Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ!

Πράξεις 17: 16 Ενώ δε περιέμενεν αυτούς ο Παύλος εν ταις Αθήναις, το πνεύμα αυτού παρωξύνετο εν αυτώ, επειδή έβλεπε την πόλιν γέμουσαν ειδώλων.

Ο Ελληνικός λαός, ένα έθνος θρησκευόμενο, ακολουθεί την επίσημη θρησκεία ονομαζόμενη Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία κατά ένα ποσοστό περίπου 85%, αφήνοντας μικρά ποσοστά για άλλα δόγματα, ακόμη και άθεους και εθνικούς.

Ένας λαός βαθιά θρησκευόμενος, ήταν και ο λαός Ισραήλ στις ημέρες του αποστόλου Παύλου. Διαβάζουμε στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους: «Αδελφοί, η επιθυμία της καρδίας μου και η δέησις η προς τον Θεόν υπέρ του Ισραήλ είναι διά την σωτηρίαν αυτών».

Φαίνεται η καθαρή αγάπη του Παύλου για τον λαό του, που δεν γνώρισε ή δεν αναγνώρισε τον Χριστό σαν τον Σωτήρα του κόσμου, τον Μεσσία. Δεν πίστευσε στο πρόσωπο Του παρότι τον είδε, τον άκουσε, τον άγγιξε! Ο Κύριος Ιησούς έφερε την νέα διδαχή, το Ευαγγέλιο. Έβαλε τα θεμέλια της διδασκαλίας από τις ομιλίες Του, που κατέγραψαν αργότερα οι τέσσερις Ευαγγελιστές. Ιδιαίτερα ο απόστολος Παύλος με ζήλο εργάστηκε στον εθνικό τότε κόσμο, μέχρι που έφτασε και στην Ελλάδα και σήμερα θεωρείται ο ιδρυτής της εκκλησίας της Ελλάδος.

Αυτό που αναφέρει ο απόστολος Παύλος στην συνέχεια για τον λαό του, είναι σημαντικό: «διότι μαρτυρώ περί αυτών ότι έχουσι ζήλον Θεού, αλλ' ουχί κατ' επίγνωσιν. Επειδή μη γνωρίζοντες την δικαιοσύνην του Θεού, και ζητούντες να συστήσωσι την ιδίαν αυτών δικαιοσύνην, δεν υπετάχθησαν εις την δικαιοσύνην του Θεού».

Αυτό που περιγράφει ο απόστολος Παύλος συνέβη και στον Ελληνικό λαό, ο οποίος έχοντας το καύχημα της «ορθής ομολογίας» ή δοξολογίας περιέφραξε την χριστιανική απλή πίστη σε ένα καλούπι από παραδόσεις «εθελο-θρησκείας» που αντιτίθενται στην δικαιοσύνη του Θεού!

Σήμερα φτάσαμε σε στατιστικά που θέλουν ένα ελάχιστο ποσοστό να εκκλησιάζεται και να λαμβάνει το Σώμα και Αίμα του Χριστού κάθε (ναι κάθε) Κυριακή. Παρά τις υποχωρήσεις της επίσημης εκκλησίας! Δηλαδή, επιτρέπεται ή ευλογείται και ο τρίτος Γάμος!

Γιατί;

Συνέβη αυτό που περιγράφει ο απόστολος Παύλος: «Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; Ότι τα έθνη τα μη ζητούντα δικαιοσύνην έφθασαν εις δικαιοσύνην, δικαιοσύνην δε την εκ πίστεως, ο δε Ισραήλ ζητών νόμον δικαιοσύνης, εις νόμον δικαιοσύνης δεν έφθασε». Όταν ήρθε το Ευαγγέλιο στην Ελλάδα το 50 μ.Χ, ξεκινώντας από τους Φιλίππους (σημερινές Κρηνίδες), πολλοί Έλληνες, για πρώτη φορά άκουσαν την διδαχή του Χριστού, με μεγάλη προσοχή.

Διαβάζουμε από τις Πράξεις των αποστόλων: «Διοδεύσαντες δε την Αμφίπολιν και Απολλωνίαν, ήλθαν εις Θεσσαλονίκην, όπου ήτο η συναγωγή των Ιουδαίων. Και κατά την συνήθειάν του ο Παύλος εισήλθε προς αυτούς, και τρία σάββατα διελέγετο μετ' αυτών από των γραφών, εξηγών και αποδεικνύων ότι έπρεπε να πάθη ο Χριστός και να αναστηθή εκ νεκρών και ότι ούτος είναι ο Χριστός Ιησούς, τον οποίον εγώ σας κηρύττω. Και τινές εξ αυτών επείσθησαν και ηνώθησαν μετά του Παύλου και του Σίλα, και εκ των θεοσεβών Ελλήνων πολύ πλήθος και εκ των πρώτων γυναικών ουκ ολίγαι».

Για να αναπτυχθεί μέσα μας η πίστη με βεβαιότητα και πεποίθηση  στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού απαιτείται διδασκαλία. Δηλαδή με υπομονή να μας εξηγήσουν οι δούλοι του Θεού, το έργο του Χριστού, την σταύρωση και την Ανάσταση, μέσα από τις Γραφές.

Γιατί μέσα από τις Γραφές;

Για να είναι η πίστη μας, όχι δια ανθρώπινης σοφίας ή ικανότητας αλλά, δια του προφητικού λόγου του αιωνίου Θεού. Να δούμε πώς ο Θεός αγαπά και ελευθερώνει τον αμαρτωλό με τον δικό του τρόπο και σχέδιο. Η εκκλησία είναι του Χριστού, του μονογενούς Υιού του Θεού. Σε αυτόν ανήκουμε και η πίστη μας ζωντανεύει μόνον όταν έχουμε γευτεί και λάβει την θεία χάρη προσωπικά. Όταν πλησίασε ο Νικόδημος, ένας Φαρισαίος, τον Ιησού με θαυμασμό, ο Κύριος του είπε: «Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού».

Άραγε, αξίζει να είσαι θρησκευόμενος και να μην έχεις αναγεννηθεί; Μάταιος κόπος! Και όμως υπάρχουν τινές που δεν πιστεύουν ακριβώς, στην διδαχή των αποστόλων. Διαβάζουμε στην επιστολή προς Κορινθίους: «Εάν δε ο Χριστός κηρύττηται ότι ανέστη εκ νεκρών, πως τινές μεταξύ σας λέγουσιν ότι ανάστασις νεκρών δεν είναι; Και εάν ανάστασις νεκρών δεν ήναι, ουδ' ο Χριστός ανέστη· και αν ο Χριστός δεν ανέστη, μάταιον άρα είναι το κήρυγμα ημών, ματαία δε και η πίστις σας.

Αν ο άνθρωπος δεν αναγεννηθεί δια του λόγου του Θεού και δια του πνεύματος του Αγίου δεν δύναται να ακολουθήσει τον Χριστό. Ο Ιησούς είναι ο Κύριος και ο Διδάσκαλος. Εμείς είμαστε οι ακόλουθοι, οι μαθητές, οι χριστιανοί, οι άνθρωποι του Χριστού. Για να προοδεύσει το άτομο, η οικογένεια, η κοινωνία έχει ανάγκη από μαθητεία, παιδεία Θεού.

Δεν αρκούν οι παραδόσεις οι χριστιανικές, ήθη και έθιμα, που έχουν γεωγραφικό χαρακτήρα αρχίζοντας από την Θράκη μέχρι την Κρήτη. Κατά τα λοιπά επικρατεί ένα σκοτάδι πνευματικό με απάτες, κλοπές, εκμετάλλευση, δουλεία, παράνομο εμπόριο, πορνεία, μοιχεία, ακολασία και άλλα!!

Η Ελλάδα εδώ, οι Έλληνες παντού, χρειάζεται τον Χριστό μέσα από την διδασκαλία του καθαρού Ευαγγελίου. Αμήν.         

Πράξ. 17:11 Ούτοι δε ήσαν ευγενέστεροι παρά τους εν Θεσσαλονίκη, καθότι εδέχθησαν τον λόγον μετά πάσης προθυμίας, εξετάζοντες καθ' ημέραν τας γραφάς αν ούτως έχωσι ταύτα. Πολλοί μεν λοιπόν εξ αυτών επίστευσαν, και εκ των επισήμων Ελληνίδων γυναικών και εκ των ανδρών ουκ ολίγοι.