ΤΟ ΔΟΚΑΡΙ ΤΟΥ ΥΠΟΚΡΙΤΗ!

Επιστολή Ιακώβου 4: 11 Αδελφοί, μη καταλαλείτε ο ένας τον άλλον· όποιος καταλαλεί αδελφό, και κρίνει τον αδελφό του, καταλαλεί τον νόμο, και κρίνει τον νόμο· και αν κρίνεις τον νόμο, δεν είσαι εκτελεστής τού νόμου, αλλά κριτής. Ένας είναι ο νομοθέτης, που μπορεί να σώσει και να απολέσει· εσύ ποιος είσαι που κρίνεις τον άλλον;

Μη κρίνετε!

Μη καταδικάζετε!

Ο Κύριος Ιησούς γνωρίζοντας την φύση του ανθρώπου, διδάσκει σε βάθος τον λόγο του Θεού. Στην επί του όρους ομιλία του ο Κύριος, αναφέρθηκε στο θέμα της κρίσης ή καταδίκης και το ανέλυσε αρκετά και μπορούμε να το σπάσουμε σε τρία μέρη:

1. Μη κρίνετε για να μη κριθείτε· επειδή, με όποια κρίση κρίνετε, θα κριθείτε· και με όποιο μέτρο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας.

Μια κάθετη άρνηση του Κυρίου Ιησού, στο να κρίνουμε ή να καταλαλούμε τους ανθρώπους πλησίον μας, που μας ενοχλούν. Φανερώνει και αποδεικνύει το μέγεθος του εγωισμού μας και της αλαζονείας μας όταν καταδικάζουμε ανθρώπους, αντί να ασκούμε καλή κριτική είτε συζητώντας μαζί τους με πνεύμα ειρηνικό, ή να προσευχόμαστε για αυτούς, αν δεν έχουμε το θάρρος να τους πλησιάσουμε. Ο Κύριος μας προειδοποιεί ότι κάποια στιγμή, θα έλθουμε και εμείς στην θέση του να κριθούμε με το ίδιο μέτρο, ή το ίδιο κατηγορητήριο. Θα είναι η στιγμή που και εμείς θα στενοχωρηθούμε ή θα αισθανθούμε την αδικία και την απομόνωση από την κοινωνία.   

  

2. Και γιατί βλέπεις το ξυλαράκι που είναι στο μάτι τού αδελφού σου, ενώ το δοκάρι που είναι μέσα στο δικό σου μάτι δεν το παρατηρείς; Ή, πώς θα πεις στον αδελφό σου: Άφησε να βγάλω το ξυλαράκι από το μάτι σου, ενώ το δοκάρι είναι μέσα στο μάτι σου;

Έρχεται ο Κύριος να παρομοιάσει με ένα ξυλαράκι αυτό το μειονέκτημα του πλησίον σου, ενώ το δικό σου μειονέκτημα, που κρίνεις, το εξομοιώνει με ένα δοκάρι! Μάλιστα αμφότερα βρίσκονται μέσα στο μάτι, στους οφθαλμούς! Αυτό φανερώνει το πνευματικό σκοτάδι που επιφέρει το μίσος μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Σκοτισμένος από το μίσος νομίζει ο άνθρωπος, ο αλαζών, ότι δύναται να διορθώσει τον άλλο με την ικανότητα του και την υπεροχή του. Όλα αυτά, τα νομίζει! Όμως, ο Κύριος έχει διαφορετική άποψη. Για να έχει επιτυχία μια επέμβαση στον πλησίον μου, χρειάζεται καθαρή όραση πρώτα από τον εαυτό μου ομολογώντας και μετακινώντας τα πολλά ελαττώματα, τα πταίσματα, τις αδυναμίες μου.   

  

3. Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου, και τότε θα δεις καθαρά για να βγάλεις το ξυλαράκι από το μάτι τού αδελφού σου.

Εδώ φαίνεται αναλυτικά τι είναι το δοκάρι του υποκριτή. Ο Κύριος μας χαρακτηρίζει υποκριτές αν κρίνουμε, καταλαλούμε, καταδικάζουμε ασύστολα. Ας δούμε αυτά τα δοκάρια:

ü  Σκληρή καρδιά χωρίς έλεος

ü  Το Εγώ και η υπερηφάνεια του πνεύματος

ü  Ωραιοπάθεια και Στολισμός

ü  Δόξα ανθρώπων

Ο Κύριος Ιησούς δίδει την οδηγία ώστε το λεπτό «χειρουργείο στο μάτι» να πετύχει. Αυτό μπορεί να γίνει μόνον όταν ο άνθρωπος μετανοήσει για τα δοκάρια του και ζητήσει την δύναμη και την χάρη του Θεού. Το αγαθό έργο του Θεού γίνεται μόνον με αγάπη, με ταπεινό πνεύμα και με συντετριμμένη καρδιά. Αυτό το έδειξε και το φανέρωσε η ζωή του Ιησού κατά την διάρκεια της διακονίας Του.

Και πράγματι ο Κύριος νίκησε παντού με την αγάπη και την αλήθεια. Ο Κύριος κέρδισε πολλές ψυχές σε όσα μέρη, ή πόλεις που επισκέφτηκε. Πράγματι «χειρούργησε» πολλά μάτια, με την αγάπη του και την αγαθότητα του.

Μόνον να θυμηθούμε, τι συνέβη στην γυναίκα που συνελήφθηκε μοιχευμένη με αυτοφώρω διαδικασία από τους Ιουδαίους. Το κατηγορητήριο των γραμματέων και Φαρισαίων έλεγε «θάνατος δια λιθοβολισμού»! Όμως ο Κύριος νίκησε (!) Και στο τέλος διαβάζουμε: «Και όταν ο Ιησούς σήκωσε το κεφάλι, και μη βλέποντας κανέναν, εκτός από τη γυναίκα, της είπε: Γυναίκα, πού είναι εκείνοι οι κατήγοροί σου; Δεν σε καταδίκασε κανένας; Και εκείνη είπε: Κανένας, Κύριε. Και ο Ιησούς είπε σ' αυτήν: Ούτε εγώ σε καταδικάζω· πήγαινε, και στο εξής μη αμάρτανε».

Με τον τρόπο αυτό ο Κύριος κέρδιζε τις ψυχές των ανθρώπων και πολλοί πίστευαν σε αυτόν. 

Στις Παροιμίες ο Σολομώντας γράφει: «Ο καρπός του δικαίου είναι δέντρο ζωής· και όποιος κερδίζει ψυχές, είναι σοφός».

1^η επιστολή προς Κορινθίους 4: 5 Ώστε, μη κρίνετε τίποτε προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Κύριος· ο οποίος και θα φέρει στο φως τα κρυφά που υπάρχουν στο σκοτάδι, και θα φανερώσει τις βουλές των καρδιών· και τότε ο έπαινος θα γίνει στον κάθε έναν από τον Θεό.