ΦΥΛΑΤΤΕ ΚΑΛΩΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ!

Δευτερονόμιο 6: 12 πρόσεχε εις σεαυτόν, μήποτε λησμονήσης τον Κύριον, όστις σε εξήγαγεν εκ γης Αιγύπτου, εξ οίκου δουλείας.

Ο ουράνιος Θεός  ενεργεί δια σημείων και τεραστίων στα μάτια όλων των ανθρώπων, ώστε να έχουν σημείο Διαθήκης και να μην λησμονούν τον Σωτήρα και Λυτρωτή της ψυχής των.

Ο Θεός εξηγεί πλήρως το σχέδιο του στον Μωυσή, καθώς τον απέστειλε προς τον Φαραώ τον σκληρό βασιλιά της Αιγύπτου ώστε να ελευθερώσει τον σκλαβωμένο λαό Ισραήλ και να φύγει να εορτάσει τον Θεό στην έρημο.  Του λέγει: «Είσελθε προς τον Φαραώ· διότι εγώ εσκλήρυνα την καρδίαν αυτού και την καρδίαν των θεραπόντων αυτού, διά να δείξω τα σημεία μου ταύτα εν μέσω αυτών· και διά να διηγήσαι εις τα ώτα του υιού σου και εις τον υιόν του υιού σου, τα όσα έπραξα εις τους Αιγυπτίους και τα σημεία μου όσα έκαμα εν μέσω αυτών, και να γνωρίσητε ότι εγώ είμαι ο Κύριος».

Τρία πράγματα σημειώνουμε:

(α) διότι εγώ εσκλήρυνα την καρδίαν αυτού και την καρδίαν των θεραπόντων αυτού, διά να δείξω τα σημεία μου ταύτα εν μέσω αυτών,

(β) διά να διηγήσαι εις τα ώτα του υιού σου και εις τον υιόν του υιού σου, τα όσα έπραξα εις τους Αιγυπτίους και τα σημείά μου όσα έκαμα εν μέσω αυτών, 

(γ) να γνωρίσητε ότι εγώ είμαι ο Κύριος.

Μετά από σαράντα χρόνια, στο τέλος της πορείας μέσα στην έρημο, αφού έφθασαν στην γη Μωάβ, μπροστά από την γη Χαναάν ο Θεός δίδει στον Μωυσή και γράφει το Δευτερονόμιο ώστε να επαναλάβει και να εξηγήσει τον νόμο στην νέα γενεά του λαού. Γράφει: «Μόνον πρόσεχε εις σεαυτόν και φύλαττε καλώς την ψυχήν σου, μήποτε λησμονήσης τα πράγματα τα οποία είδον οι οφθαλμοί σου, και μήποτε χωρισθώσιν από της καρδίας σου, κατά πάσας τας ημέρας της ζωής σου· αλλά δίδασκε αυτά εις τους υιούς σου και εις τους υιούς των υιών σου».

Διακρίνουμε και εδώ τρία πράγματα:

(α) πρόσεχε εις σεαυτόν,

(β) φύλαττε καλώς την ψυχήν σου, μήποτε λησμονήσης τα πράγματα τα οποία είδον οι οφθαλμοί σου, και μήποτε χωρισθώσιν από της καρδίας σου, κατά πάσας τας ημέρας της ζωής σου,

(γ) δίδασκε αυτά εις τους υιούς σου και εις τους υιούς των υιών σου.

  

Το έργο του Θεού στις καρδιές των πιστών τέκνων του Θεού στηρίζεται στην μαθητεία. Στην νέα Διαθήκη η μαθητεία είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού. Ο απόστολος Παύλος γράφει: «Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού· επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα Ιουδαίόν τε, πρώτον και Έλληνα. Διότι δι' αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς είναι γεγραμμένον· Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως». Ο Κύριος Ιησούς απέστειλε τους δώδεκα, λέγοντας: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος».

Στις Πράξεις των αποστόλων διαβάζουμε: «Και αφού εκήρυξαν το ευαγγέλιον εν τη πόλει εκείνη και εμαθήτευσαν ικανούς, υπέστρεψαν εις την Λύστραν και Ικόνιον και Αντιόχειαν, επιστηρίζοντες τας ψυχάς των μαθητών, προτρέποντες να εμμένωσιν εις την πίστιν, και διδάσκοντες ότι διά πολλών θλίψεων πρέπει να εισέλθωμεν εις την βασιλείαν του Θεού».

Η πρώτη αποστολική εκκλησία, μετά την πρώτη συγκομιδή ψυχών είχε μια συνήθεια, καθώς διαβάζουμε: «Εκείνοι λοιπόν μετά χαράς δεχθέντες τον λόγον αυτού εβαπτίσθησαν, και προσετέθησαν εν εκείνη τη ημέρα έως τρεις χιλιάδες ψυχαί. Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων και εν τη κοινωνία και εν τη κλάσει του άρτου και εν ταις προσευχαίς».

Όταν ο άνθρωπος του Θεού καταλάβει τους κινδύνους που τον περιβάλλουν, τότε εννοεί αυτό που λέγει ο Κύριος: «Μόνον πρόσεχε εις σεαυτόν και φύλαττε καλώς την ψυχήν σου».   Η διασφάλιση της σωτηρίας μας γίνεται όταν η ψυχή μας, η καρδιά μας είναι δοσμένη στον Κύριο. Αυτό εξασφαλίζεται δια των σημείων και των διανομών του Αγίου Πνεύματος.  

Μέσα στην εκκλησία Του ο Κύριος δίδει τα χαρίσματα δια Πνεύματος Αγίου, ώστε να στηρίζει τις ψυχές των πιστών που είναι πρόβατα του Κυρίου.  Ο κάθε ένας από μας οφείλει να διαφυλάττει την ψυχή του και την σωτηρία του, ως παρακαταθήκη με φόβο και με τρόμο. Στην επιστολή προς Τιμόθεο διαβάζουμε: «Ω Τιμόθεε, την παρακαταθήκην φύλαξον, αποστρεφόμενος τας βεβήλους ματαιολογίας και τας αντιλογίας της ψευδωνύμου γνώσεως».

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Ας το δούμε: «Την καλήν παρακαταθήκην φύλαξον διά του Πνεύματος του Αγίου του ενοικούντος εν ημίν».

Πράξεις 4: 29 και τώρα, Κύριε, βλέψον εις τας απειλάς αυτών και δος εις τους δούλους σου να λαλώσι τον λόγον σου μετά πάσης παρρησίας, εκτείνων την χείρα σου εις θεραπείαν και γινομένων σημείων και τεραστίων διά του ονόματος του αγίου Παιδός σου Ιησού.