ΤΟ ΠΡΩΙ!

Ψαλμός 59: 16 Εγώ, όμως, θα ψάλλω τη δύναμή σου, και το πρωί θα υμνολογώ με αγαλλίαση το έλεός σου· επειδή, έγινες προπύργιό μου, και καταφύγιο στην ημέρα τής θλίψης μου.

Το πρωί, είναι η καλύτερη ώρα με τον Θεό!

Το πρωί, κάνεις ταμείο (!) με τον Θεό!

Όταν όλοι κοιμούνται και αναπαύονται, ο άνθρωπος του Θεού σηκώνεται ενωρίς και αφουγκράζεται τι θα πει ο ζωντανός και αληθινός Θεός.

Ο Ιώβ, ο άνθρωπος του Θεού, μέσα στην δοκιμασία του διερωτάται: «Τι είναι ο άνθρωπος ώστε τον μεγαλύνεις, και βάζεις τον νου σου επάνω του; Και τον επισκέπτεσαι κάθε πρωινό, και τον δοκιμάζεις κάθε στιγμή;»

Ήταν επίσης, μια συνήθεια του Κυρίου Ιησού Χριστού, καθώς διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο: «Και το πρωί, ενώ ήταν πολύ σκοτάδι, αφού σηκώθηκε, βγήκε έξω, και πήγε σε έναν ερημικό τόπο, και εκεί προσευχόταν».

Το πρωί επίσης, ο βασιλιάς του Ισραήλ, ο Δαβίδ αναζητούσε τον Θεό. Διαβάζουμε στον Ψαλμό: «Κάνε με να ακούσω το πρωί το έλεός σου· επειδή, σε σένα στήριξα το θάρρος μου· κάνε με να γνωρίσω τον δρόμο μου, στον οποίο πρέπει να περπατάω· επειδή, σε σένα ύψωσα την ψυχή μου».

Ακόμη, ο Δαβίδ διερωτάται; «Μήπως θα κάνεις θαυμαστά έργα στους νεκρούς; Ή, μήπως θα σηκωθούν οι νεκροί και θα σε αινέσουν; Μήπως στον τάφο θα διηγούνται το έλεός σου ή την αλήθεια σου μέσα στη φθορά; Μήπως θα γίνουν γνωστά τα θαυμαστά σου έργα στο σκοτάδι, και η δικαιοσύνη σου στον τόπο της λησμονιάς; Εγώ, όμως, έκραξα σε σένα, Κύριε· και το πρωί η προσευχή μου θα σε προφτάσει».

Γράφει ο Δαβίδ, με αποφασιστικότητα: «Κύριε, το πρωί θα ακούσεις τη φωνή μου· το πρωί θα παρασταθώ σε σένα, και θα προσδοκώ».

Και ο Δαβίδ, συνεχίζει με απόλυτη εμπιστοσύνη, καθώς συνομιλεί με τον Θεό: «Επειδή, εσύ δεν είσαι Θεός, που θέλεις την ασέβεια· ο πονηρευόμενος δεν θα κατοικεί κοντά σου. Ούτε οι άφρονες θα σταθούν μπροστά στα μάτια σου· μισείς όλους τους εργάτες της ανομίας. Θα εξολοθρεύσεις εκείνους που μιλούν το ψέμα».  

Όταν η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, τι μπορεί να γίνει;

Γράφει και περιγράφει ο Δαβίδ, στον Ψαλμό: «Άβυσσος προσκαλεί άβυσσο στον ήχο των καταρρακτών σου· όλα τα κύματά σου και οι τρικυμίες σου πέρασαν επάνω μου. Την ημέρα ο Κύριος θα προστάξει το έλεός του· και τη νύχτα το τραγούδι του θα είναι μαζί μου, η προσευχή μου προς τον Θεό της ζωής μου».

Όλα γίνονται το πρωί!

Το πρωί, είναι το καλύτερο κομμάτι της ζωής μας!

Δείτε το παράπονο του Θεού προς τον λαό Ισραήλ: «Εσείς είπατε, ακόμα: Δέστε, τι ενόχληση! Και καταφρονήσατε την τράπεζα του Κυρίου, και φέρατε το αρπαγμένο, και το χωλό, και το άρρωστο, ναι, τέτοια προσφορά φέρατε· θα τη δεχόμουν από το χέρι σας; λέει ο Κύριος των δυνάμεων».

Και σε άλλο σημείο γράφει ο προφήτης Μαλαχίας: «Και αν προσφέρετε ζώο τυφλό για θυσία, δεν είναι κακό; Και αν προσφέρετε ζώο χωλό ή άρρωστο, δεν είναι κακό; Πρόσφερε τώρα αυτό στον αρχηγό σου· άραγε, θα ευαρεστηθεί σε σένα ή θα υποδεχθεί το πρόσωπό σου; λέει ο Κύριος των δυνάμεων».

Και όμως ο Δαβίδ, είχε μια καλή συνήθεια, όπως φαίνεται στον Ψαλμό: «Κάνε με να ακούσω το πρωί το έλεός σου· επειδή, σε σένα στήριξα το θάρρος μου· κάνε με να γνωρίσω τον δρόμο μου, στον οποίο πρέπει να περπατάω· επειδή, σε σένα ύψωσα την ψυχή μου».

Εντύπωση μας κάνει η στάση των γυναικών, των μυροφόρων, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία, η μητέρα του Ιακώβου και η Σαλώμη. Διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο του Μάρκου: «αγόρασαν αρώματα, για νάρθουν να τον αλείψουν. Και πολύ πρωί, την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, έρχονται στον τάφο, όταν ανέτειλε ο ήλιος. Και αναμεταξύ τους έλεγαν: Ποιος θα αποκυλίσει σε μας την πέτρα από τη θύρα τού μνήματος;»

Η πρωινή προσευχή του ταμείου είναι μια έξις (εξάσκηση, καλή συνήθεια) που αποκτά ο άνθρωπος του Θεού και αφιερώνει (α) χρόνο, (β) διάθεση και (γ) προτεραιότητα στον Θεό.

Λέμε: «Πρώτα ο Θεός!»

Τι εννοούμε;

Τίποτα!

Μηχανικά!

Τυπικά!

  

«Πρώτα ο Θεός», σημαίνει: «Σήμερα, είναι πρώτα το σχέδιο και το θέλημα του Θεού σε μένα!»

Και ο Κύριος για να μας προστατεύσει είπε: «Μη μεριμνήσετε, λοιπόν, για την αύριο· επειδή, η αύριο θα μεριμνήσει για τα δικά της· αρκετό είναι στην ημέρα το κακό της».

Μεριμνώ, κατά τον λόγο του Θεού: Στενοχωριέμαι, αγχώνομαι!

Το πρωί λοιπόν, ο Κύριος Ιησούς, ο καλός ποιμένας, μας φανερώνει ατομικά (!) το σχέδιο της ημέρας και ετοιμάζει τον άνθρωπο του Θεού σε αγαθά έργα πίστεως και αγάπης και χαράς Πνεύματος Αγίου. Αμήν.

Ψαλμός 30: 5 Επειδή, η οργή του διαρκεί μονάχα μία στιγμή· ζωή, όμως, είναι στην ευμένειά του· την εσπέρα μπορεί να συγκατοικήσει κλαυθμός, αλλά το πρωί έρχεται αγαλλίαση.