Ο ΠΟΘΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ!

Ψαλμός 27: 4 Ένα ζήτησα από τον Κύριο, αυτό και θα ζητάω· το να κατοικώ στον οίκο τού Κυρίου όλες τις ημέρες τής ζωής μου, να θωρώ την ωραιότητα του Κυρίου, και να επισκέπτομαι τον ναό του.

Ποιος είναι ο Θεός;

Είναι αυτός που διψά η ψυχή ενός ανθρώπου που δεν έχει διαφθαρεί, ακόμη!

Η ψυχή είναι η προσωπικότητα του ανθρώπου φτιαγμένη καθ’ ομοίωση του Θεού, από τον Θεό, ώστε να επικοινωνεί τα μεγαλεία του Θεού και να δίδει την δόξα μόνον σε Αυτόν. Αυτός ο ορισμός, εξηγεί και την πρόθεση του Θεού, ώστε ο άνθρωπος να ζήσει στον παράδεισο απολαμβάνοντας όλη την δημιουργία του Θεού με ειρήνη, με χαρά μέσα στο Άγιο Πνεύμα.

Όταν ο άνθρωπος μέσα στον μάταιο και ψεύτικο σύγχρονο πολιτισμό, ξαφνικά, γνωρίσει τον Ιησού Χριστό και το σχέδιο, ή καλύτερα την βουλή του Θεού, τότε αναπτύσσεται μια δίψα ή πόθος για τον ουράνιο Πατέρα, τον Θεό.

Ο βασιλιάς του Ισραήλ και προφήτης του Θεού ο Δαβίδ, γράφει στον Ψαλμό: «Διψάει η ψυχή μου τον Θεό, τον Θεό τον ζωντανό· πότε θάρθω, και πότε θα φανώ μπροστά στον Θεό; Τα δάκρυά μου έγιναν τροφή μου ημέρα και νύχτα, όταν καθημερινά μού λένε: Πού είναι ο Θεός σου;»

Σε άλλο σημείο ο Δαβίδ γράφει με ζήλο: «Ζητήστε το πρόσωπό μου, είπε η καρδιά μου για σένα. Το πρόσωπό σου, Κύριε, θα ζητήσω. Μη κρύψεις από μένα το πρόσωπό σου· μη απορρίψεις τον δούλο σου σε ώρα οργής· εσύ στάθηκες βοήθειά μου· μη με αφήσεις, και μη με εγκαταλείψεις, Θεέ της σωτηρίας μου».

Και σε άλλο Ψαλμό, ο Δαβίδ γράφει: «Θεέ, εσύ είσαι ο Θεός μου· σε ζητάω από το πρωί· σε διψάει η ψυχή μου, σε ποθεί η σάρκα μου, μέσα σε γη έρημη, ξερή, και άνυδρη· για να βλέπω τη δύναμή σου και τη δόξα σου, καθώς σε είδα στο αγιαστήριο. Επειδή, το έλεός σου είναι καλύτερο από τη ζωή· τα χείλη μου θα σε επαινούν».

Ο προφήτης Ησαΐας, γράφει και εξηγεί τους λόγους της αγάπης του προς τον Θεό: «Με την ψυχή μου σε πόθησα τη νύχτα· ναι, με το πνεύμα μου μέσα μου σε εκζήτησα το πρωί· επειδή, όταν οι κρίσεις σου είναι στη γη, οι κάτοικοι του κόσμου θα μάθουν δικαιοσύνη».

Και ο Ησαΐας συνεχίζει: «Ναι, στον δρόμο των κρίσεών σου, Κύριε, σε περιμείναμε· ο πόθος της ψυχής μας είναι στο όνομά σου, και στην ενθύμησή σου».

Κατά την επάνοδο του λαού Ισραήλ μετά την εβδομηκονταετή αιχμαλωσία στην Βαβυλώνα, ο Νεεμίας, Ιουδαίος και οινοχόος του βασιλιά Αρταξέρξη, προσεύχεται ζητώντας να βρει χάρη, ώστε να χτίσει τα τείχη της Ιερουσαλήμ: «Παρακαλώ, Κύριε, ας είναι λοιπόν το αυτί σου προσεκτικό στην προσευχή τού δούλου σου, και στην προσευχή των δούλων σου, αυτών που θέλουν να φοβούνται το όνομά σου και ευόδωσε, παρακαλώ, τον δούλο σου αυτή την ημέρα, και χάρισε σ' αυτόν έλεος μπροστά σ' αυτόν τον άνδρα».

Και ο Νεεμίας μετά τα εγκαίνια των τειχών, προσεύχεται: «Θυμήσου με, Θεέ μου, και για τούτο, και ελέησέ με σύμφωνα με το πλήθος του ελέους σου».

Το έργο του Θεού, γίνεται με ανθρώπους άνδρες και γυναίκες, που έχουν απλή πίστη στον Ιησού Χριστό και ζήλο Θεού ώστε να δοξάζεται ο Θεός, μέσα από τα έργα των χεριών τους.

Ο απόστολος  Παύλος δίνει μια προσωπική μαρτυρία του πόθου της ψυχής του, γράφοντας προς τους Φιλιππησίους: «και να βρεθώ σ' αυτόν, μη έχοντας δική μου δικαιοσύνη, αυτή από τον νόμο, αλλά εκείνη διαμέσου της πίστης τού Χριστού, τη δικαιοσύνη, αυτή από τον Θεό διαμέσου της πίστης· για να γνωρίσω αυτόν, και τη δύναμη της ανάστασής του, και την κοινωνία των παθημάτων του, συμμορφούμενος με τον θάνατό του».

Και ο Παύλος γράφει, προς την εκκλησία της Κορίνθου: «Και όλοι εμείς, βλέποντας σαν μέσα σε κάτοπτρο τη δόξα τού Κυρίου, με ξεσκεπασμένο πρόσωπο, μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα, από δόξα σε δόξα, ακριβώς όπως από του Πνεύματος του Κυρίου».

Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ρωτήθηκε από ένα γραμματέα του νόμου, ποια είναι η πρώτη πάντων των εντολών του νόμου, απάντησε: «θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου, και με όλη την ψυχή σου, και με όλη τη διάνοιά σου, και με όλη τη δύναμή σου», αυτή είναι η πρώτη εντολή».

Η απάντηση του Κυρίου, φανερώνει το μέτρο του πόθου και του ζήλου της ψυχής του ανθρώπου για τον Θεό, που αφορά την υπακοή, την ταπείνωση και την πίστη στο λόγο του Θεού. Αμήν.

Ησαΐας 26: 8 Ναι, στον δρόμο των κρίσεών σου, Κύριε, σε περιμείναμε· ο πόθος της ψυχής μας είναι στο όνομά σου, και στην ενθύμησή σου.