ΟΙ ΑΦΡΟΝΕΣ ΚΑΤΑΦΡΟΝΟΥΝ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ.

Ματθαίος 25: 2 Πέντε δε εξ αυτών ήσαν φρόνιμοι και πέντε μωραί. Αίτινες μωραί, λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών, δεν έλαβον μεθ' εαυτών έλαιον· αι φρόνιμοι όμως έλαβον έλαιον εν τοις αγγείοις αυτών μετά των λαμπάδων αυτών.

Η παιδεία του Θεού, έχει ένα πρόγραμμα μαθητείας, το οποίο είναι καλό και δίκαιο να το αγαπήσουμε.  

Αποτελείται από μαθήματα κατάρτισης των υποψηφίων υιών της βασιλείας των ουρανών. Στο βιβλίο των Παροιμιών, διαβάζουμε τον στόχο της μαθητείας: «διά να γνωρίση τις σοφίαν και παιδείαν, διά να νοήση λόγους φρονήσεως, διά να λάβη διδασκαλίαν συνέσεως, δικαιοσύνης και κρίσεως και ευθύτητος, διά να δώση νόησιν εις τους απλούς, και εις τον νέον μάθησιν και διάγνωσιν».

Ας τα δούμε αναλυτικά:

# διά να γνωρίση τις σοφίαν και παιδείαν …

Είναι ο τρόπος της ενδελεχούς μελέτης των πραγμάτων. Η εξέταση σε βάθος, που ο Θεός μας επιτρέπει να μελετάμε τα ζητήματα και όχι επιφανειακά. Ο Κύριος είπε: «Μη κρίνετε κατ' όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε». Αυτή η κρίση μας πρέπει να είναι ενδελεχής και όχι επιπόλαιη και άδικη. Για να μπορέσει ο άνθρωπος του Θεού να κρίνει δίκαια ανάμεσα σε μια κατηγορία, θα πρέπει να ακούει και τις δύο απόψεις. Να προσεύχεται ώστε να του αποκαλυφτεί ο λόγος του Θεού στην προκείμενη υπόθεση και να μην βιαστεί να μιλήσει και καταδικάσει τον αθώο.

# διά να νοήση λόγους φρονήσεως …

Οι λόγοι της φρονήσεως είναι ο λόγος του Θεού, οι Γραφές από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι η προσοχή που πρέπει να δίνουμε στα μαθήματα του λόγου του Θεού από τους δούλους του Θεού με διακονία διδασκάλου. Είναι ο Λόγος, που μας διαφυλάττει όταν είμαστε σε πειρασμό από τον εχθρό και δοκιμασία πίστεως και μας κάνει να γνωρίζουμε πώς πρέπει να φερθούμε σε κάθε περίσταση. Για τους άνδρες συζύγους, αναφέρει ο λόγος του Θεού: «Οι άνδρες ομοίως, συνοικείτε με τας γυναίκάς σας εν φρονήσει, αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον, και ως εις συγκληρονόμους της χάριτος της ζωής, διά να μη εμποδίζωνται αι προσευχαί σας».

# διά να λάβη διδασκαλίαν συνέσεως, δικαιοσύνης και κρίσεως και ευθύτητος …

Η σύνεση, η δικαιοσύνη, η ευθύτητα δεν είναι κληρονομικά αλλά επίκτητα. Δηλαδή αποκτώνται μετά από διδασκαλία. Η διδασκαλία αρχίζει από το σπίτι, την οικογένεια, το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον και συνεχίζει στην εκκλησία, στο Κυριακό σχολείο, στο μάθημα και φτάνει στην σχολική μονάδα ανάλογα με την ηλικία. Αυτή η διαδικασία είναι επίπονη. Διαβάζουμε στην επιστολή προς Εβραίους: «Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης, ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι' αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης».

# διά να δώση νόησιν εις τους απλούς …

Οι απλοί άνθρωποι πώς ωφελούνται; Οι άνθρωποι που έχουν μόνον στοιχειώδεις γραμματικές γνώσεις; Μέσα από τα περιστατικά την Γραφής, οι άνθρωποι μπορούν να ακούν και να καταλαβαίνουν διότι έχουν ανοικτή καρδιά πίστεως.  Όταν ρωτήθηκε ο Κύριος περί των παραβολών είπε: «Και προσελθόντες οι μαθηταί, είπον προς αυτόν· Διά τι λαλείς προς αυτούς διά παραβολών; Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς· Διότι εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εις εκείνους όμως δεν εδόθη». Συνεχίζοντας τον λόγο του ο Κύριος, εξηγεί: «Και εκπληρούται επ' αυτών η προφητεία του Ησαΐου η λέγουσα· Με την ακοήν θέλετε ακούσει και δεν θέλετε εννοήσει, και βλέποντες θέλετε ιδεί και δεν θέλετε καταλάβει· διότι επαχύνθη η καρδία του λαού τούτου, και με τα ώτα βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών έκλεισαν μήποτε ίδωσι με τους οφθαλμούς και ακούσωσι με τα ώτα και νοήσωσι με την καρδίαν και επιστρέψωσι, και ιατρεύσω αυτούς».

# διά να δώση εις τον νέον μάθησιν και διάγνωσιν …

Οι νέοι έχουν ιδιαίτερες ανάγκες. Αυτές της μάθησης και της διάγνωσης. Δείτε πόσο επίκαιρος είναι ο λόγος του Θεού! Πράγματι, σήμερα στην εποχή των Ανώτερων και Ανωτάτων σπουδών το ζήτημα είναι η μάθηση (τα διπλώματα) και η διάγνωση (η εξειδίκευση). Και με αυτό το πρίσμα ο λόγος του Θεού βοηθά τον νέο, που μελετά τις Γραφές με σπουδή να αποκτήσει κατάρτιση, δηλαδή γνώση και διάκριση. Να μπορεί να προσέχει και να διακρίνει. Διαβάζουμε στην επιστολή του Ιωάννη: «Αγαπητοί, μη πιστεύετε εις παν πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα εν ήναι εκ του Θεού· διότι πολλοί ψευδοπροφήται εξήλθον εις τον κόσμον». Στην επιστολή προς Τιμόθεο διαβάζουμε, επίσης: «Διότι εκ τούτων είναι εκείνοι, οίτινες εισχωρούσιν εις τας οικίας και αιχμαλωτίζουσι τα γυναικάρια τα πεφορτισμένα αμαρτίας, συρόμενα υπό διαφόρων επιθυμιών».

Ας δούμε την συμπεριφορά των αφρόνων. Ο Θεός διαμαρτύρεται δια του προφήτου Ιερεμίου: «Διότι ο λαός μου είναι άφρων· δεν με εγνώρισαν· είναι υιοί άφρονες και δεν έχουσι σύνεσιν· είναι σοφοί εις το να κακοποιώσι, να αγαθοποιώσιν όμως δεν εξεύρουσιν».

# δεν με εγνώρισαν:

Ο άφρων δεν γνωρίζει τον Θεό. Μάλλον αντίθετα, λέγει: «Είπεν ο άφρων εν τη καρδία αυτού, δεν υπάρχει Θεός».

# είναι υιοί άφρονες και δεν έχουσι σύνεσιν:

Ο άφρων δεν έχει σύνεση, ώστε να πράττει κατά γνώση. Ενεργεί πάντα με θυμό, με οργή και με τρομοκρατία και επίδειξη δυνάμεως. 

# είναι σοφοί εις το να κακοποιώσι:

Ο άφρων είναι έξυπνος στο κακό. Βαθύς γνώστης των κακών και συνεργάτης του εχθρού στο να σκανδαλίζει και να πειράζει. 

# να αγαθοποιώσιν όμως δεν εξεύρουσιν:

Ο άφρων δεν γνωρίζει τι είναι αγαθό και τι ανάγκη έχει ο πλησίον. Μόνο τις ανάγκες του γνωρίζει και η συμπεριφορά του αυτή, κατά το λόγο του Θεού «είναι επίγειος, ζωώδης και δαιμονιώδης». 

Αμήν.

Παροιμίες 27: 12 Ο φρόνιμος προβλέπει το κακόν και κρύπτεται· οι άφρονες εξακολουθούσι και τιμωρούνται.