ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Ιωάννης 12: 20 Ήσαν δε τινές Έλληνες μεταξύ των αναβαινόντων διά να προσκυνήσωσιν εν τη εορτή. Ούτοι λοιπόν ήλθον προς τον Φίλιππον τον από Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, και παρεκάλουν αυτόν, λέγοντες· Κύριε, θέλομεν να ίδωμεν τον Ιησούν.

Σήμερα, οι Έλληνες έχουμε μια τιμή από τον Θεό και ένα προνόμιο, την συγγραφή της Καινής Διαθήκης στην Ελληνική γλώσσα. 

Επίσης, την δυνατότητα να μελετήσουμε και την παλαιά Διαθήκη στην γλώσσα μας, ώστε να δούμε πώς τα γεγονότα των εσχάτων ημερών, από των ημερών του Ιωάννη του Βαπτιστή, εκπληρώθηκαν στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. 

Ήταν λίγες ημέρες  πριν την εορτή του Πάσχα και ήσαν μερικοί Έλληνες ανεβαίνοντας στα Ιεροσόλυμα δια να προσκυνήσουν στον Ναό. Έρχονται και πλησιάζουν τον Φίλιππο εκ των δώδεκα και τον παρεκάλεσαν λέγοντας «Κύριε θέλουμε να δούμε τον Ιησού». Αμέσως ο Φίλιππος έρχεται προς τον Ανδρέα και οι δύο μαζί πάνε προς τον Ιησού και μιλούν για το αίτημα αυτό. Ο Ιησούς αποκρίθηκε προς αυτούς, λέγοντας: «Ήλθεν η ώρα διά να δοξασθή ο Υιός του ανθρώπου. Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν ο κόκκος του σίτου δεν πέση εις την γην και αποθάνη, αυτός μόνος μένει· εάν όμως αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει».

Είναι η ώρα που πλησιάζει ώστε να σταυρωθεί ο Ιησούς Χριστός για όλον τον κόσμο. Η ώρα όπου μέσα από τον θάνατο και την Ανάσταση θα έρθει η σωτηρία μέσα από τον καρπό του πόνου της ψυχής Του. Οι Έλληνες θεωρούντο οι σοφοί της εποχής, ενώ οι Ιουδαίοι οι βαθιά θρησκευόμενοι με τα σημεία και τα τεράστια που είχαν να θυμούνται από τους πατέρες των.  

  

Έχει ιδιαίτερη σημασία να ανατρέξουμε στον προφητικό λόγο της παλαιάς Διαθήκης. Βλέπουμε στον προφήτη Ζαχαρία κάτι σημαντικό. Διαβάζουμε: «Διότι ενέτεινα τον Ιούδαν δι' εμαυτόν ως τόξον· ισχυρώς ενέτεινα τον Εφραΐμ και εξήγειρα τα τέκνα σου, Σιών, κατά των τέκνων σου, Ελλάς· και σε έκαμον ως ρομφαίαν μαχητού».

Ανακαλύπτουμε μια εχθρότητα μεταξύ του λαού Ισραήλ και των Ελλήνων που την είδαμε μέχρι τις ημέρες μας, αφού στη Γενική συνέλευση του ΟΗΕ (τότε 56 κράτη μέλη), στις 29.11.1947, η Ελλάδα ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που  ψήφισε εναντίον της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ. Η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ αναγγέλθηκε την 14.5.1948, ενώ η Ελλάδα δεν αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ, παρά μόνον το 1990!    

Ο λόγος του Θεού παραμένει προφητικός και θαυμαστός χθες, σήμερα και για πάντα. Όμως, αξίζει να δούμε στην συνέχεια τον προφητικό λόγο στον Ζαχαρία, σχετικά με τους Έλληνες: «Και ο Κύριος θέλει φανή επ' αυτούς και το βέλος αυτού θέλει εξέλθει ως αστραπή· και Κύριος ο Θεός θέλει σαλπίσει εν σάλπιγγι και θέλει κινηθή με ανεμοστροβίλους του νότου. Ο Κύριος των δυνάμεων θέλει υπερασπίζεσθαι αυτούς και θέλουσι καταναλώσει τους εναντίους και καταβάλει με λίθους σφενδόνης και θέλουσι πίει και θορυβήσει ως από οίνου· και θέλουσιν εμπλησθή ως φιάλη και ως αι γωνίαι του θυσιαστηρίου. Και Κύριος ο Θεός αυτών θέλει σώσει αυτούς εν τη ημέρα εκείνη, ως το ποίμνιον του λαού αυτού, επειδή ως λίθοι διαδήματος θέλουσιν υψωθή επί την γην αυτού».

Έχει δώσει ο Θεός μια υπόσχεση από των ημερών του Ζαχαρία, που κατά ένα μέρος εκπληρώθηκε όταν η Ελλάδα γνώρισε τον Χριστό και δέχθηκε την διδασκαλία του Ιησού και έγινε ένα χριστιανικό έθνος και κράτος. Όμως σήμερα στις κακές ημέρες που ζούμε σαν έθνος και λαός μπορούμε να σηκώσουμε τα μάτια μας ψηλά σαν τον Δαβίδ: «Υψόνω τους οφθαλμούς μου προς τα όρη· πόθεν θέλει ελθεί η βοήθειά μου; Η βοήθειά μου έρχεται από του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην. Δεν θέλει αφήσει να κλονισθή ο πους σου· ουδέ θέλει νυστάξει ο φυλάττων σε.

Η πατρίδα μας θα ελεηθεί από τον ουράνιο Πατέρα, δια του Ιησού Χριστού που είναι ο αρχηγός και τελειωτής της πίστεως μας.  

Αφού ο Ιησούς Χριστός είπε τα λόγια που διαβάσαμε πιο πάνω προς τους Έλληνες, ακούστηκε φωνή από τον ουρανό: «Και εδόξασα και πάλιν θέλω δοξάσει! Ο όχλος λοιπόν ο παρεστώς και ακούσας έλεγεν ότι έγεινε βροντή· άλλοι έλεγον· Άγγελος ελάλησε προς αυτόν».

Ο Κύριος αμέσως αποκρίθηκε: «Η φωνή αύτη δεν έγεινε δι' εμέ, αλλά διά σας. Τώρα είναι κρίσις του κόσμου τούτου, τώρα ο άρχων του κόσμου τούτου θέλει εκβληθή έξω. Και εγώ εάν υψωθώ εκ της γης, θέλω ελκύσει πάντας προς εμαυτόν. Τούτο δε έλεγε, δεικνύων με ποίον θάνατον έμελλε να αποθάνη».

Ο Κύριος Ιησούς έκαμε τα πάντα σύμφωνα με την εντολή του Θεού. Όμως οι άνθρωποι δεν πίστευσαν. Και η Γραφή μας εξηγεί την αιτία, κάνοντας μια διαπίστωση: «Αλλ' όμως και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, πλην διά τους Φαρισαίους δεν ώμολόγουν, διά να μη γείνωσιν αποσυνάγωγοι. Διότι ηγάπησαν την δόξαν των ανθρώπων μάλλον παρά την δόξαν του Θεού».

Τέλος, ο Κύριος φώναξε με δυνατή φωνή: «Εγώ ήλθον φως εις τον κόσμον, διά να μη μείνη εν τω σκότει πας ο πιστεύων εις εμέ. Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον». Αμήν.

Πράξεις 17: 4 Και τινές εξ αυτών επείσθησαν και ηνώθησαν μετά του Παύλου και του Σίλα, και εκ των θεοσεβών Ελλήνων πολύ πλήθος και εκ των πρώτων γυναικών ουκ ολίγαι.