Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ - ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ

Ψαλμός 73: 2 

Εμένα, όμως, τα πόδια μου σχεδόν κλονίστηκαν· παρολίγο τα βήματά μου γλίστρησαν. Επειδή, ζήλεψα τους μωρούς, βλέποντας την ευτυχία των ασεβών.

Η απογοήτευση, το πρώτο στάδιο της κατάθλιψης.

Ένα δυσάρεστο συναίσθημα ματαίωσης, ή μη πραγματοποίησης έντονης ελπίδας.

Πόσες, άραγε απογοητεύσεις υπάρχουν;

Έχουμε, επαγγελματικές, ερωτικές, συγγενικές, συζυγικές, φιλίες που ναυάγησαν.

Τι κρύβεται πίσω από μία οποιαδήποτε απογοήτευση;

Η ματαιότητα, η προσωρινότητα, των ανθρωπίνων σχέσεων. Δημιουργούμε σχέσεις, γνωριμίες και αναπτύσσουμε προσδοκίες. Η συνέχεια είναι η ελπίδα για το καλύτερο, το σταθερό, το τέλειο.

Όμως, έρχεται το ναυάγιο!

Αυτό θυμίζει το παρθενικό ταξίδι του πλέον πολυτελούς και πολυσυζητημένου υπερωκεάνιου επιβατικού πλοίου της εποχής του, του Τιτανικού, το έτος 1912. Στο παρθενικό ταξίδι από το Σαουθάμπτον προς την Νέα Υόρκη, μετά από σύγκρουση με ένα παγόβουνο βυθίστηκε προκαλώντας τον θάνατο 1,500 ατόμων από 2,224 επιβατών και πλήρωμα. Ο Αρχιτέκτων Ναυπηγός Τόμας Άντριους, έχασε την ζωή του στο ναυάγιο.

Απογοήτευση σε όλο τον κόσμο!

Το πρώτο στάδιο της κατάθλιψης.

Τι λέγει ο λόγος του Θεού;

Διαβάζουμε από τις Παροιμίες, του βασιλιά Σολομώντα: «Έλπιζε στον Κύριο με όλη σου την καρδιά, και μη επιστηρίζεσαι στη σύνεσή σου· σε όλους τους δρόμους σου γνώριζε αυτόν, κι αυτός θα διευθύνει τα βήματά σου».

Πιο κάτω, γράφει στις Παροιμίες: «Μη φαντάζεσαι τον εαυτό σου σοφό· να φοβάσαι τον Κύριο, και να ξεκλίνεις από κακό. Αυτό θα είναι γιατρειά στα νεύρα σου, και αναζωογόνηση στα κόκαλά σου».

Ο δε βασιλιάς και προφήτης Δαβίδ, γράφει: «Οι κοινοί άνθρωποι είναι, βέβαια, ματαιότητα, οι άρχοντες είναι ψέμα· στην πλάστιγγα όλοι μαζί είναι ελαφρότεροι και απ' αυτή τη ματαιότητα. Μη ελπίζετε σε αδικία, και σε αρπαγή μη βάζετε μάταιη ελπίδα· πλούτος αν ρέει, μη προσηλώνετε την καρδιά σας».

Το ξαναγράφω: «σε αρπαγή μη βάζετε μάταιη ελπίδα»

Η απογοήτευση είναι το σύνδρομο, το σύμπτωμα της απομάκρυνσης από τον Θεό.

Διαβάζοντας από το βιβλίο του προφήτη Ιερεμία, μιλάει ο Θεός: «Επειδή, δύο κακά έπραξε ο λαός μου· εγκατέλειψαν εμένα, την πηγή των ζωντανών νερών, και έσκαψαν για τον εαυτό τους λάκκους, λάκκους συντριμμένους, που δεν μπορούν να κρατήσουν νερό».

Εδώ βρίσκεται η ρίζα του κακού: «εγκατέλειψαν εμένα, την πηγή των ζωντανών νερών».

Ο σύγχρονος άνθρωπος του δυτικού χριστιανικού πολιτισμού, απέρριψε τον Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιο. Εγκατέλειψε τον Θεό συνειδητά, πεισματικά και επίμονα. Απέρριψε την διδασκαλία της σοφίας και της συνέσεως.

Και αναζήτησε την σοφία που;

Στην επιστήμη, στην τεχνολογία και την αρχαία φιλοσοφία!

Γιατί; Διότι εκεί είναι το κέρδος, η αισχροκέρδεια!

Και φτάσαμε στην παγκόσμια οικονομική κρίση, που όλες οι οικονομίες τρίζουν καθώς όλοι έχασαν την ευημερία την μεταπολεμική.

Μεταπολεμική ευημερία;

Η διάσκεψη του Μπρέτον Γουντς, στις 22-7-1944, με εκπροσώπους από 44 κράτη, δημιούργησε την νέα τάξη πραγμάτων, μέσα από μηχανισμούς, ώστε να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο νομισματικό σύστημα που θα διοικείται από ένα διεθνή οργανισμό. Το Διεθνές νομισματικό ταμείο (ΔΝΤ), καθώς και την Παγκόσμια Τράπεζα, που αποσκοπούσε στην σταθεροποίηση της οικονομίας με βάση την μετατρεψιμότητα των εθνικών νομισμάτων σε ένα άξονα μεταφοράς: το δολάριο και επίσης ορίζοντας τον κανόνα του χρυσού στις 35,000 δολάρια την ουγκιά.

Τι απέγινε αυτή η προσδοκία;

Κατέρρευσε μετά από 29 χρόνια περίπου με την πρώτη κρίση του πετρελαίου.

Και η Ευρώπη, βρήκε την λύση του Ευρώ το 1999. Οι μεγάλες δυνάμεις. την λύση του G7.

Και φτάσαμε αισίως, στην παρούσα κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας το 2008!

Παγκόσμιο κακό!

Τι λέγει ο Θεός δια του προφήτου Ιερεμία; «Και όταν αναγγείλεις σ' αυτό τον λαό όλα αυτά τα λόγια, και σου πουν: Γιατί ο Κύριος πρόφερε όλο αυτό το μεγάλο κακό εναντίον μας; Και ποια είναι η ανομία μας; Και ποια είναι η αμαρτία μας, την οποία αμαρτήσαμε στον Κύριο τον Θεό μας; Τότε, θα τους πεις: Επειδή, με εγκατέλειψαν οι πατέρες σας, λέει ο Κύριος, και πήγαν πίσω από άλλους θεούς, και τους λάτρευσαν, και τους προσκύνησαν, και εγκατέλειψαν εμένα, και τον νόμο μου δεν φύλαξαν».

Και συνεχίζει ο Θεός, να μιλά: «Και πες: Ακούστε τον λόγο τού Κυρίου, βασιλιάδες τού Ιούδα, και κάτοικοι της Ιερουσαλήμ. Έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός τού Ισραήλ: Δέστε, θα φέρω κακά ενάντια σ' αυτό τον τόπο, τα οποία καθένας που θα τα ακούει, θα βουϊξουν τα αυτιά του. Επειδή, με εγκατέλειψαν, και βεβήλωσαν αυτό τον τόπο, και θυμίασαν μέσα σ' αυτόν σε άλλους θεούς, που δεν γνώρισαν, αυτοί και οι πατέρες τους, και οι βασιλιάδες τού Ιούδα, και γέμισαν αυτό τον τόπο από αίμα αθώων».

Το ξαναγράφω: «Επειδή, με εγκατέλειψαν, και βεβήλωσαν αυτό τον τόπο»!

Όσο ο σύγχρονος άνθρωπος απορρίπτει τον λόγο του Θεού, το Ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών, την Καινή Διαθήκη της σωτηρίας δια του αίματος του Χριστού, θα βρίσκεται συνεχώς σε απογοήτευση.

Το επόμενο στάδιο είναι η κατάθλιψη. Ο άνθρωπος χωρίς ελπίδα! Ο άνθρωπος σκυφτός και πικραμένος! Ο άνθρωπος χωρίς μέλλον, μόνον με το παρόν του Φραπέ!

Όμως, ο λόγος του Θεού είναι το αιώνιο στήριγμα. Διαβάζουμε στον Ψαλμό: «Ο Κύριος γνωρίζει τους συλλογισμούς των ανθρώπων, ότι είναι μάταιοι».

Και συνεχίζει: «Μακάριος ο άνθρωπος, που τον σωφρονίζεις, Κύριε, και με τον νόμο σου τον διδάσκεις· για να τον αναπαύεις από τις ημέρες της συμφοράς, μέχρις ότου σκαφτεί λάκκος στον ασεβή».

Και εξηγεί: «Επειδή, ο Κύριος δεν θα απορρίψει τον λαό του, και την κληρονομιά του δεν θα εγκαταλείψει. Επειδή, η κρίση θα επιστρέψει στη δικαιοσύνη, και θα την ακολουθήσουν όλοι οι ευθείς στην καρδιά».

Το ξαναγράφω: «Επειδή, η κρίση θα επιστρέψει στη δικαιοσύνη, και θα την ακολουθήσουν όλοι οι ευθείς στην καρδιά».

Αυτός ο λόγος, ο προφητικός, είναι η προσδοκία όλων των ανθρώπων του Θεού, που πιστεύουν στην βασιλεία των ουρανών.

Και αυτή η προσδοκία δεν έχει απογοήτευση. Αμήν.

Ψαλμός 73: 16 Και στοχάστηκα να το καταλάβω, εντούτοις μού φάνηκε δύσκολο· μέχρις ότου, καθώς μπήκα μέσα στο αγιαστήριο του Θεού, κατάλαβα τα τέλη τους.