Διαβάζουμε αργά και προσεκτικά, τα πιο κάτω χωρία από τον Λόγο του Θεού (από το αρχαίο κείμενο, ή την μετάφραση που μας κάνει):

 

(Παρ. 21:9)

Καλύτερα να κατοικεί κανείς σε μια γωνιά δωματίου, παρά σε ένα ευρύχωρο σπίτι με γυναίκα φιλόνικη.

 

 

(Παρ. 21:19)

Καλύτερα να κατοικεί κανείς σε μια έρημη γη, παρά με γυναίκα φιλόνικη και οξύθυμη.

 

 

(Παρ. 25:24)

Καλύτερα να κατοικεί κάποιος σε μια γωνιά δωματίου, παρά σε ένα ευρύχωρο σπίτι με φιλόνικη γυναίκα.

 

 

(Παρ. 26:21)

Τα κάρβουνα είναι για την ανθρακιά, και τα ξύλα για τη φωτιά, και ο φιλόνικος άνθρωπος για να ανάβει φιλονικίες.

 

 

(Παρ. 27:15)

Το ακατάπαυστο στάξιμο σε μια βροχερή ημέρα, και η φιλόνικη γυναίκα, είναι όμοια· αυτός που την κρύβει, κρύβει τον άνεμο· και το μύρο στα δεξιά του, καίτοι κρυμμένο φωνάζει.

 

 

ΛΙΓΑ ΣΧΟΛΙΑ - ΟΡΙΣΜΟΙ

Οξύθυμος, είναι ο άνθρωπος που παροξύνεται όταν οι άλλοι δεν συμφωνούν μαζί του.

Φιλόνικος ή φίλερις, είναι ο άνθρωπος που επιζητά | που αγαπά την νίκη, την πρωτιά, τις έριδες.   

Γκρινιάρης, είναι ο άνθρωπος που ψάχνει να βρει αιτίες για έριδες και διεκδικήσεις.

 

 

 

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΓΚΡΙΝΙΑ!

Υπάρχουν ζευγάρια που αναλώνονται καθημερινά, στα ίδια και στα ίδια.

Σπαταλούν ζωτικές δυνάμεις και μετά (!) νιώθουν άδειοι και κουρασμένοι.

Παραιτούνται από την ομορφιά της ζωής και έπειτα παραπονούνται ότι νιώθουν άσχημα.

Ίδια παράπονα, ίδιες γκρίνιες, ίδιες κατηγορίες, που αναπαράγονται με έναν πανομοιότυπο ψυχαναγκαστικό τρόπο.  

Έτσι δημιουργείται μια στενόχωρη και στενόκαρδη ατμόσφαιρα που τείνει να διαμορφώσει ένα καταθλιπτικό περιβάλλον.

Η γκρίνια ομοιάζει με την κατηγορία, αλλά δεν είναι ταυτόσημες έννοιες.

Είναι ένα παράπονο μάλλον, που εκφράζεται με έναν μονότονο και άχαρο τρόπο και το οποίο στην συνέχεια μπορεί και να πάρει τον χαρακτήρα της κατηγορίας.

Η επαναλαμβανόμενη γκρίνια δημιουργεί και ένα πλαίσιο ανυπόφορης μιζέριας.

Από το βιβλίο με τίτλο: Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΠΡΙΖΑ, του Ψυχιάτρου Ι. Θ. Μαρτίδη

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ

Ερώτηση: Μα, γιατί γκρινιάζουν τα ζευγάρια;

 Απ: Από έλλειψη παιδείας στο σπίτι, αφού οι γονείς ομοίως και εκείνοι (!) γκρίνιαζαν μια ζωή.

 

Ερώτηση: Τι είναι η παιδεία στο σπίτι;

Απ: Είναι το σχολείο στο σπίτι, όταν οι γονείς καταλάβουν  ότι είναι φορείς για την μόρφωση των τέκνων που τους χάρισε ο Θεός, τα πρώτα 5 χρόνια της προσχολικής ηλικίας.

 

Ερώτηση: Τι θα μάθουν τα παιδιά αυτά;

Απ: Να σέβονται ο άνδρας την γυναίκα και η γυναίκα τον άνδρα.  Θα μάθουν τους ρόλους του άνδρα και της γυναίκας με πρακτικό τρόπο, δια της καλής συμπεριφοράς.

 

Ερώτηση: Και η αγάπη του ζευγαριού, πώς διδάσκεται;

Απ:  Από τον κόπο και μόχθο που δείχνει ο άνδρας εργαζόμενος (!) καθώς και η γυναίκα στο σπίτι, ή στην εργασία εργαζόμενη επίσης.  

 

Ερώτηση: Δηλαδή;

Απ: Όταν ο κόπος και ο μόχθος δεν ζητά ανταπόδοση (!) αλλά μόνον κατανόηση.

 

 Ερώτηση: Πότε σταματούν να γκρινιάζουν;

Απ: Όταν η σχέση τους με τον Θεόν είναι καθαρή και πλήρης, ζητώντας σοφία και σύνεση άνωθεν και λαμβάνοντας δια Πνεύματος Αγίου (!) όλα τα αιτηθέντα.

 

Ερώτηση: Τι καθορίζει μια σχέση με τον Θεόν;

Απ: Η καθημερινή τρυφή | ευχαρίστηση του ανθρώπου (!) να εξομολογείται, να προσεύχεται και να μελετά την Βίβλο του.   

 

Ερώτηση: Πώς θα γνωρίσω αν η μέλλουσα | ο μέλλων σύζυγος μου είναι φίλερις;

Απ: Δυστυχώς, δεν υπάρχει τρόπος. Αν ο άνθρωπος δεν έχει πνεύμα ταπεινού (!) η ίδια η ζωή, θα τον παροξύνει σταδιακά όλο και περισσότερο.

 

Ερώτηση: Τι είναι η ίδια η ζωή;

Απ: Η ζωή είναι ο βίος που ο άνθρωπος διέρχεται με την φρόνηση του και τις αποφάσεις του.