ΓΑΜΟΣ | ΠΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΟΦΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ

 

Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

 

 

Αγαπητοί μας φίλοι και αναγνώστες της ιστοσελίδας μας.

 

Τα ζευγάρια και «η παιδεία του γάμου», είναι το θέμα μας κάθε Τρίτη.

 

 ΘΕΜΑ: ΠΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΟΦΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ

 

Σπάνιο το θέμα, στις ημέρες μας.

Στις ημέρες μας αναζητούνται μητέρες με αγάπη και ζήλο για την φύλαξη του οίκων των, τον οποίο παρέδωσε | εμπιστεύθηκε ο Θεός σε ένα ζευγάρι.

Δυστυχώς, οι μητέρες έχουν όνειρα απατηλά | προσωρινά | μάταια.

Δεν ενεργούν κατά τη γνώση του λόγου του Θεού, αφού δεν μελετούν τις Γραφές με ζήλο και έρευνα (!) ώστε να αντιληφθούν το σχέδιο του Θεού γι αυτές.

Έχοντας επιτύχει στον ακαδημαϊκό στίβο, έχοντας καταλάβει μια σχετικά καλή εργασία και έχοντας ένα «καλό | βολικό» σύζυγο, ησυχάζουν στην συνείδηση των.

Καθώς έρχονται τα παιδιά ένα – ένα, ασχολούνται όσο μπορούν και ότι γνωρίζουν ή ζητούν τη βοήθεια των παιδιάτρων.

Όμως δεν προσεύχονται διότι δεν έχουν χρόνο!

 

Αχ, αυτό ο χρόνος (!) πόσο γρήγορα φεύγει από διαρροές ανάμεσα σε τόσα πράγματα και ανέσεις.

Χωρίς προσευχή με επιμονή και πίστη και χωρίς πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα, η ημέρα φέρνει τόσα απρόοπτα (!) που είναι αδύνατον να τα βγάλεις πέρα.  

 

 

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΤΕΚΝΩΝ

Ας δούμε τις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών για τις οποίες κεντρικό ρόλο και καθήκοντα έχει η μάνα | μητέρα.

1.     Μια ζεστή αγκαλιά καθημερινά.

2.     Η αίσθηση ότι είναι πάντα παρούσα.

3.     Το ντύσιμο | το χτένισμα | η καθαριότητα τους.

4.     Η ομιλία και η κοινωνικότητα.

5.     Η βοήθεια στις ξένες γλώσσες.

6.     Η βοήθεια στο Δημοτικό σχολείο.

7.     Η συμπεριφορά προς τους μεγαλύτερους.

8.     Η ευγενική συμπεριφορά και προσφορά.

 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ

Είναι, δυστυχώς, γεγονός η προχειρότητα με την οποία μεγαλώνουν τα παιδιά των πρεσβυτέρων που προΐστανται μέσα σε μια εκκλησία.

Η προχειρότητα αυτή, φέρνει τα πιο κάτω αποτελέσματα:

1.     Τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς να τα μαλώνουν για αταξίες.

2.     Τα παιδιά μαθαίνουν να αντιμιλούν με θράσος.

3.     Τα παιδιά δεν αποδίδουν στο σχολείο αλλά τεμπελιάζουν.

4.     Τα παιδιά αποκτούν αλαζονεία.

5.     Τα παιδιά γίνονται σκληρά | σκληρόκαρδα.

6.     Τα παιδιά πολύ σύντομα στην εφηβεία, εκδηλώνουν την ανταρσία των.

7.     Τα παιδιά αυτά σαν νέοι είναι ένα κακό παράδειγμα ανατροφής.

 

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΑΤΕΡΑΔΩΝ

Τώρα, που οι πατεράδες έχουν να δώσουν λόγο ενώπιον του Θεού;

 

Να το δούμε:

1.     Αμέλεια στον έλεγχο της κατάστασης.

2.     Αμέλεια στην έντονη διαμαρτυρία.

3.     Αμέλεια στην επιβολή ποινών.

 

 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΡΑΦΗ

Έχουμε παραδείγματα από την Γραφή, ανθρώπων του Θεού που απέτυχαν στην ανατροφή των παιδιών με αποτέλεσμα να γίνουν σκάνδαλο στον λαό του Θεού και βδέλυγμα για τον Θεό.

Πιο κάτω θα δούμε δύο περιπτώσεις, από την Παλαιά Διαθήκη που έντονα γίνεται φανερό η κακή ανατροφή, κυρίως από την μητέρα.

Όταν μελετάμε την Γραφή, με ησυχία τις πρωινές ώρες, είναι απαραίτητο να ρωτάμε τον εαυτό μας: «Τι σχέση έχω εγώ με αυτό που διαβάζω, τώρα;».

 

ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΗΛΕΙ

Διαβάζουμε το πιο κάτω χωρίο, από το Βιβλίο Α’ Σαμουήλ:

 

Οι γιοι, όμως, του Ηλεί ήσαν αχρείοι άνθρωποι· δεν γνώριζαν τον Κύριο.

 

Και η συνήθεια των ιερέων απέναντι στον λαό ήταν η εξής: Όταν κάποιος πρόσφερε θυσία, ερχόταν ο υπηρέτης τού ιερέα, ενώ το κρέας ψηνόταν, έχοντας στο χέρι του μια τρίδοντη κρεάγρα·

 

και τη βύθιζε στο κακκάβι ή στον λέβητα ή στη χύτρα ή στο χαλκείο· και ό,τι ανέβαζε η κρεάγρα, το έπαιρνε ο ιερέας για τον εαυτό του. Έτσι έκαναν σε όλους τους Ισραηλίτες που έρχονταν εκεί στη Σηλώ.

 

Πριν ακόμα κάψουν το πάχος, ερχόταν ο υπηρέτης τού ιερέα, και έλεγε στον άνθρωπο που πρόσφερε τη θυσία: Δώσε κρέας για ψητό στον ιερέα· επειδή, δεν θέλει να πάρει από σένα κρέας βρασμένο, αλλά ωμό.

 

Και αν ο άνθρωπος του έλεγε: Ας κάψουν πρώτα το πάχος, και έπειτα, πάρε όσο επιθυμεί η ψυχή σου·

 

τότε, του αποκρινόταν: Όχι, αλλά τώρα θα δώσεις· αλλιώς, θα το πάρω με τη βία.

 

Γι' αυτό, η αμαρτία των νέων ήταν μπροστά στον Κύριο υπερβολικά μεγάλη· επειδή, οι άνθρωποι αποστρέφονταν τη θυσία τού Κυρίου.

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Οι δύο γιοί του Ηλεί, ο Οφνει και ο Φινεές ήταν σίγουρα ηλικίας πάνω από 30 ετών ώστε να έχουν σχέση με τα του Ναού και των θυσιών.

Δηλαδή, έφτασαν σε αυτή την ηλικία, χωρίς κατάλληλη παιδεία – σχολείο (!) από το σπίτι.

Δεν γνωρίζουμε το όνομα της μητέρας των, όμως έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην διαμόρφωση ενός κακού χαρακτήρα, αφού ο πατέρας ο Ηλεί ήταν ο αρχιερέας και ο Κριτής του λαού επί 40 χρόνια.

Αλήθεια είναι ότι ο Θεός ζήτησε από τον Ηλεί την ευθύνη για το ότι δεν διαμαρτυρήθηκε, όπως έπρεπε όσο ήταν μικροί, νέοι.

 

Δείτε τι ανήγγειλε ο Θεός, πρώτη φορά, μέσω προφήτου:

 

Γιατί κλοτσάτε στη θυσία μου και στην προσφορά μου, που πρόσταξα να κάνουν στο κατοικητήριό μου, και δοξάζεις τους γιους σου περισσότερο από μένα, ώστε να παχαίνετε με το καλύτερο από όλες τις προσφορές τού Ισραήλ τού λαού μου;

 

Γι' αυτό, ο Κύριος ο Θεός τού Ισραήλ λέει:

Είπα, βέβαια, ότι η οικογένειά σου και η οικογένεια του πατέρα σου θα περπατούσαν μπροστά μου μέχρι τον αιώνα· αλλά, τώρα,

 

ο Κύριος λέει: Μακριά από μένα· επειδή, αυτούς που με δοξάζουν θα τους δοξάσω, ενώ αυτοί που με καταφρονούν θα ατιμαστούν.

 

 

     

Και κατόπιν δια του νεαρού προφήτου Σαμουήλ, ο Κύριος είπε:

 

Και ο Κύριος είπε στον Σαμουήλ: Δες, εγώ θα κάνω στον Ισραήλ ένα πράγμα, ώστε καθένας που θα το ακούει θα ηχήσουν και τα δυο του αυτιά·

 

κατά την ημέρα εκείνη θα εκτελέσω ενάντια στον Ηλεί όλα όσα μίλησα για την οικογένειά του· θα αρχίσω, και θα τα πραγματοποιήσω·

 

επειδή, του ανήγγειλα, ότι εγώ θα κρίνω την οικογένειά του μέχρι τον αιώνα, εξαιτίας της ανομίας· για τον λόγο ότι, ενώ γνώρισε ότι οι γιοι του έφερναν κατάρα επάνω τους, δεν τους συμμάζεψε·

 

και γι' αυτό, ορκίστηκα ενάντια στην οικογένεια του Ηλεί, ότι η ανομία των γιων τού Ηλεί δεν θα καθαριστεί στον αιώνα, ούτε με θυσία ούτε με προσφορά.

 

 

 

 

ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΣΑΜΟΥΗΛ

Η οικογένεια του εκλεκτού προφήτου Σαμουήλ, ήταν τετραμελής.

Ζούσαν στην πόλη Ραμά και ο Σαμουήλ σαν Κριτής του λαού περιερχόταν όλο τον Ισραήλ και τις 12 φυλές, ασταμάτητα.

Οι γιοί του ήταν ο Ιωήλ, ο πρωτότοκος και ο Αβιά.

Και αυτοί ομοίως στην ηλικία των 30 ετών ήσαν πλέον κριτές στον λαό Ισραήλ.

 

Και διαβάζουμε σχετικά:

 

Και όταν ο Σαμουήλ γέρασε, κατέστησε τους γιους του κριτές επάνω στον Ισραήλ.

 

Και το όνομα του πρωτότοκου γιου του ήταν Ιωήλ, το δε όνομα του δεύτερου γιου του ήταν Αβιά· αυτοί ήσαν κριτές στη Βηρ-σαβεέ.

 

Εντούτοις, οι γιοι του δεν περπάτησαν στους δρόμους του, αλλά ξέκλιναν πίσω από το κέρδος, και δωροδοκούνταν, και διέστρεφαν την κρίση.

 

Γι' αυτό, όλοι οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ, συγκεντρώθηκαν και ήρθαν στον Σαμουήλ, στη Ραμά, και του είπαν:

 

Δες, εσύ γέρασες, και οι γιοι σου δεν περπατούν στους δρόμους σου· κατάστησε, λοιπόν, σε μας έναν βασιλιά για να μας κρίνει, όπως έχουν όλα τα έθνη.

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Οι δύο γιοί του Σαμουήλ, ήσαν κερδοσκόποι και δωροδόκοι!

 

Μα, πώς έγιναν τέτοιοι;

Το μυαλό μας πάει στην ανατροφή και την διαπαιδαγώγηση από μικροί.

Ο πατέρας των, ο Σαμουήλ, πάντα απασχολημένος στις ανάγκες του λαού Ισραήλ

Η μητέρα των, άγνωστο (!) τι προσπάθησε να επιτύχει με τα παιδιά της.

Όμως, στην ηλικία των 30 ετών τα παιδιά, Κριτές του λαού ήσαν πλέον διεφθαρμένοι.

 

 

Ο ΤΙΜΟΘΕΟΣ

Ευτυχώς (!) έχουμε την περίπτωση του Τιμόθεου, συνεργάτη του αποστόλου Παύλου.

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου, πολλά χρόνια αργότερα, μετά την αναφορά στις Πράξεις των Αποστόλων.

 

προς τον Τιμόθεο, το αγαπητό μου παιδί, είθε να είναι χάρη, έλεος, ειρήνη από τον Πατέρα μας Θεό, και τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας.

 

Ευχαριστώ τον Θεό, τον οποίο λατρεύω από προγόνων με καθαρή συνείδηση, ότι αδιάκοπα σε θυμάμαι στις δεήσεις μου νύχτα και ημέρα,

 

επιποθώντας να σε δω, καθώς θυμάμαι τα δάκρυά σου, για να γεμίσω από χαρά·

 

ανακαλώντας στη μνήμη μου την ανυπόκριτη πίστη, που είναι μέσα σου, η οποία πρώτα κατοίκησε στη γιαγιά σου Λωίδα, και στη μητέρα σου Ευνίκη· είμαι δε πεπεισμένος ότι και μέσα σε σένα.

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Ο απόστολος Παύλος τονίζει την ανατροφή του Τιμόθεου ανακαλώντας στη μνήμη του την μητέρα και την γιαγιά του Τιμόθεο που τους γνώρισε στην Δέρβη (Μ. Ασία).

Όντως, η γιαγιά Λωίδα και η μητέρα του η Ευνίκη ήσαν αυτές (!) που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του Τιμόθεου σαν άξιο και έντιμο έφηβο, που πάντα συγκινούσε την καρδιά του αποστόλου Παύλου, αργότερα, σαν συνεργάτη του.

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Αυτό το άρθρο, θα ήθελα να εστιάσω στην έλλειψη σοφίας (!) που διακρίνει τις σημερινές μητέρες που μεγαλώνουν παιδιά μέχρι την εφηβεία.

Τι είναι σοφία:

1.     Η ουράνια σοφία του Θεού.

2.     Ο καρπός της ειρήνης και της χρηστότητας.

3.     Η μητέρα που λειτουργεί με καθαρότητα | με έλεος | ανυπόκριτα. 

 

Πώς | Πού βρίσκεται;

Εδώ:

 

Αν, όμως, κάποιος από σας είναι ελλειπής σε σοφία, ας ζητάει από τον Θεό, που δίνει σε όλους πλούσια, και χωρίς να ονειδίζει· και θα του δοθεί.

 

Ας ζητάει, όμως, με πίστη, χωρίς να διστάζει καθόλου· επειδή, αυτός που διστάζει μοιάζει με κύμα της θάλασσας, που κινείται από τους ανέμους και συνταράζεται.

 

Επειδή, ας μη νομίζει ο άνθρωπος εκείνος ότι θα πάρει κάτι από τον Κύριο.

 

 

(Επιστολή του Ιακώβου α, 5)