ΑΞΙΟΥΣ ΤΗΣ ΚΛΗΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ!

Εφεσίους 1: 11 Εν αυτώ, εις τον οποίον και ελάβομεν κληρονομίαν, προορισθέντες κατά την πρόθεσιν του ενεργούντος τα πάντα κατά την βουλήν του θελήματος αυτού, διά να ήμεθα εις έπαινον της δόξης αυτού ημείς οι προελπίσαντες εις τον Χριστόν·

Η κλήση του Θεού, κατά πρόγνωση (!) και ευδοκία αγαθοσύνης!

Όλα, ένα μεγαλείο αγάπης και γνήσιου ενδιαφέροντος από τον Θεό προς τον αμαρτωλό άνθρωπο.

Είναι δυνατόν, να σωθεί ένας αμαρτωλός;

Είναι δυνατόν, να έχει καλά σχέδια ο Θεός για τον άνθρωπο;

Είναι δυνατόν, να τα καταφέρει ο αμαρτωλός;

Ο απόστολος Παύλος γράφει στους Ρωμαίους: «Εξεύρομεν δε ότι πάντα συνεργούσι προς το αγαθόν εις τους αγαπώντας τον Θεόν, εις τους κεκλημένους κατά τον προορισμόν αυτού· διότι όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών· όσους δε προώρισε, τούτους και εκάλεσε, και όσους εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσε, και όσους εδικαίωσε, τούτους και εδόξασε».

Η πρόγνωση του Θεού, για τον άνθρωπο γίνεται από την κοιλιά της μητέρας.

Η κλήση του Θεού γίνεται μετά από περιπέτειες, καθώς ο άνθρωπος ταλαιπωρείται (α) από την αμαρτία που τον περιπλέκει και (β) την άγνοια για την αγάπη και τα σχέδια του Θεού. Και όταν έλθει η ώρα του Θεού, γίνεται μια σύγκρουση. Η σύγκρουση των ονείρων του αμαρτωλού ανθρώπου (!) με την ευδοκία της αγαθοσύνης του Θεού.

Σε αυτή την σύγκρουση που ο άνθρωπος βρίσκεται συνήθως σε κατάσταση κατάθλιψης και απόγνωσης. Αν ο άνθρωπος ταπεινώσει το «Εγώ» και αναζητήσει την οδό του Θεού και ψάξει ή διερευνήσει την αλήθεια, τότε θα συμβεί η σωτηρία του ανθρώπου από την αιώνια καταδίκη. Το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνεται ο αμαρτωλός είναι η αιωνιότητα! Το δεύτερο πράγμα είναι η αιώνια ζωή, που αποκτάται δια του Ιησού Χριστού, ως μεσίτη και λυτρωτή. Το τρίτο πράγμα είναι η ομολογία της πίστεως παντού, με κάθε τρόπο.

Έτσι αρχίζει ο Θεός να συνδιαλλάσσεται με τον άνθρωπο και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις, ή καλύτερα, την παιδεία που είναι αντάξια της κλήσης Του.

Ένα παράδειγμα, είναι η παιδεία των δόκιμων αξιωματικών έναντι των απλών στρατιωτών όταν, μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα εκπαιδεύονται έντονα και βαριά για να αναλάβουν καθήκοντα στρατιωτικής διοίκησης.

Τώρα, μπορούμε να καταλάβουμε αυτό που γράφει ο απόστολος Παύλος στους Θεσσαλονικείς: «Προσευχόμαστε πάντοτε για σας, για να σας κάνει ο Θεός μας αντάξιους της κλήσης του, και να εκπληρώσει κάθε ευδοκία αγαθοσύνης, και το έργο της πίστης με δύναμη».

Ακόμη ο Παύλος προς του Εφεσίους, γράφει: «Γι' αυτό, και εγώ, όταν άκουσα την πίστη σας στον Κύριο Ιησού, και την αγάπη σε όλους τούς αγίους, δεν παύω να ευχαριστώ τον Θεό για σας, αναφέροντας εσάς στις προσευχές μου· προκειμένου, ο Θεός τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας της δόξας, να σας δώσει πνεύμα σοφίας και αποκάλυψης, σε επίγνωσή του».

Ο δε απόστολος Πέτρος, γράφει στην δεύτερη επιστολή του: «Ακριβώς γι' αυτό, λοιπόν, επιστρατεύοντας όλο τον απαιτούμενο ζήλο, καταβάλετε κάθε προσπάθεια να προσθέσετε στην πίστη σας την αρετή, και στην αρετή τη γνώση, και στη γνώση την εγκράτεια, και στην εγκράτεια την υπομονή, και στην υπομονή την ευσέβεια, και στην ευσέβεια τη φιλία προς τους αδελφούς, και στη φιλία προς την αδελφούς την αγάπη».

Και ο Πέτρος, εξηγεί: «Γιατί, όταν πραγματικά υπάρχουν αυτά τα γνωρίσματα σε σας και αυξάνονται, δε σας αφήνουν να παραμείνετε ακαλλιέργητοι ούτε άκαρποι στη βαθιά γνώση (επίγνωση) του Κυρίου μας Ιησού Χριστού».

ΠΡΟΣΟΧΉ!

Όλο το σχέδιο του Θεού για τον άνθρωπο είναι υπό αναίρεση (!) μετά από δοκιμή πίστεως! Η δοκιμή της πίστεως, γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Ο απόστολος Ιωάννης γράφει στην επιστολή του: «Προσέχετε εις εαυτούς, διά να μη χάσωμεν εκείνα, τα οποία ειργάσθημεν, αλλά να απολάβωμεν πλήρη τον μισθόν».

Στην Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού, γράφει ο Ιωάννης: «Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης. Ιδού, έρχομαι ταχέως· κράτει εκείνο το οποίον έχεις, διά να μη λάβη μηδείς τον στέφανόν σου».

Επίσης στην Αποκάλυψη, διαβάζουμε: «Εξεύρω τα έργα σου και την θλίψιν και την πτωχείαν· είσαι όμως πλούσιος· και την βλασφημίαν των λεγόντων εαυτούς ότι είναι Ιουδαίοι και δεν είναι, αλλά συναγωγή του Σατανά. Μη φοβού μηδέν εκ των όσα μέλλεις να πάθης. Ιδού, ο διάβολος μέλλει να βάλη τινάς εξ υμών εις φυλακήν διά να δοκιμασθήτε, και θέλετε έχει θλίψιν δέκα ημερών».

Και ο λόγος του Χριστού προς τον ποιμένα της εκκλησίας της Σμύρνης, καταλήγει: «Γίνου πιστός μέχρι θανάτου, και θέλω σοι δώσει τον στέφανον της ζωής».

Ο απόστολος Παύλος γράφει κάτι, που μας βοηθά: «Δεν ξέρετε ότι, αυτοί που τρέχουν μέσα στο στάδιο, όλοι μεν τρέχουν, ένας όμως παίρνει το βραβείο; Έτσι να τρέχετε, ώστε να το πάρετε. Μάλιστα, κάθε αγωνιζόμενος, εγκρατεύεται σε όλα· εκείνοι μεν, για να πάρουν φθαρτό στεφάνι, εμείς όμως άφθαρτο». Αμήν.

Ρωμαίους 1: 7 προς πάντας τους όντας εν Ρώμη αγαπητούς του Θεού, προσκεκλημένους αγίους, χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού.