Δείτε το προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

 

Διαβάζουμε αργά και προσεκτικά, τα πιο κάτω χωρία από τον Λόγο του Θεού, στην Αγία Γραφή μας (Δευτερονόμιο 31, 12):

 

Συγκέντρωσε τον λαό, τους άνδρες και τις γυναίκες, και τα παιδιά, και τον ξένο σου, που είναι μέσα στις πύλες σου, για να ακούσουν, και για να μάθουν, και να φοβούνται τον Κύριο τον Θεό σας, και για να προσέχουν να εκτελούν όλα τα λόγια αυτού του νόμου· και για να ακούσουν τα παιδιά τους, που δεν ξέρουν, και να μάθουν να φοβούνται τον Κύριο τον Θεό σας όλες τις ημέρες, όσες θα ζείτε επάνω στη γη, προς την οποία διαβαίνετε τον Ιορδάνη για να την κληρονομήσετε.

 

 

 

ΣΧΟΛΙΑ ΣΕ ΜΟΡΦΗ ΠΙΝΑΚΑ!

Τα παιδιά στην προσχολική ηλικία   σχολείο στο σπίτι        τεράστιο έργο γονέα.

Τα παιδιά στην σχολική ηλικία         στο Δημοτικό                μεγάλο έργο γονέα.

Τα παιδιά στην προεφηβική ηλικία  στο Γυμνάσιο               λίγο έργο γονέα.

Τα παιδιά στην εφηβική ηλικία        στο Λύκειο                    πολύ λίγο έργο γονέα.

Τα παιδιά στην ενηλικίωση               στο Πανεπιστήμιο    Κρατήστε την αναπνοή σας.

 

 

ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Αγαπητέ μου, ο χρόνος περνά πολύ γρήγορα.

Βιαστείτε να ασχοληθείτε με τα παιδιά σας, όσο σας επιτρέπει η ηλικία του.

Ναι, μόνον στην προσχολική ηλικία μπορείτε να διαμορφώσετε χαρακτήρα στο σπίτι σχολείο σας, με κύρια στοιχεία:

1.      Την αγάπη και το ενδιαφέρον σας.

2.      Την από κοινού με τον σύζυγο, μόρφωση του παιδιού σας.

3.      Την ανάγνωση του λόγου του Θεού με κατάλληλες ιστορίες.

4.      Την ανάγνωση βιβλίων στο παιδί σας.

5.      Την συμμετοχή σας, στο παιχνίδι του.

 

ΚΑΤΑΝΟΗΣΤΕ ΤΗ ΘΕΜΕΛΕΙΑΚΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΣΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Με το «θεμελιακή βάση της εξουσίας του γονέα» εννοούμε το στοιχείο εκείνο στη σχέση γονέων-παιδιών που επιτρέπει στους πρώτους να θέτουν όρια στην κακή συμπεριφορά των δεύτερων, όρια που όλα τα παιδιά επιθυμούν και χρειάζονται.

 

Για ορισμένους γονείς η θεμελιακή βάση  της εξουσίας τους είναι

1.      οι απειλές,

2.      οι ταπεινώσεις, και

3.      οι σωματικές τιμωρίες.

 

Κάποιοι άλλοι πάλι υπερβολικά παραχωρητικοί γονείς αισθάνονται ότι η εξουσία τους δεν βασίζονται πουθενά.

Για τους γονείς όμως που εφαρμόζουν τη συναισθηματική αγωγή, η θεμελιακή βάση της εξουσίας τους είναι ο συναισθηματικός δεσμός που δημιουργούν με το παιδί τους.

 

Όταν είστε συναισθηματικά δεμένοι με το παιδί σας, η θέσπιση ορίων προκύπτει από τις γνήσιες αντιδράσεις σας απέναντι στην κακή συμπεριφορά του.

Το παιδί ανταποκρίνεται στον θυμό, την απογοήτευση και τις ανησυχίες σας οπότε δεν χρειάζεται να καταφύγετε σε αρνητικές ενέργειες, όπως είναι το ξύλο | η απομάκρυνση του, για να δείξετε πώς νιώθετε.

Ο σεβασμός και η στοργή που εσείς δείχνετε στο παιδί σας και εκείνο σε σας γίνονται ο βασικός μοχλός για τη θέσπιση ορίων.

 

Επειδή ο σεβασμός και η στοργή αποτελούν δύο ιδιαίτερα σημαντικές μεταβλητές σε αυτή την εξίσωση, είναι εύκολο να καταλάβετε πόσο μεγάλη σημασία έχει η αποφυγή των μειωτικών σχολίων και της ταπείνωσης κατά τη διόρθωση της συμπεριφοράς των παιδιών.

Ένα παιδί που δέχθηκε μια σωματική τιμωρία, ή άκουσε να το αποκαλούν:

1.      «τσαπατσούλη»,

2.      «κακότροπο»,

3.      «ανόητο»,

4.      «βλάκα»

5.      «ηλίθιο»

… είναι πιο πιθανό, να θελήσει να εκδικηθεί τους γονείς του (!) παρά να τους ευχαριστήσει.  

 

Αν κατά το παρελθόν είχατε καταφύγει σε μεθόδους όπως η ταπείνωση και οι σωματικές τιμωρίες, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να μετακινηθείτε προς μια βάση γονεϊκής εξουσίας, η οποία θα έχει τις ρίζες της στη συμμετοχή και των δύο πλευρών στα θετικά συναισθήματα.

 

Αυτή η αλλαγή είναι δυνατή αν και απαιτεί αρκετή προσπάθεια,

 

Θα χρειαστεί να αναθεωρήσετε πεπαλαιωμένα πρότυπα πειθαρχημένης συμπεριφοράς και να εντάξετε τη συναισθηματική αγωγή στις σχέσεις σας με το παιδί.

Θα χρειαστεί να καταβάλετε μεγάλη προσπάθεια για να οικοδομήσετε μια σχέση που βασίζεται στην εμπιστοσύνη και όχι στον εκφοβισμό.

 

Για να επιτύχετε σε αυτό το έργο να θυμάστε δύο αρχές:

1.      Όλα τα συναισθήματα επιτρέπονται, όχι όμως και όλες οι συμπεριφορές.

2.      Η σχέση γονέων – παιδιού δεν είναι δημοκρατική, αφού οι γονείς και μόνον καθορίζουν ποια συμπεριφορά επιτρέπεται.

Αν το παιδί σας βρίσκεται σε στην εφηβική ή την προεφηβική ηλικία μπορείτε να συζητήσετε μαζί του τα θέματα που σχετίζονται ακριβώς με τη θεμελίωση της εξουσίας σας, ιδιαίτερα τους κανόνες που επιβάλλετε.

Προσπαθήστε να καταλήξετε σε κανόνες (και συνέπειες από την παραβίαση τους) μέσα από συμβιβασμούς και διάλογο που θα βασίζονται στον αλληλοσεβασμό.

Μη φοβηθείτε να φανείτε σταθεροί στις θέσεις σας, ειδικά αν πρόκειται για θέματα που σχετίζονται με την εκτίμηση σας για την ασφάλεια και την υγεία τους παιδιού.

Η ωριμότητα του ενήλικου, σας επιτρέπει να γνωρίζετε καλύτερα από το παιδί ποιες συμπεριφορές είναι δυνητικά επικίνδυνες.

Να έχετε υπόψη ότι τα παιδιά των οποίων οι γονείς ενδιαφέρονται και παρακολουθούν τις σχέσεις με τους φίλους τους, τις δραστηριότητες τους και τα θέματα που τα απασχολούν είναι λιγότερο επιρρεπή σε επικίνδυνες συμπεριφορές, κάτι που επιβεβαιώθηκε από διάφορες μελέτες.

 Έτσι το παιδί σας είναι λιγότερο πιθανό να προσχωρήσει σε μια νεανική συμμορία, να έχει μπλεξίματα με την αστυνομία ή τον νόμο, να αρχίσει να δοκιμάζει | να παίρνει ναρκωτικά, να διαπράξει αξιόποινες πράξεις, να υιοθετήσει ασύδοτες ερωτικές συμπεριφορές και να εγκαταλείψει το σπίτι.

 

Υιοθετήστε λοιπόν, μια περισσότερο θετική βάση εξουσίας απέναντι στο παιδί σας.

 

Πηγή: Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ – JOHN GOTTMAN

Συνεχίζεται …