ΠΑΝΤΕΣ ΗΜΑΡΤΟΝ!

Ρωμαίους 6: 16 Δεν εξεύρετε ότι εις όντινα παριστάνετε εαυτούς δούλους προς υπακοήν, είσθε δούλοι εκείνου εις τον οποίον υπακούετε, ή της αμαρτίας προς θάνατον ή της υπακοής προς δικαιοσύνην;

Μία μεγάλη σύγκρουση!

Η δόξα του άφθαρτου και άγιου Θεού σε σύγκρουση με τον άνθρωπο, τον παραβάτη.

Τι μπορεί να συμβεί;

Θα επικρατήσει το άγιο θέλημα του Θεού!

Πώς;

Τι λέγει ο απόστολος Παύλος; «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού. Πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού. Διότι τις εγνώρισε τον νούν του Κυρίου; ή τις έγεινε σύμβουλος αυτού; ή τις έδωκε τι πρώτος εις αυτόν, διά να γείνη εις αυτόν ανταπόδοσις;»

Μπορούν οι αμαρτωλοί να σωθούν από την αιώνια καταδίκη;

Μόνον αν το βάλει στόχο και ζήλο ο Θεός. Δείτε τι λέγει στον προφήτη Ιεζεκιήλ: «Ζω εγώ, λέγει Κύριος ο Θεός, δεν θέλω τον θάνατον του αμαρτωλού, αλλά να επιστρέψη ο ασεβής από της οδού αυτού και να ζή· επιστρέψατε, επιστρέψατε από των οδών υμών των πονηρών· διά τι να αποθάνητε;».

Ομοιάζει με ένα πρόεδρο δικαστηρίου, που στην όλη ακροαματική διαδικασία θέλει με κάθε τρόπο να αθωώσει τον κατηγορούμενο, όχι επειδή δεν έκαμε την παράβαση, αλλά επειδή ο πρόεδρος αναζητά ελαφρυντικά στοιχεία ώστε να αθωώσει τον παραβάτη. Με τον ίδιο τρόπο ο Θεός αναζητά τρόπους, ώστε να μην χαθεί ή απολεσθεί αιωνίως ο άνθρωπος ο αμαρτωλός.

Ο μόνος που γνωρίζει, τι σημαίνει κόλαση, ή αιώνιο πυρ, ή λίμνη του πυρός είναι ο Θεός. Ο άνθρωπος δεν υποψιάζεται τι σημαίνει αιώνια κόλαση. Ομοίως, οι άνθρωποι στην ιστορία των λαών δεν υποψιάζονταν τις καταστροφές και τις ερημώσεις από τους πολέμους των δυνατών που κατακτούσαν εδάφη διαδοχικά και μεγάλωναν την αυτοκρατορία των. Ξαφνικά οι άνθρωποι ζούσαν την ερήμωση, την καταστροφή, τον θάνατο σαν απότοκο του πολέμου!

Όμως ο άνθρωπος ξεχνά! 

Ακόμη και τις τελευταίες θρηνωδίες των πολέμων, που ζήσαμε εμείς οι Έλληνες επί δέκα χρόνια από το 1940 μέχρι το 1949 ή και οι πρόγονοι μας δέκα χρόνια από το 1912 μέχρι το 1922!

Ο Θεός γνωρίζοντας τι σημαίνει κόλαση, δηλαδή αιώνια καταδίκη για τον αμαρτωλό, έδωσε την λύση στον άνθρωπο δια του μονογενούς υιού Του, Ιησού Χριστού.

Γράφει ο απόστολος Παύλος: «Τώρα δε χωρίς νόμου (!) η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών, δικαιοσύνη δε του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας· διότι δεν υπάρχει διαφορά· επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού, δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού διά της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού».

     

Άρα η δικαίωση του αμαρτωλού ανθρώπου γίνεται δωρεάν (!) στην νέα Διαθήκη. Είναι το νέο πρωτόκολλο του ουρανού, το βιβλίο της ζωής,  που γράφονται ονόματα κατά χάρη και δια πίστεως στο όνομα του Ιησού Χριστού.

Ο απόστολος Ιωάννης, γράφει και εξηγεί δια Πνεύματος Αγίου: «Και καθώς ο Μωϋσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτω πρέπει να υψωθή ο Υιός του ανθρώπου, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον».

Και πώς μπορεί να συμβεί αυτό;

Δείτε την εξήγηση που δίνει ο απόστολος Παύλος: «Διότι καθώς και σεις (οι εθνικοί) ηπειθήσατέ ποτέ εις τον Θεόν, τώρα όμως ηλεήθητε εν τη απειθεία τούτων, ούτω και ούτοι (οι Ιουδαίοι) ηπείθησαν τώρα εν τω υμετέρω ελέει, διά να ελεηθώσι και αυτοί· διότι ο Θεός συνέκλεισε τους πάντας εις την απείθειαν, διά να ελεήση τους πάντας».

Ρωμαίους 6: 20 Διότι ότε υπήρχετε δούλοι της αμαρτίας, υπήρχετε ελεύθεροι από της δικαιοσύνης. Τίνα λοιπόν καρπόν είχετε τότε εξ εκείνων των έργων, διά τα οποία τώρα αισχύνεσθε; διότι το τέλος εκείνων είναι θάνατος. Αλλά τώρα ελευθερωθέντες από της αμαρτίας και δουλωθέντες εις τον Θεόν, έχετε τον καρπόν σας εις αγιασμόν, το δε τέλος ζωήν αιώνιον.