Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ - ΜΕΡΟΣ 3
Τι λένε οι Γραφές;
(Λουκάς
6:24)
Αλίμονο
σ’ εσάς τους πλούσιους, γιατί έχετε πάρει πλήρως την παρηγοριά σας.
(Ιακώβου
5:1)
Ελάτε
τώρα οι πλούσιοι, κλάψτε κραυγάζοντας γοερά για τις ταλαιπωρίες σας που επέρχονται.
Ο
πλούτος σας έχει σαπίσει και τα ρούχα σας τα έχει φάει ο σκόρος.
Ο
χρυσός σας και ο άργυρος έχουν σκουριάσει, και η σκουριά τους θα είναι μαρτυρία
εναντίον σας και θα φάει τις σάρκες σας σαν φωτιά.
Θησαυρίσατε
για τις έσχατες ημέρες.
Τι είναι η κλιματική υποκρισία;
Είναι η συμπεριφορά των πλουσίων
κρατών απέναντι στην επιστήμη της φυσικής (!) όταν από την 1η
βιομηχανική επανάσταση (1850–1890) και εδώ, μετράται για πρώτη φορά το
διοξείδιο του άνθρακα – CO2 (περίπου 290 ppm) και η μέση παγκόσμια θερμοκρασία (σχεδόν 13.6 C).
Δείτε:
To 1879 o Διεθνής Μετεωρολογικός Οργανισμός αρχίζει να συνθέτει και να τυποποιεί
μετρήσεις και δεδομένα του καιρού παγκοσμίως.
Το 1920-1925 με νέα κοιτάσματα
πετρελαίου στο Τέξας και στον Περσικό κόλπο εγκαινιάζεται η εποχή της φτηνής
ενέργειας.
Το 1938 αναγνωρίζεται το "φαινόμενο του θερμοκηπίου" με αιτία την παγκόσμια υπερθέρμανση του πλανήτη.
Το 1956 οι επιστήμονες
διατυπώνουν την διατάραξη της κλιματικής αλλαγής και ειδικότερα «από την αύξηση
του CO2 θα προέλθει διατάραξη της ισορροπίας της παγκόσμιας
ακτινοβολίας».
Το 1967 ιδρύεται το
διεθνές πρόγραμμα της Παγκόσμιας Ατμοσφαιρικής έρευνας, ώστε να συλλέγει
στοιχεία και να κάνει προβλέψεις για τον καιρό και το κλίμα.
Το 1981 στην Γροιλανδία
λιώνουν οι πάγοι από διακυμάνσεις στη θερμοκρασία και το έτος αυτό (!) ανακοινώνεται
σαν το θερμότερο που έχει καταγραφεί.
Το 1990 πρώτη ανακοίνωση
του IPCC (ιδρύθηκε το 1988) – ποιος ακούει;
Το 1995 δεύτερη
ανακοίνωση του IPCC – ποιος ακούει;
Το 2001 τρίτη ανακοίνωση
του IPCC - ποιος ακούει;
To 2007 τέταρτη ανακοίνωση του IPCC - ποιος ακούει;
Το 2018 πέμπτη ανακοίνωση
του IPCC - ποιος ακούει;
To 2019 ανακοινώνεται η μέση παγκόσμια θερμοκρασία 14.8 C καθώς και τα νέα επίπεδα του CO2: 415 ppm – εν
μέσω καταστροφών | τροπικών κυκλώνων | φωτιές δασών παγκοσμίως.
Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!
Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ | Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΞΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
Δυστυχώς, δεν έχουμε κάνει τα απαραίτητα για τον περιορισμό των εκπομπών, επειδή αυτά τα πράγματα έρχονται σε ουσιαστική σύγκρουση με τον «απορρυθμισμένο καπιταλισμό», την κυρίαρχη ιδεολογία για όλη την περίοδο που αγωνιζόμασταν για να βρούμε διέξοδο από αυτήν την κρίση.
Είμαστε κολλημένοι, γιατί οι ενέργειες που θα μας έδιναν την καλύτερη πιθανότητα να αποτρέψουμε την καταστροφή - και θα ωφελήσουν τη συντριπτική πλειοψηφία - απειλούν μια ελίτ μειοψηφία (!) με στραγγαλισμό στην οικονομία, την πολιτική διαδικασία και τα μέσα που διαθέτει.
Αυτό το πρόβλημα μπορεί να μην ήταν ανυπέρβλητο αν εμφανιζόταν σε άλλο σημείο της ιστορίας μας.
Αλλά είναι η συλλογική μας ατυχία (!) που οι κυβερνήσεις και οι επιστήμονες άρχισαν να μιλούν σοβαρά για ριζικές περικοπές στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μόλις το 1988 - το ακριβές έτος, που σηματοδότησε την αυγή της "παγκοσμιοποίησης".
Οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί: τη δεκαετία του 1990, καθώς το έργο ολοκλήρωσης της αγοράς αυξανόταν, οι παγκόσμιες εκπομπές αυξάνονταν κατά μέσο όρο 1% ετησίως.
Τη δεκαετία του 2000, με «αναδυόμενες αγορές» όπως η Κίνα να ενσωματώνονται πλήρως στην παγκόσμια οικονομία, η αύξηση των εκπομπών είχε επιταχυνθεί καταστροφικά, φτάνοντας το 3,4% ετησίως.
Αυτός ο ταχύς ρυθμός ανάπτυξης συνεχίστηκε, διακόπηκε μόνο για λίγο, το 2009, από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Αυτό που χρειάζεται το κλίμα τώρα (!) είναι μια συρρίκνωση της χρήσης των πόρων από την ανθρωπότητα.
Αντίθετα, αυτό που απαιτεί το οικονομικό μοντέλο (!) είναι η απεριόριστη επέκταση.
Μόνον ένα από αυτά τα σύνολα κανόνων μπορεί να αλλάξει, και δεν είναι οι νόμοι της φύσης.
Στην επιθυμία μας να αντιμετωπίσουμε την «κλιματική αλλαγή» χωρίς να αμφισβητήσουμε τη λογική της ανάπτυξης, ανυπομονούμε να κοιτάξουμε τόσο την τεχνολογία, όσο και στις αγορές για "Σωτήρες".
Και εδώ, οι διάσημοι δισεκατομμυριούχοι του κόσμου (!) έχουν χαρεί να παίξουν το ρόλο τους, προς το "ίδιον όφελος".
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ (ΣΕΠΤ.
2021)
Το Όσλο (Νορβηγία) δέχεται πιέσεις από περιβαλλοντικές ομάδες να σταματήσει νέες εξορύξεις στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, αν και το πετρέλαιο και το Φ.Α. αντιπροσωπεύουν το 42% των εθνικών εξαγωγών και απασχολούν πάνω από 160.000 άτομα.
Έκθεση του ΟΗΕ – ανέφερε ότι ακραία κύματα καύσωνα, που παλαιότερα καταγράφονταν ανά 50 χρόνια αναμένεται πλέον (!) να συμβαίνουν μια φορά κάθε 10 χρόνια λόγω της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, ενώ οι ακραίες καταιγίδες και οι ξηρασίες θα γίνουν πιο συχνές.
Στον Καναδά, οι κάτοικοι απαιτούν αποφασιστική δράση έπειτα από ένα καλοκαίρι με ακραία φαινόμενα που επέτεινε τις περιβαλλοντικές ανησυχίες. Ένας «θερμός θόλος» χτύπησε τη Βρετανική Κολούμπια τον Ιούνιο, φέτος, σπάζοντας κάθε ρεκόρ θερμοκρασίας προκαλώντας περισσότερους από 500 θανάτους (με 5.153.000 κατοίκους και επιφάνεια 7 φορές την έκταση της Ελλάδας) και μια περίοδο πυρκαγιών από τις χειρότερες που έχουν καταγραφεί ποτέ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου