Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ - ΜΕΡΟΣ 9

 

Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

Διαβάζουμε αργά και με προσοχή, το πιο κάτω χωρίο της Αγίας Γραφής μας, στο Ευαγγέλιο του Λουκά (η, 9-11).

 

Και μια γυναίκα που είχε ροή αίματος από δώδεκα έτη, η οποία σε γιατρούς κατανάλωσε όλη την περιουσία της και δεν μπόρεσε από κανέναν να θεραπευτεί,

αφού πλησίασε από πίσω του, άγγιξε το κράσπεδο του ρούχου του και αμέσως σταμάτησε η ροή του αίματός της.

 

Και είπε ο Ιησούς: «Ποιος είναι αυτός που με άγγιξε;»

Ενώ λοιπόν όλοι αρνούνταν, είπε ο Πέτρος: «Επιστάτη, τα πλήθη σε συμπιέζουν και σε συνθλίβουν».

 

Ο Ιησούς όμως είπε: «Με άγγιξε κάποιος, γιατί εγώ κατάλαβα ότι δύναμη έχει εξέλθει από εμένα».

 

Όταν είδε λοιπόν η γυναίκα ότι δε διέφυγε την προσοχή, τρέμοντας ήρθε και έπεσε μπροστά του και διηγήθηκε μπροστά σε όλο το λαό για ποια αιτία τον άγγιξε και πώς γιατρεύτηκε αμέσως.

 

Εκείνος της είπε: «Θυγατέρα μου, η πίστη σου σε έχει σώσει· πήγαινε με ειρήνη».

 

 

 

ΛΙΓΑ ΣΧΟΛΙΑ

«Ροή αίματος 12 έτη»

ΙΣΩΣ, ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟ;

 

«κατανάλωσε όλη την περιουσία της σε γιατρούς»

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΕΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ.

 

«άγγιξε τον Ιησού»

ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.

 

«Ποιος με άγγιξε;»

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΑΖΗΤΟΥΣΕ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ.

 

«εγώ κατάλαβα ότι εξήλθε δύναμις απ εμού!»

ΗΤΑΝ Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

 

Ο Κύριος Ιησούς αναζητούσε πάντα (!) να βρει ανθρώπους με απλή καρδιά και πίστη στο πρόσωπο Του.

Η θεραπεία του Χριστού ήταν ανθρωποκεντρική | προσωπική | με πρώτη διεργασία την άφεση των αμαρτιών του ασθενούς.

Ο ασθενής λάμβανε σαν ένα ακόμα σημείο αγάπης του Θεού, την θεραπεία του.

Και σήμερα, η θεραπεία του Χριστού έρχεται στον άνθρωπο σαν σημείο της αγάπης Του και όχι σαν υποχρέωση.

Ο Θεός δεν υποχρεούται.

Ο Θεός σπλαχνίζεται.

 

ΒΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Τέτοια όπως πιο κάτω βήματα, είναι μόνον η αρχή.

Για να μπορέσει η ιατρική να διευρύνει τον ορίζοντα της με στόχο να αγκαλιάσει την επίδραση των συναισθημάτων πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη δύο σημαντικές επιπτώσεις (!) των επιστημονικών ευρημάτων.

 

1.      Η βοήθεια προς τους ανθρώπους ώστε να χειρίζονται καλύτερα τα δυσάρεστα συναισθήματα τους – θυμό, άγχος, κατάθλιψη, απαισιοδοξία και μοναξιά – είναι μια μορφή προληπτικής ιατρικής.

 

  Από τη στιγμή που τα δεδομένα δείχνουν ότι η τοξικότητα αυτών των συναισθημάτων, όταν είναι χρόνια συμβαδίζει με το κάπνισμα, το να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να τα χειριστούν καλύτερα θα μπορούσε εν δυνάμει να έχει μια θεραπευτική επίδραση τόσο σημαντική όσο το να πείσουμε έναν αμετανόητο καπνιστή να κόψει το κάπνισμα.

Ένας τρόπος να το κάνουμε αυτό, ο οποίος θα μπορούσε να έχει αποτελέσματα σε επίπεδο δημόσιας υγείας, θα ήταν να μεταδώσουμε όσο το δυνατό περισσότερες από τις δεξιότητες της συναισθηματικής νοημοσύνης στα παιδιά, ώστε να τους γίνουν βιώματα.

Μια άλλη σημαντικά ανταποδοτική προληπτική στρατηγική θα ήταν να διδάξουμε το χειρισμό των συναισθημάτων σε άτομα που πλησιάζουν στη συνταξιοδότησή τους, από τη στιγμή που η συναισθηματική ευεξία είναι ο βασικός παράγοντας που καθορίζει κατά πόσο ένα πιο ηλικιωμένο άτομο καταπέφτει γρήγορα, ή ευημερεί.

Ένας τρίτος στόχος μας είναι αυτοί που αποκαλούνται «πληθυσμοί υψηλού κινδύνου»  - οι άποροι, οι ανύπαντρες εργαζόμενες μητέρες, οι κάτοικοι περιοχών με πολύ υψηλό δείκτη εγκληματικότητας και λοιποί – που ζουν κάτω από υπερβολική πίεση καθημερινά και αδιάκοπα και θα μπορούσαν να έχουν καλύτερα αποτελέσματα σε περιπτώσεις ασθένειας, αν είχαν βοηθηθεί να αντιμετωπίσουν τα διογκωμένα συναισθηματικά τους προβλήματα.

  

2.      Πολλοί ασθενείς μπορούν σημαντικά να ωφεληθούν όταν οι ψυχολογικές τους ανάγκες αντιμετωπίζονται παράλληλα και ισότιμα με τις οργανικές.

 

  Παρότι το να προσφέρει είτε ο γιατρός, είτε ο νοσοκόμος παρηγοριά και στήριξη σε έναν δυστυχισμένο ασθενή είναι πάντα ένα βήμα μπροστά προς μια πιο ανθρώπινη φροντίδα, πολλά περισσότερα πράγματα μπορούν να γίνουν.

Εν τούτοις η συναισθηματική φροντίδα είναι μια ευκαιρία που πολύ συχνά χάνεται με τον τρόπο που εξασκείται σήμερα η ιατρική.

Κι αυτό για την ιατρική είναι ένα μελανό σημείο.

 

Συνεχίζεται …

 

Πηγή: Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ – DANIEL GOLEMAN (1995).