H ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Ψαλμοί 1:6 Διότι γνωρίζει ο Κύριος την οδόν των δικαίων· η δε οδός των ασεβών θέλει απολεσθή.

Η χάρις του Θεού και Πατέρα έχει αιώνιες καταβολές. 

Καθώς σε κάθε σύλληψη ανθρώπου και πριν σχηματιστεί μέσα  στην κοιλιά της μητέρας, ο Θεός προγνωρίζει τον άνθρωπο εξετάζοντας την καρδιά του. Ένα γεγονός που μας αποκαλύπτει ο Θεός μέσα στον λόγο Του.  Διαβάζουμε για την πρόσκληση του προφήτη Ιερεμία: «Και λόγος Κυρίου έγεινε προς εμέ λέγων, Πριν σε μορφώσω εν τη κοιλία, σε εγνώρισα· και πριν εξέλθης εκ της μήτρας, σε ηγίασα· προφήτην εις τα έθνη σε κατέστησα». Αυτή η πρόγνωση του Θεού την βλέπουμε καθαρά στην παλαιά Διαθήκη όταν ο Θεός εξέλεξε τους δούλους του, που υπηρέτησαν το θέλημα του. Διαβάζουμε σχετικά με την εκλογή του νεαρού Δαβίδ:  «Και είπε Κύριος προς τον Σαμουήλ, Μη επιβλέψης εις την όψιν αυτού ή εις το ύψος του αναστήματος αυτού, επειδή απεδοκίμασα αυτόν· διότι δεν βλέπει ο Κύριος καθώς βλέπει ο άνθρωπος· διότι ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Κύριος βλέπει την καρδίαν».

Είναι θαυμαστό πώς ο Θεός εκτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου μέσα σε ένα βάθος χρόνου εκλέγοντας πιστούς και φρόνιμους δούλους. Όταν ο Μωυσής, (μετά την απείθεια του λαού Ισραήλ στο να κατασκευάσει ένα επίχρυσο χωνευτό μόσχο για το προσκυνήσει) κατάλαβε ότι ο λαός ήταν σκληροτράχηλος και θα ήταν δύσκολη η αποστολή του μέσα στην έρημο, δεήθηκε προς τον Θεό ώστε να βεβαιωθεί και είπε:  «Και είπεν ο Μωϋσής προς τον Κύριον, Ιδέ, συ μοι λέγεις, Ανάγαγε τον λαόν τούτον· και συ δεν με εφανέρωσας ποίον θέλεις αποστείλει μετ' εμού· και συ είπας, σε γνωρίζω κατ' όνομα, και μάλιστα εύρηκας χάριν έμπροσθέν μου· τώρα λοιπόν, εάν εύρηκα χάριν έμπροσθέν σου, δείξόν μοι, δέομαι, την οδόν σου, διά να σε γνωρίσω, διά να εύρω χάριν ενώπιόν σου· και ιδέ ότι τούτο το έθνος είναι ο λαός σου».  Και ο Θεός απάντησε εκ δευτέρου:  «Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν, Και τούτο το πράγμα το οποίον είπας, θέλω κάμει διότι εύρηκας χάριν ενώπιόν μου και σε γνωρίζω κατ' όνομα».

Στις ημέρες μας, ημέρες των εσχάτων ημερών, η χάρις του Θεού φανερώθηκε δια του Λόγου του προς πάντα άνθρωπο: «Και καθώς ο Μωϋσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτω πρέπει να υψωθή ο Υιός του ανθρώπου, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον».

Αυτή η χάρις, εδόθη είς πάντα τον πιστεύοντα.  Στηρίχτηκε στην διδαχή του Ευαγγελίου  και των αποστόλων. Διαβάζουμε: «Διότι εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους, διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι, προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, διά να μας λυτρώση από πάσης ανομίας και να μας καθαρίση εις εαυτόν λαόν εκλεκτόν, ζηλωτήν καλών έργων».

Ο άνθρωπος του νόμου του Μωυσή, δεν μπόρεσε να ευαρεστήσει τον Θεό. Οι Ισραηλίτες σε όλο τον κόσμο που διεσπάρησαν  και δίδαξαν το νόμο του Μωυσή στις Συναγωγές απέτυχαν. Η αμαρτία είχε εισβάλλει στις καρδιές και είχε διαφθείρει μικρούς και μεγάλους, ιερείς και προφήτες, καθώς ο νόμος δεν μπορούσε να τελειοποιήσει τον άνθρωπο. Ο λαός Ισραήλ αρκέστηκε στις παραδόσεις, καυχήθηκε στα έθιμα, αλλά δεν εκζήτησε το πρόσωπο του Θεού γιαυτό και απέτυχε. Η καρδιά των παρέμεινε «σκληρή» και ο τράχηλος «νεύρο σιδηρούν» και το μέτωπο «χάλκινο»!   Μόνον η χάρις της άφεσης των αμαρτιών και η μετάνοια και η πίστη στο πρόσωπο του Ιησού έφερε την αλλαγή της καρδιάς. Αυτό είναι το σχέδιο του Θεού,  που εκτελέστηκε με ακρίβεια χρόνων και καιρών και τώρα η βασιλεία των ουρανών βιάζεται. Η συντέλεια των αιώνων είναι πλησίον. Και μόνον αν σκεφτούμε ότι η παγκόσμια ιστορία άλλαξε μετρώντας τα έτη, όχι πλέον από κτίσεως Ρώμης (το 753 π.Χ) αλλά από την γέννηση του Χριστού και καθιερώθηκε περίπου τον 6^ο αιώνα η Χριστιανική Χρονολογία.    

Άραγε αυτή η χάρις, αυξάνεται και πώς;

Ο απόστολος Πέτρος μας λύνει αυτή την απορία σε δύο σημεία, από την πρώτη και δεύτερη επιστολή του:

1^η Επιστολή: «Πέτρος, απόστολος Ιησού Χριστού, προς τους παρεπιδήμους τους διεσπαρμένους εις Πόντον, Γαλατίαν, Καππαδοκίαν, Ασίαν και Βιθυνίαν, εκλεκτούς κατά πρόγνωσιν Θεού Πατρός, διά του αγιασμού του Πνεύματος, εις υπακοήν και ραντισμόν του αίματος του Ιησού Χριστού· πληθυνθεί η χάρις και ειρήνη εις εσάς». Εδώ ξεκινά την επιστολή με αυτή την ευχή.

 2^η Επιστολή: «Σεις λοιπόν, αγαπητοί, προγνωρίζοντες ταύτα φυλάττεσθε, διά να μη παρασυρθήτε με την πλάνην των ανόμων και εκπέσητε από τον στηριγμόν σας, αυξάνεσθε δε εις την χάριν και εις την γνώσιν του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού· εις αυτόν έστω η δόξα και νυν και εις ημέραν αιώνος». Εδώ καταλήγει την επιστολή με αυτή την προτροπή.

Η χάρις του Θεού απέναντι μας είναι το θεμέλιο της σχέσης μας, που κτίζεται σταδιακά από πίστεως εις πίστη. Είναι αυτό, που μας κάνει να ονομαστούμε «φίλοι» του Θεού. Αμήν.   

Πράξεις 7: 46 όστις εύρε χάριν ενώπιον του Θεού και ηυχήθη να εύρη κατοικίαν διά τον Θεόν του Ιακώβ.