθαναήλ ήταν διστακτικός, αν είναι δυνατόν ο Χριστός να προέρχεται από την Ναζαρέτ!

Αντέδρασε ο Ναθαναήλ, μέχρι που ήρθε κοντά στον Ιησού.

Διαβάζουμε:

«Ο Ιησούς είδε τον Ναθαναήλ να έρχεται σ' αυτόν, και λέει γι' αυτόν: Δέστε, ένας αληθινά Ισραηλίτης, στον οποίο δεν υπάρχει δόλος. Λέει σ' αυτόν ο Ναθαναήλ: Από πού με γνωρίζεις; Αποκρίθηκε ο Ιησούς, και του είπε: Πριν ο Φίλιππος σε φωνάξει, σε είδα όταν ήσουν κάτω από τη συκιά. Αποκρίθηκε ο Ναθαναήλ και του λέει: Ραββί, εσύ είσαι ο Υιός τού Θεού, εσύ είσαι ο βασιλιάς τού Ισραήλ».

«Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Επειδή σου είπα: Σε είδα κάτω από τη συκιά, πιστεύεις; Μεγαλύτερα απ' αυτά θα δεις».

Με ένα του λόγο προφητικό, ο Κύριος Ιησούς έπεισε τον Ναθαναήλ, ότι είναι ο Χριστός ο χρισμένος από τον Θεό βασιλιάς και σωτήρας του λαού.

Και είναι αλήθεια, ότι αν δεν  καλέσει ο Ιησούς με την σαφή πρόσκληση Του, όταν στείλει ένα δούλο Του, την κατάλληλη ώρα και ημέρα ο άνθρωπος δεν μπορεί να σταθεί και να αποφασίσει τι θα κάνει με τον Ιησού.   

  

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ο Ματθαίος ήταν ένας τελώνης, που εισέπραττε τους δασμούς από τους εμπόρους για λογαριασμό των Ρωμαίων.

Όπως φαίνεται, ο Θεός είχε εργαστεί την καρδιά του, καθώς η καθημερινότητα γι αυτόν ήταν ένα βάρος που δεν μπορούσε να το σηκώσει.

Έβλεπε ο Ματθαίος την αδικία, την φτώχεια του λαού, τον ζυγό των κατακτητών και η ψυχή του ήταν ταραγμένη.

Το πνεύμα του δεν μπορούσε να σηκώσει την αδικία και αναζητούσε την λύτρωση.

Η λύτρωση, ήρθε, από τον Ιησού!

Διαβάζουμε:

 «ο Ιησούς, διαβαίνοντας από εκεί, είδε έναν άνθρωπο να κάθεται στο τελωνείο, ο οποίος λεγόταν Ματθαίος· και του λέει: Ακολούθα με. Και αφού σηκώθηκε, τον ακολούθησε».

Μας κάνει εντύπωση, η ταχύτητα με την οποία ανταποκρίθηκε ο Ματθαίος!

Όμως ήταν το έργο του Θεού, στην καρδιά του Ματθαίου, που εργαζόταν για πολλά ίσως χρόνια.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ

Ο απόστολος Παύλος γράφει από την φυλακή της Ρώμης, προς την εκκλησία των Εφέσιων που τους γνωρίζει ήδη, από 10 περίπου ετών και σημειώνει την ανησυχία του σχετικά με την πνευματική πρόοδο των αδελφών.

Διαβάζουμε:

«Γι' αυτό, λυγίζω τα γόνατά μου προς τον Πατέρα τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, από τον οποίο κάθε πατριά στους ουρανούς κι επάνω στη γη ονομάζεται·

«για να σας δώσει σύμφωνα με τον πλούτο τής δόξας του να κραταιωθείτε με δύναμη διαμέσου τού Πνεύματός του στον εσωτερικό άνθρωπο· ώστε, ο Χριστός, διαμέσου τής πίστης, να κατοικήσει μέσα στις καρδιές σας·

«για να μπορέσετε, ριζωμένοι και θεμελιωμένοι με αγάπη, να καταλάβετε μαζί με όλους τούς αγίους, ποιο είναι το πλάτος και το μήκος, και το βάθος και το ύψος·

«και να γνωρίσετε την αγάπη τού Χριστού, που υπερβαίνει κάθε γνώση, για να γίνετε πλήρεις με ολόκληρο το πλήρωμα του Θεού».

Τα λόγια αυτά φανερώνουν την χάρη του Χριστού επάνω στον πιστό άνθρωπο του Θεού, ώστε να περιπατήσει ανάμεσα σε ένα πονηρό κόσμο, που αντιστέκεται (!) στην βουλή του Θεού και βάζει εμπόδια στον πιστό.  

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, γέρων πια, γράφει την πρώτη καθολική επιστολή, μέσα από την εμπειρία του δια Πνεύματος Αγίου.

Τονίζει την διακονία του Ιησού, ως Παράκλητος, δηλαδή ως Δεόμενος προς τον Πατέρα υπέρ ημών και υπέρ όλου του κόσμου.  

Διαβάζουμε:

«Παιδιά μου, αυτά σας τα γράφω, για να μη αμαρτήσετε· αν, όμως, κάποιος αμαρτήσει, έχουμε παράκλητο προς τον Πατέρα, τον Ιησού Χριστό τον Δίκαιο. Κι αυτός είναι μέσον εξιλασμού για τις αμαρτίες μας· και όχι μονάχα για τις δικές μας, αλλά και για τις αμαρτίες όλου τού κόσμου».

Πράξεις 16: 31 Και εκείνοι είπαν: Πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό, και θα σωθείς, εσύ και η οικογένειά σου.