ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!

Ρωμαίους 8: 26 Παρόμοια, όμως, και το Πνεύμα συμβοηθάει στις ασθένειές μας· επειδή, το τι να προσευχηθούμε, καθώς πρέπει, δεν ξέρουμε, αλλά το ίδιο το Πνεύμα ικετεύει για χάρη μας με στεναγμούς αλάλητους. Κι αυτός που ερευνά τις καρδιές ξέρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι ικετεύει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού για χάρη των άγιων.

Η καρδιά, κατά τον λόγο του Θεού, είναι τα συναισθήματα της ψυχής!

Αγαθά συναισθήματα: είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη.

Κακά συναισθήματα: είναι η ασέβεια, η αδικία, η παρανομία.

Ο Θεός γνωρίζει τον άνθρωπο μέσα από τα συναισθήματα του και όχι από τις δυνατότητες (θέση) ή τις ικανότητες (επιτυχίες) του.

Έχουμε την περίπτωση του Ησαύ, αδελφού του Ιακώβ, που ο Θεός λέγει: «Εγώ σας αγάπησα, λέει ο Κύριος· κι εσείς είπατε: Σε τι μας αγάπησες; Δεν ήταν ο Ησαύ αδελφός τού Ιακώβ; λέει ο Κύριος· όμως, αγάπησα τον Ιακώβ, ενώ μίσησα τον Ησαύ, και έκανα τα βουνά του ερήμωση, και την κληρονομία του κατοικίες ερήμου».

Και έχουμε την περίπτωση του Ιερεμία, που ο Θεός κάλεσε από νεαρό στην διακονία του προφήτη: «Και έγινε σε μένα λόγος τού Κυρίου, λέγοντας: Πριν σε μορφώσω στην κοιλιά, σε γνώρισα· και πριν βγεις από τη μήτρα σε αγίασα· σε κατέστησα προφήτη στα έθνη».

Ο Δαβίδ, ένας άνθρωπος με πλούσια και αγαθά συναισθήματα προσεύχεται προς τον Θεό, με όλη του την καρδιά, στο τέλος της ζωής του: «Και γνωρίζω, Θεέ μου, ότι εσύ είσαι που δοκιμάζεις την καρδιά, και αρέσκεσαι στην ευθύτητα. Εγώ με ευθύτητα της καρδιάς μου πρόσφερα όλα αυτά· και, τώρα, είδα με ευφροσύνη τον λαό σου, αυτόν που είναι παρών εδώ, ότι σου προσφέρει αυτοπροαίρετα».

Και ο Δαβίδ, συνεχίζει την προσευχή του: «Κύριε, Θεέ τού Αβραάμ, του Ισαάκ, και του Ισραήλ, των πατέρων μας, να το διατηρείς αυτό για πάντα στους διαλογισμούς της καρδιάς τού λαού σου, και να κατευθύνεις την καρδιά τους σε σένα· και δώσε στον Σολομώντα, τον γιο μου, μια τέλεια καρδιά, για να τηρεί τις εντολές σου, τα μαρτύριά σου, και τα προστάγματά σου, και να εκτελεί τα πάντα, και να κατασκευάσει την οικοδομή, που έχω προετοιμάσει».

Μια τελεία καρδιά!

Είναι η καρδιά του ανθρώπου, που έρχεται σε βαθιά μετάνοια ενώπιον του Θεού, αναγνωρίζοντας την δόξα και το μεγαλείο του Θεού, καθώς και την σοφία του Θεού μέσα από τις εντολές και τα διατάγματα Του. Ακόμη, παραδέχεται την μεγάλη πτώση του ανθρώπου με αιτία την αμαρτία, την σκληρότητα και την παράβαση του ιδίου. Τέλος, η έκφραση και απόδοση της δικαιοσύνης στον Θεό για κάθε καταστροφή ή μεγάλη θλίψη που ήρθε στην ζωή του.

Τελεία καρδιά είναι η συντετριμμένη καρδιά!

Με μια τέτοια καρδιά (σπάνια βέβαια), προσεύχονται οι ιερείς και οι λευίτες του λαού Ισραήλ στον καιρό του Νεεμία: «Εκείνοι, όμως, και οι πατέρες μας υπερηφανεύθηκαν, και σκλήρυναν τον τράχηλό τους, και δεν υπάκουσαν στις εντολές σου· κι αρνήθηκαν να υπακούσουν και δεν θυμήθηκαν τα θαυμάσιά σου, που έκανες σ' αυτούς· αλλά, σκλήρυναν τον τράχηλό τους, και στην αποστασία τους διόρισαν αρχηγό για να επιστρέψουν στη δουλεία τους. Αλλ' εσύ είσαι Θεός συγχωρητικός, ελεήμονας και οικτίρμονας, μακρόθυμος και πολυέλεος, και δεν τους εγκατέλειψες».

Και οι ιερείς, συνεχίζουν να προσεύχονται με ειλικρίνεια για όσα συνέβησαν: «Και απείθησαν και επαναστάτησαν εναντίον σου, και έρριξαν τον νόμο σου πίσω από τις πλάτες τους, και φόνευσαν τους προφήτες σου, που διαμαρτύρονταν εναντίον τους, για να τους κάνουν να επιστρέψουν σε σένα, και έπραξαν μεγάλους παροργισμούς. Γι' αυτό, τους παρέδωσες στο χέρι αυτών που τους έθλιψαν και τους κατέθλιψαν· και στον καιρό τής θλίψης τους, αναβόησαν σε σένα, κι εσύ τους εισάκουσες από τον ουρανό· και σύμφωνα με τους πολλούς οικτιρμούς σου έδωσες σ' αυτούς σωτήρες, και τους έσωσαν από το χέρι αυτών που τους έθλιβαν».

Και οι ιερείς ομολογούν και παρακαλούν: «Τώρα, λοιπόν, Θεέ μας, ο μεγάλος, ο ισχυρός και φοβερός Θεός, που φυλάττεις τη διαθήκη και το έλεος, ας μη φανεί μικρή μπροστά σου όλη η θλίψη, που μας βρήκε, τους βασιλιάδες μας, τους άρχοντές μας, και τους ιερείς μας, και τους προφήτες μας, και τους πατέρες μας, και ολόκληρο τον λαό σου, από τις ημέρες των βασιλιάδων της Ασσυρίας μέχρι αυτή την ημέρα. Είσαι, βέβαια, δίκαιος σε όλα όσα ήρθαν επάνω μας· επειδή, εσύ μεν έκανες αλήθεια, εμείς όμως ασεβήσαμε».

Και η προσευχή των καταλήγει, με πλήρη συντριβή της καρδιάς: «Δες, δούλοι είμαστε αυτή την ημέρα· μέσα στη γη, που έδωσες στους πατέρες μας, για να τρώνε τον καρπό της και τα αγαθά της, δες, δούλοι είμαστε επάνω σ' αυτή· κι αυτή δίνει μεγάλη αφθονία στους βασιλιάδες, που επέβαλες επάνω μας εξαιτίας των αμαρτιών μας· και κατεξουσιάζουν επάνω στα σώματά μας, κι επάνω στα κτήνη μας, σύμφωνα με την αρέσκειά τους· και είμαστε σε μεγάλη θλίψη. Γι' αυτό, εξαιτίας όλων αυτών, εμείς κάνουμε μια πιστή συνθήκη, και τη γράφουμε· και την επισφραγίζουν οι άρχοντές μας, οι Λευίτες μας, και οι ιερείς μας».

Στην εποχή των αποστόλων, που περιγράφονται στις Πράξεις, έχουμε ένα συγκλονιστικό περιστατικό.

Διαβάζουμε: «Κάποιος δε άνθρωπος, με το όνομα Ανανίας, μαζί με τη γυναίκα του, τη Σαπφείρα, πούλησε ένα κτήμα· και κράτησε από την τιμή, εν γνώσει και της γυναίκας του· και φέρνοντας ένα μέρος, το έβαλε στα πόδια των αποστόλων. Και ο Πέτρος είπε: Ανανία, γιατί γέμισε ο σατανάς την καρδιά σου, ώστε να πεις ψέματα στο Άγιο Πνεύμα, και να κρατήσεις από την τιμή τού χωραφιού; Ενώ έμενε απούλητο, δεν ήταν δικό σου; Και όταν πουλήθηκε, δεν ήταν στην εξουσία σου; Γιατί έβαλες μέσα στην καρδιά σου αυτό το πράγμα; Δεν είπες ψέματα σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό».

Ο σατανάς γέμισε την καρδιά σου;

Όπως ακριβώς έγινε και με τον μαθητή και απόστολο Ιούδα: «Και ύστερα από το κομματάκι τού ψωμιού, τότε μπήκε μέσα σ' εκείνον ο σατανάς (!) Του λέει, λοιπόν, ο Ιησούς: Ό,τι κάνεις, κάν' το, το ταχύτερο. Αυτό, όμως, κανένας από τους καθισμένους δεν το κατάλαβε για ποιον σκοπό το είπε σ' αυτόν».

Ένα ακόμη παρόμοιο συμβάν, περιγράφεται στις Πράξεις των αποστόλων.

Διαβάζουμε: «Βλέποντας δε ο Σίμωνας ότι, με επίθεση των χεριών των αποστόλων δίνεται το Πνεύμα το Άγιο, τους πρόσφερε χρήματα, λέγοντας: Δώστε και σε μένα αυτή την εξουσία, ώστε σε όποιον βάλω επάνω του τα χέρια να παίρνει Πνεύμα Άγιο. Και ο Πέτρος είπε σ' αυτόν: Το ασήμι σου ας είναι μαζί με σένα σε απώλεια, επειδή νόμισες ότι η δωρεά τού Θεού αποκτιέται με χρήματα. Εσύ δεν έχεις μερίδα ούτε κλήρο σε τούτο τον λόγο· επειδή, η καρδιά σου δεν είναι ευθεία μπροστά στον Θεό. Μετανόησε, λοιπόν, απ' αυτή την κακία σου, και δεήσου στον Θεό, ίσως συγχωρεθεί σε σένα η επινόηση της καρδιάς σου· επειδή, σε βλέπω ότι είσαι σε χολή πικρίας και σε δεσμό αδικίας».

Αποκάλυψη. 2: 23 Και όλες οι εκκλησίες θα γνωρίσουν ότι, εγώ είμαι που ερευνώ νεφρά και καρδιές· και θα δώσω σε κάθε έναν σύμφωνα με τα έργα σας.