ΕΠΙΚΑΤΑΡΑΤΟΣ | ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ!

Γένεση 4: 10 Και είπεν ο Θεός, Τι έκαμες; η φωνή του αίματος του αδελφού σου βοά προς εμέ εκ της γής· και τώρα επικατάρατος να ήσαι από της γης, ήτις ήνοιξε το στόμα αυτής διά να δεχθή το αίμα του αδελφού σου εκ της χειρός σου.

Επικατάρατος είναι ο άνθρωπος όταν η οργή του Θεού μένει επάνω του δικαίως και η κρίση πλησιάζει από ώρα σε ώρα. 

Διαβάζουμε στην Γένεση, σχετικά με τους κατοίκους των Σοδόμων και Γομόρρων:

«Είπε δε Κύριος, Η κραυγή των Σοδόμων και των Γομόρρων επλήθυνε, και η αμαρτία αυτών βαρεία σφόδρα· θέλω λοιπόν καταβή και θέλω ιδεί αν έπραξαν ολοκλήρως κατά την κραυγήν την ερχομένην προς εμέ· και θέλω γνωρίσει, αν ουχί». Ερχόταν προς τον Θεόν από παντού, η κραυγή της αμαρτίας και της ανομίας. Οι ημέρες των ανθρώπων κυλούσαν σε μια ευμάρεια, με ανέσεις, με πλούτο και αμαρτία ενώπιον του Θεού. Ήσαν έθνη που διέφθειραν την οδό τους, μέχρι που η αμαρτία έφτασε στο πλήρες. Μέχρι που ξέσπασε η κρίση και ο Θεός κατέστρεψε τις πόλεις όλες, μαζί με τα περίχωρα και όλους τους ανθρώπους με φωτιά και θειάφι, πλην του Λωτ και των θυγατέρων του.       

Αργότερα όταν ο λαός Ισραήλ σαν κράτος ισχυρό πλέον, αποστάτησε από τον αληθινό Θεό και άρχισε να λατρεύει τα είδωλα με μανία. Τα είδωλα ήσαν η λατρεία των ξένων θεών από έθνη που δεν γνώριζαν την αλήθεια. Και όμως ο λαός του Θεού προσκολλήθηκε στην λατρεία του Βάαλ, της Αστάρτης, Ασταρώθ, Βααλειμ, και άλλα. Με αποτέλεσμα ο Θεός να αποστείλει τους προφήτες του να αναγγείλει την επερχόμενη κρίση. Διαβάζουμε στον προφήτη Ιερεμία: «Ούτω λέγει Κύριος· Επικατάρατος ο άνθρωπος, όστις ελπίζει επί άνθρωπο και κάμνει σάρκα βραχίονα αυτού και του οποίου η καρδία απομακρύνεται από του Κυρίου».

Αργότερα μετά από σαράντα χρόνια διακονίας, ο Ιερεμίας είδε την καταστροφή της πόλης Ιερουσαλήμ, του ναού του Σολομώντος και τους βασιλείς και τους άρχοντες να φέρονται αιχμάλωτοι στην Βαβυλώνα από τους Χαλδαίους. 

Σήμερα ο Ιησούς Χριστός εστάλη από τον Θεό σαν Σωτήρας όλων των ανθρώπων και όλων των φυλών από την κατάρα και την επερχόμενη οργή του Θεού. Ήρθε με ένα σκοπό να απαλλάξει τον άνθρωπο από την κατάρα του νόμου του Μωυσή.  

Διαβάζουμε: «Διότι όσοι είναι εξ έργων νόμου, υπό κατάραν είναι· επειδή είναι γεγραμμένον· Επικατάρατος πας όστις δεν εμμένει εν πάσι τοις γεγραμμένοις εν τω βιβλίω του νόμου, ώστε να πράξη αυτά». Αυτή η κατάρα επιφέρει την οργή και την κρίση του Θεού. Ο λαός Ισραήλ δεν δέχθηκε τον Χριστό ως Μεσσία και υπέστη κρίσεις πολλές, όλα αυτά τα χρόνια, καθώς διασκορπίστηκε στον πλανήτη επί 1878 χρόνια, χωρίς πατρίδα ή κράτος.

Ο σύγχρονος άνθρωπος και ιδιαίτερα ο χριστιανικός κόσμος, υποφέρει στις ήμερες μας και διερωτάται γιατί;  Άραγε, από πότε η κρίση μαστίζει τον Δυτικό κόσμο;  

Σίγουρα όχι από το 2008 με την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά από τότε (24-10-1945) που οι μεγάλες δυνάμεις στηρίχτηκαν για την παγκόσμια Ειρήνη στον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. 

Ο οργανισμός αυτός δε έφτασε στον στόχο του, διότι η προσευχή στον Θεό σαν επίσημη διαδικασία, έπαυσε. Έτσι χρειάστηκε να ιδρυθεί ένα στρατιωτικός  συνασπισμός, το ΝΑΤΟ, την 4-4-1949 και η παγκόσμια ένταση να αυξηθεί.   

Ο Κύριος μας Ιησούς, πολύ απλά έθεσε το θεμέλιο της σωτηρία μας: «Όστις πιστεύει εις αυτόν δεν κρίνεται, όστις όμως δεν πιστεύει είναι ήδη κεκριμένος, διότι δεν επίστευσεν εις το όνομα του μονογενούς Υιού του Θεού. Και αύτη είναι η κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φώς· διότι ήσαν πονηρά τα έργα αυτών. Επειδή πας, όστις πράττει φαύλα, μισεί το φως και δεν έρχεται εις το φως, διά να μη ελεγχθώσι τα έργα αυτού». Πιο κάτω, γράφει ο Ιωάννης δια Πνεύματος Αγίου: «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ' η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού».

Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος που έχει την δύναμη και την αποστολή να αναιρέσει την κατάρα από τον άνθρωπο. Είναι σαν την βαριά ασθένεια που χρειάζεται μια ένεση. Η ένεση του Χριστού είναι η ζωή η αιώνιος. 

Διαβάζουμε: «Και αύτη είναι μαρτυρία, ότι ζωήν αιώνιον έδωκεν εις ημάς ο Θεός, και αύτη η ζωή είναι εν τω Υιώ αυτού. Όστις έχει τον Υιόν έχει την ζωήν· όστις δεν έχει τον Υιόν του Θεού, την ζωήν δεν έχει». Αμήν.

Γένεση 9: 25 Και είπεν, Επικατάρατος ο Χαναάν· δούλος των δούλων θέλει είσθαι εις τους αδελφούς αυτού.