ΙΗΣΟΥΣ, Ο ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ,

Ο ΑΜΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

(Ιωάννης 1:29)

Την επόμενη μέρα, ο Ιωάννης βλέπει τον Ιησού να έρχεται προς το μέρος του, και λέει: «Αυτός είναι ο αμνός του Θεού, που σηκώνει την αμαρτία του κόσμου».

 

 

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου,

Σε αυτή τη σειρά των αναρτήσεων, κάθε Κυριακή, θα περιπατήσουμε μαζί με τον Ιησού στην Γαλιλαία, στην Σαμάρεια και στην Ιουδαία με την βοήθεια της Καινής Διαθήκης.

 

Σκοπός μας, είναι ο ίδιος με αυτόν που έγραψε ο Ιωάννης, ο θεολόγος στο 4^ο Ευαγγέλιο, στο τέλος:

 

Βέβαια έκανε και άλλα πολλά θαύματα ο Ιησούς μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο αυτό.

Κι ο σκοπός γι’ αυτά που έχουν γραφτεί είναι να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Γιος του Θεού και πιστεύοντάς το, να έχετε ζωή αιώνια στ’ όνομά του.

 

 

 

ΤΟ ΘΕΜΑ: ΙΗΣΟΥΣ, Ο ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

Καθώς μελετάμε την Καινή Διαθήκη, ιδιαίτερα τα 4 Ευαγγέλια, βλέπουμε την ουράνια Αποστολή του Ιησού Χριστού από τον Πατέρα σαν τον Σωτήρα του κόσμου δια του σταυρικού του θανάτου και της Αναστάσεως Του.

Ο απόστολος Πέτρος μετά την ημέρα της Πεντηκοστής, πλήρης Πνεύματος Αγίου, απολογείτο με δύναμη και εξουσία, ενώπιον των ιερέων:

 

Τότε ο Πέτρος γέμισε Πνεύμα Άγιο και είπε προς αυτούς:

«Άρχοντες του λαού και πρεσβύτεροι, αν εμείς σήμερα ανακρινόμαστε για ευεργεσία σε άνθρωπο ασθενή, με ποιον αυτός έχει σωθεί,

 

γνωστό ας είναι σε όλους εσάς και σε όλο το λαό Ισραήλ ότι μέσω του ονόματος του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου που εσείς σταυρώσατε, τον οποίο ο Θεός έγειρε από τους νεκρούς, μέσω τούτου αυτός έχει σταθεί μπροστά σας υγιής.

 

Αυτός είναι ο λίθος που εξουθενώθηκε από εσάς τους οικοδόμους, ο οποίος έγινε ακρογωνιαίος λίθος.

 

Και δεν υπάρχει σε κανέναν άλλο η σωτηρία, γιατί ούτε υπάρχει άλλο όνομα κάτω από τον ουρανό, που να έχει δοθεί στους ανθρώπους, με το οποίο πρέπει εμείς να σωθούμε».

 

 

 

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

 Ο απόστολος Ιωάννης και μαθητής του Κυρίου, δια Πνεύματος Αγίου περιγράφει στο Ευαγγέλιο και στο 17^ο κεφάλαιο, όλη την δέηση του Κυρίου Ιησού προς τον Πατέρα λίγο πριν από την σύλληψη του.

Διαβάζουμε σε μεταγλώττιση εκ του αρχαίου κειμένου:

 

Αυτά λάλησε ο Ιησούς και, αφού σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό, είπε: «Πατέρα, έχει έρθει η ώρα. Δόξασε τον Υιό σου, για να δοξάσει ο Υιός εσένα,

 

καθώς του έδωσες εξουσία σε κάθε σάρκα, ώστε σε όλο αυτό που του έχεις δώσει να δώσει σ’ αυτούς ζωή αιώνια.

 

 

 

 

Και αυτή είναι η αιώνια ζωή: το να γνωρίζουν εσένα, το μόνο αληθινό Θεό, και αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό.

 

Εγώ σε δόξασα πάνω στη γη, αφού τελείωσα το έργο που μου έχεις δώσει να κάνω.

 

Και τώρα δόξασέ με εσύ, Πατέρα, κοντά στον εαυτό σου με τη δόξα που είχα κοντά σου προτού να υπάρχει ο κόσμος.

 

Φανέρωσα το όνομά σου στους ανθρώπους που μου έδωσες από τον κόσμο. Δικοί σου ήταν και σ’ εμένα τους έδωσες και το λόγο σου τον έχουν τηρήσει.

 

Τώρα έχουν γνωρίσει ότι όλα όσα μου έχεις δώσει είναι από εσένα.

 

Γιατί τα λόγια που μου έδωσες τους τα έχω δώσει, και αυτοί τα έλαβαν και γνώρισαν αληθινά ότι εξήλθα από εσένα, και πίστεψαν ότι εσύ με απέστειλες.

 

Εγώ γι’ αυτούς παρακαλώ. Δεν παρακαλώ για τον κόσμο, αλλά γι’ αυτούς που μου έχεις δώσει, επειδή είναι δικοί σου.

 

Και όλα τα δικά μου είναι δικά σου και τα δικά σου δικά μου, και έχω δοξαστεί μέσω αυτών.

 

Και δεν είμαι πια στον κόσμο, ενώ αυτοί είναι στον κόσμο, κι εγώ έρχομαι προς εσένα. Πατέρα άγιε, τήρησέ τους στο όνομά σου που μου έχεις δώσει, για να είναι ένα καθώς εμείς.

 

Όταν ήμουν μαζί τους, εγώ τους τηρούσα στο όνομά σου [αυτούς] που μου έχεις δώσει, και τους φύλαξα, και κανείς από αυτούς δε χάθηκε παρά μόνο ο γιος της απώλειας, για να εκπληρωθεί η Γραφή.

 

Τώρα, όμως, προς εσένα έρχομαι, και αυτά τα λαλώ μέσα στον κόσμο, για να έχουν τη χαρά τη δική μου ολοκληρωμένη μέσα τους.

 

Εγώ τους έχω δώσει το λόγο σου, και ο κόσμος τούς μίσησε, γιατί δεν είναι από τον κόσμο καθώς εγώ δεν είμαι από τον κόσμο.

 

Δεν παρακαλώ να τους πάρεις από τον κόσμο, αλλά να τους φυλάξεις από τον Πονηρό.

 

 

 

 

Από τον κόσμο δεν είναι καθώς εγώ δεν είμαι από τον κόσμο.

 

Αγίασέ τους μέσω της αλήθειας· ο λόγος ο δικός σου είναι αλήθεια.

 

Καθώς εμένα απέστειλες στον κόσμο κι εγώ απέστειλα αυτούς στον κόσμο.

 

Και για χάρη τους εγώ αγιάζω τον εαυτό μου, για να είναι και αυτοί αγιασμένοι μέσα στην αλήθεια.

 

Και δεν παρακαλώ γι’ αυτούς μόνο, αλλά και για εκείνους που πιστεύουν μέσω του λόγου τους σ’ εμένα:

 

να είναι όλοι ένα, καθώς εσύ, Πατέρα, είσαι μέσα μου κι εγώ μέσα σου, έτσι και αυτοί να είναι [ένα] μέσα μας, για να πιστεύει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες.

 

Κι εγώ τη δόξα που μου έχεις δώσει τους την έχω δώσει, για να είναι ένα καθώς εμείς είμαστε ένα.

 

Εγώ μέσα τους κι εσύ μέσα μου, για να είναι τελειοποιημένοι σε ένα, ώστε να καταλαβαίνει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες και ότι τους αγάπησες καθώς εμένα αγάπησες.

 

 

 

Πατέρα, αυτοί που μου έχεις δώσει, θέλω όπου είμαι εγώ κι εκείνοι να είναι μαζί μου, για να βλέπουν τη δόξα τη δική μου που μου έχεις δώσει, γιατί με αγάπησες πριν από τη δημιουργία του κόσμου.

 

Πατέρα δίκαιε, αν και ο κόσμος δε σε γνώρισε, εγώ όμως σε γνώρισα, και αυτοί γνώρισαν ότι εσύ με απέστειλες.

 

Και γνώρισα σ’ αυτούς το όνομά σου και θα τους το γνωρίζω, για να είναι η αγάπη με την οποία με αγάπησες μέσα τους κι εγώ να είμαι μέσα τους».

 

 

Με λίγα λόγια:

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήρθε απεσταλμένος του Πατέρα Θεού για την αιώνια σωτηρία σου και την αιώνια σωτηρία μου, δια της πίστεως.

 

Πίστη είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του Κυρίου Ιησού, δι’ αγάπης ενεργούμενη, όπου:

 

1.     Δεσμεύομαι να Τον ακολουθώ.

2.     Δεσμεύομαι να Τον υπηρετώ.

3.     Δεσμεύομαι να Τον αγαπώ.

4.     Δεσμεύομαι να Τον περιμένω.

5.     Δεσμεύομαι να εργάζομαι εις το έργο Του.

6.     Δεσμεύομαι να ανησυχώ για τους ανθρώπους γύρω μου.

7.     Δεσμεύομαι να προσεύχομαι στο όνομά Του.

8.     Δεσμεύομαι να μην μεριμνώ αλλά να περιμένω.

9.     Δεσμεύομαι να μην ταράζομαι (η καρδιά μου).

10.  Δεσμεύομαι να ενεργώ δια Πνεύματος Αγίου.

11.  Δεσμεύομαι να μελετώ τον Λόγο Του, κάθε ημέρα.