ΜΗ ΥΨΗΛΟΦΡΟΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΦΟΒΟΥ!

Παροιμίες 18: 14 Το πνεύμα του ανθρώπου θέλει υποστηρίζει την αδυναμίαν αυτού· αλλά το κατατεθλιμμένον πνεύμα τις δύναται να υποφέρη;

Στο τελευταίο κεφάλαιο του προφήτη Ησαΐα, ή «πέμπτου» Ευαγγελιστή, ο Θεός φανερώνει την ιδιαίτερη φροντίδα με την οποία περιβάλλει δύο κατηγορίες ανθρώπων: (α) τους πτωχούς και (β) τους συντετριμμένους το πνεύμα.  

Αφορά δύο κατηγορίες πιστών ανθρώπων με ομοιότητες, αλλά  και με διαφορές. Ομοιότητες διότι αμφότεροι δέχονται τον ονειδισμό και το μίσος των πλησίον αδελφών τους, διαφορές δε διότι οι μεν είναι πτωχοί, οι δε έχουν αγαθά.

Τους ίδιους φόβους είχε και ο απόστολος Παύλος, γράφοντας την επιστολή προς Ρωμαίους: «Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και διά της αγάπης του Πνεύματος, να συναγωνισθήτε μετ' εμού, προσευχόμενοι υπέρ εμού προς τον Θεόν, διά να ελευθερωθώ από των εν τη Ιουδαία απειθούντων, και διά να γείνη ευπρόσδεκτος εις τους αγίους η εις την Ιερουσαλήμ διακονία μου, διά να έλθω μετά χαράς προς εσάς διά θελήματος του Θεού και να συναναπαυθώ με σας».

Ο δούλος του Θεού, ο Παύλος, εκδηλώνει δύο φόβους του: (α) , διά να ελευθερωθώ από των εν τη Ιουδαία απειθούντων και (β) και διά να γείνη ευπρόσδεκτος εις τους αγίους η εις την Ιερουσαλήμ διακονία μου.

Αυτό φανερώνει την τάση που έχει ο άνθρωπος, ο χωμάτινος, ο μάταιος να αποκτά την εξουσία και να θεωρεί τον εαυτό του άρχοντα και κυβερνήτη, ακόμη και μέσα στην εκκλησία του Χριστού!

Αναπτύσσοντας το σχέδιο του Θεού για τον λαό Ισραήλ στα κεφάλαια 9, 10 και 11 ο απόστολος Παύλος θέτει το σκεπτικό ενός άφρονα πιστού: «Θέλεις ειπεί λοιπόν· Απεκόπησαν οι κλάδοι, διά να εγκεντρισθώ εγώ. Καλώς· διά την απιστίαν απεκόπησαν, συ δε διά της πίστεως ίστασαι· μη υψηλοφρόνει, αλλά φοβού».

Από την στιγμή που ο άνθρωπος του Θεού χάσει το μέτρο της πίστεως τότε θα χάσει και την παρουσία του Θεού και θα ψάχνεται! Ποιο είναι το μέτρο της πίστεως;

# φόβος και τρόμος

Διαβάζουμε: «Και η αγάπη αυτού αυξάνει περισσότερον προς εσάς, όταν ενθυμήται την υπακοήν πάντων υμών, πως μετά φόβου και τρόμου εδέχθητε αυτόν».

# φόβος και τρόμος

Διαβάζουμε: «Οι δούλοι, υπακούετε εις τους κατά σάρκα κυρίους σας μετά φόβου και τρόμου εν απλότητι της καρδίας σας ως εις τον Χριστόν».

# φόβος και τρόμος

Διαβάζουμε: «Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά τώρα πολύ περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν».

Ο φόβος και ο τρόμος,  είναι το μείγμα που αναζητά ο Θεός ώστε να ευλογήσει και να συνεχίσει να ευλογεί τον άνθρωπο. Ο Δαβίδ γράφει: «Βεβαίως, υπέταξα και καθησύχασα την ψυχήν μου, ως το απογεγαλακτισμένον παιδίον πλησίον της μητρός αυτού· η ψυχή μου είναι εν εμοί ως απογεγαλακτισμένον παιδίον». Αυτός είναι ο λόγος που ονομάστηκε άνθρωπος κατά την καρδία του Θεού. 

Ο Αβραάμ επίσης, φέρθηκε με φόβο και τρόμο στην φωνή του Θεού. Διαβάζουμε: «Διά πίστεως ο Αβραάμ, ότε εδοκιμάζετο, προσέφερε τον Ισαάκ, και τον μονογενή αυτού προσέφερεν εκείνος όστις ανεδέχθη τας επαγγελίας, προς τον οποίον ελαλήθη ότι εν Ισαάκ θέλει κληθή εις σε σπέρμα, συλλογισθείς ότι ο Θεός δύναται και εκ νεκρών να ανεγείρη· εξ ων και έλαβεν αυτόν οπίσω παραβολικώς». Ο δε  Ιάκωβος κάμει την διαπίστωση: «και επληρώθη η γραφή η λέγουσα· Επίστευσε δε Αβραάμ εις τον Θεόν, και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην, και φίλος Θεού ωνομάσθη».

 

Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς παρέδωσε το μάθημα του χαμηλού φρονήματος, όταν στο τέλος της διακονίας του, στον τελευταίο δείπνο εκδύθηκε τα ιμάτια αυτού, έλαβε προσόψιο και το πέρασε στην μέση του και στη συνέχεια βάζοντας νερό στον νιπτήρα έρχεται στα πόδια των μαθητών του και άρχισε να πλένει τα πόδια των. Κατόπιν έδωσε το μήνυμα: «Εάν λοιπόν εγώ, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, σας ένιψα τους πόδας, και σεις χρεωστείτε να νίπτητε τους πόδας αλλήλων. Διότι παράδειγμα έδωκα εις εσάς, διά να κάμνητε και σεις, καθώς εγώ έκαμον εις εσάς».

Ο απόστολος Παύλος γράφει δια Πνεύματος Αγίου το αυτό: «Έχετε προς αλλήλους το αυτό φρόνημα. Μη υψηλοφρονείτε, αλλά συγκαταβαίνετε εις τους ταπεινούς. Μη φαντάζεσθε εαυτούς φρονίμους». Ας δούμε τα «μη»:

# Μη υψηλοφρονείτε

Ο κίνδυνος υπάρχει. Βρίσκεται μέσα στον παλαιό άνθρωπο που είναι κρυμμένος μέσα μας. Διαβάζουμε: «Λέγω λοιπόν, Περιπατείτε κατά το Πνεύμα και δεν θέλετε εκπληροί την επιθυμίαν της σαρκός. Διότι η σαρξ επιθυμεί εναντία του Πνεύματος, το δε Πνεύμα εναντία της σαρκός· ταύτα δε αντίκεινται προς άλληλα, ώστε εκείνα, τα οποία θέλετε, να μη πράττητε».

# Μη φαντάζεσθε εαυτούς φρονίμους

Ο άνθρωπος διαθέτει πολλή φαντασία. Νομίζει πολλά, ότι είναι όπως τα λέει εκείνος! Διαβάζουμε: «Και εάν τις νομίζη ότι εξεύρει τι, δεν έμαθεν έτι ουδέν καθώς πρέπει να μάθη». Και ακόμη: «Εάν τις νομίζη ότι είναι προφήτης ή πνευματικός, ας μάθη εκείνα τα οποία γράφω προς εσάς, ότι είναι εντολαί του Κυρίου. αλλ' εάν τις αγνοή, ας αγνοή».

Αμήν.

Ματθαίος 5: 3 Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.