ΑΠΕΙΛΕΙ … Ο ΘΕΟΣ;

Αποκάλυψη 2: 16 Μετανόησε· ειδάλλως, έρχομαι σε σένα γρήγορα, και θα πολεμήσω εναντίον τους με τη ρομφαία τού στόματός μου.

Ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια!

Ο άνθρωπος καλείται να γνωρίσει (!) ή να απορρίψει την αλήθεια (!)

Ο Ιησούς έφερε, με την διακονία του, την αλήθεια κοντά μας.

Διαβάζουμε στον Ιωάννη, την τελευταία προσευχή του Ιησού προς τον Πατέρα: «Φανέρωσα το όνομά σου στους ανθρώπους, που μου έδωσες από τον κόσμο. Δικοί σου ήσαν, και τους έδωσες σε μένα, και φύλαξαν τον λόγο σου. Τώρα, γνώρισαν ότι όλα όσα μου έδωσες είναι από σένα· επειδή, τα λόγια που μου έδωσες, τα έδωσα σ' αυτούς· κι αυτοί δέχθηκαν, και γνώρισαν αληθινά ότι από σένα εξήλθα· και πίστεψαν ότι εσύ με απέστειλες».

Όλη η υπομονή και η μακροθυμία του Θεού, είναι πάνω στον άνθρωπο. Υπάρχει ελπίδα, ώστε ο άνθρωπος (α) να δεχτεί την αλήθεια, (β) να γνωρίσει τον Θεό, (γ) να πιστεύσει στον Υιό Του, ως Σωτήρα.

Στο βιβλίο του προφήτη Ιεζεκιήλ, διαβάζουμε: «Μήπως εγώ θέλω πραγματικά τον θάνατο τού άνομου, λέει ο Κύριος ο Θεός, και όχι να επιστρέψει από τους δρόμους του και να ζήσει; Όταν, όμως, ο δίκαιος επιστρέψει από τη δικαιοσύνη του, και πράξει αδικία, και πράξει σύμφωνα με όλα τα βδελύγματα που πράττει ο άνομος, τότε θα ζήσει; Ολόκληρη η δικαιοσύνη του που έκανε δεν θα μνημονευθεί· στην ανομία του που ανόμησε, και στην αμαρτία του που αμάρτησε, σ' αυτές θα πεθάνει».

Και συνεχίζει ο προφήτης: «Απορρίψτε από σας όλες τις ανομίες σας, που ανομήσατε σε μένα, και κάντε για τον εαυτό σας νέα καρδιά και νέο πνεύμα· γιατί να πεθάνετε, οίκος Ισραήλ; Επειδή, εγώ δεν θέλω τον θάνατο αυτού που πεθαίνει, λέει ο Κύριος ο Θεός· γι' αυτό, επιστρέψτε, και ζήστε».

Αυτό ονομάζεται δικαιοσύνη του Θεού!

Στην καινή Διαθήκη ο απόστολος Παύλος το λέγει: «Επειδή, ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας».

Ο Κύριος Ιησούς διδάσκοντας τον λαό με παραβολές, λέγει την παραβολή των κακών γεωργών που σκότωσαν τον γιο του οικοδεσπότη για να πάρουν τον αμπελώνα. Και στην συνέχεια, ο Κύριος ρωτά: «Όταν, λοιπόν, έρθει ο ιδιοκτήτης του αμπελιού, τι θα τους κάνει τους γεωργούς εκείνους;». Του λένε: «Όπως αρμόζει σε κακούς, αλύπητα θα τους αφανίσει και το αμπέλι θα το αναθέσει στη φροντίδα άλλων γεωργών, που θα του αποδώσουν τους καρπούς στον καιρό τους».

Και ο Κύριος τους λέγει: «Ποτέ σας δε διαβάσατε στις Γραφές πως: Η Πέτρα που περιφρόνησαν οι οικοδόμοι, αυτή έγινε πέτρα ακρογωνιαία. Από τον Κύριο έγινε αυτό κι είναι αξιοθαύμαστο στα μάτια μας; Γι' αυτό σας λέω πως η βασιλεία του Θεού θα αφαιρεθεί από σας και θα δοθεί σε έθνος που παράγει τους καρπούς της. Συνεπώς όποιος πέσει πάνω σ' αυτή την πέτρα θα συντριφτεί. Και σ' όποιον αυτή πέσει, θα τον διαλύσει».

Απειλεί ο Θεός;

Στην Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού γράφει ο Ιωάννης προς τον ποιμένα της εκκλησίας της Εφέσου: «Θυμήσου, λοιπόν, από πού ξέπεσες, και μετανόησε, και κάνε τα πρώτα έργα· ειδάλλως, έρχομαι σε σένα γρήγορα, και θα κινήσω τη λυχνία σου από τον τόπο της, αν δεν μετανοήσεις».

Μήπως απειλεί ο Θεός;

Στον ποιμένα της εκκλησίας των Σάρδεων γράφει ο Ιωάννης: «Θυμήσου, λοιπόν, πώς παρέλαβες και άκουσες, και φύλαγέ τα, και μετανόησε· αν, λοιπόν, δεν αγρυπνήσεις, θάρθω εναντίον σου σαν κλέφτης, και δεν θα γνωρίσεις ποια ώρα θάρθω εναντίον σου».

Απειλεί ο Θεός;

Στον ποιμένα της εκκλησίας των Λαοδικέων, γράφει ο Ιωάννης: «Ξέρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσουν ψυχρός ή ζεστός· έτσι, επειδή είσαι χλιαρός, και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, πρόκειται να σε ξεράσω από το στόμα μου».

Ο Θεός διεκδικεί … και εκφράζεται με τελεσιδικία!

Σαν αιώνιος και παντοδύναμος αλλά και Πατέρας, ο Θεός διεκδικεί την δικαιοσύνη Του με έναν απόλυτο τρόπο. Η απόφαση του Θεού για την αιώνια απώλεια του αμαρτωλού είναι μια τελεσίδικη απόφαση, που δεν μπορεί να προσβληθεί με ανακοπή έφεσης (!), ή αφού παρέλθει η προθεσμία για την μετάνοια του ανθρώπου.    

Χάνεται η Σωτηρία του ανθρώπου, που πίστευσε στον Χριστό, στο παρελθόν;

Και βέβαια!

Δείτε τι λέγει ο Παύλος στον Τιμόθεο: «Αν κάποιος διδάσκει διαφορετικές διδασκαλίες, και δεν ακολουθεί τα υγιαίνοντα λόγια τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και τη διδασκαλία, αυτή σύμφωνα με την ευσέβεια, είναι τυφλωμένος από υπερηφάνεια, και δεν ξέρει τίποτε, αλλά νοσεί για συζητήσεις και λογομαχίες· από τις οποίες προέρχεται φθόνος, φιλονικία, βλασφημίες, πονηρές υπόνοιες, μάταιες συζητήσεις ανθρώπων με διεφθαρμένο τον νου, και οι οποίοι έχουν αποστερηθεί την αλήθεια, νομίζουν δε την ευσέβεια ότι είναι μέσον για πλουτισμό. Από τέτοιου είδους ανθρώπους να απομακρύνεσαι».

Και συνεχίζει, ο Παύλος: «Όσοι, βέβαια, θέλουν να πλουτίζουν, πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα, και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τους ανθρώπους σε όλεθρο και απώλεια».

Τι είχε συμβεί; Ποια ήταν η αποστολή του Τιμόθεου;

Διαβάζουμε στην αρχή της επιστολής: «Καθώς σε παρακάλεσα, όταν έφευγα για τη Μακεδονία, να παραμείνεις στην Έφεσο, και να παραγγείλεις σε μερικούς να μη διδάσκουν διαφορετικές διδασκαλίες, ούτε να προσέχουν σε μύθους και απέραντες γενεαλογίες, που προξενούν φιλονικίες μάλλον παρά την οικοδομή τού Θεού στην πίστη, έτσι να κάνεις».

1^η επιστολή προς Τιμόθεο 4: 1 Το δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων, διά της υποκρίσεως ψευδολόγων, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην.