ΓΙΑΤΙ ΑΡΕΣΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΟΙ ΑΝΤΡΟΠΑΡΕΕΣ;

ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ, ΕΔΩ:

Για τον άντρα των σπηλαίων (οι ιθαγενείς) τα μεγάλα περιπόθητα θηράματα (!) ήταν πολύ πιο σωματώδη και δυνατά από τον ίδιο, έτσι οργανωνόταν σε ομάδες  για να κυνηγήσει.

Χάρη στον ανώτερο εγκέφαλό του δημιουργούσε για τις ανάγκες του κυνηγιού το αρχαίο αντίστοιχο της ποδοσφαιρικής ομάδας και χρησιμοποιούσε το σύστημα των σημάτων της γλώσσας του σώματος για να αναπτύξει την κυνηγετική τακτική του.

Αυτές οι κυνηγετικές ομάδες απαρτίζονταν αποκλειστικά σχεδόν από άντρες που έκαναν την «αντρική δουλειά», δηλαδή σκότωναν με τα ακόντια τους τα θηράματα ενώ οι γυναίκες που ήταν συνήθως έγκυες ασχολούνταν με τις «γυναικείες δουλειές», δηλαδή μεγάλωναν τα παιδιά, συνέλεγαν καρπούς, φρόντιζαν την οικογενειακή εστία και φύλαγαν τη φωλιά.

Η παρόρμηση του άντρα να σχηματίζει κυνηγετικές ομάδες είναι στον αντρικό εγκέφαλο και δεν πρόκειται να διαγραφεί όσες προσπάθειες κι αν καταβληθούν.

Έτσι, οι σύγχρονοι άντρες σχηματίζουν «κυνηγετικές ομάδες» στις παμπ και τα μπαρ για να ανταλλάξουν αστεία και να αφηγηθούν ιστορίες από τις κυνηγετικές τους δραστηριότητες κι όταν γυρίζουν σπίτι, το μόνο που θέλουν είναι να κάθονται και να κοιτάζουν τη φωτιά.

 

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΣΥΧΑΙΝΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ;

Ο άντρας θέλει να νιώθει πως είναι ικανός να λύσει τα προβλήματα του και θεωρεί πως αν το συζητήσει με κάποιον άλλο, γίνεται φόρτωμα σε αυτόν τον άλλο.

Ακόμη, δεν θα συζητήσει το πρόβλημα του ούτε με τον καλύτερο φίλο, εκτός αν πιστεύει ότι ο φίλος του μπορεί να βρει καλύτερη λύση.

Όταν προσπαθεί η γυναίκα να πείσει τον άντρα νε μιλήσει για τα αισθήματα ή τα προβλήματα του, εκείνος αντιστέκεται γιατί το εκλαμβάνει ως κριτική ή νομίζει ότι τον θεωρεί ανίκανο και πιστεύει ότι εκείνη μπορεί να βρει καλύτερη λύση.

Στην πραγματικότητα αντικειμενικός σκοπός της γυναίκας είναι να τον βοηθήσει να νιώσει καλύτερα και για την γυναίκα με τις συμβουλές χτίζονται σχέσεις εμπιστοσύνης και δεν θεωρούνται ένδειξη αδυναμίας.

 

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ;

Ο αντρικός εγκέφαλος διακρίνεται από ορθολογισμό και την τάση να λύνει προβλήματα. 

Όταν ένας άντρας μπαίνει για πρώτη φορά σε μια συνεδριακή αίθουσα ή εστιατόριο, κοιτάζει ολόγυρα και εντοπίζει τα πράγματα που θέλουν επισκευή, τους πίνακες που χρειάζονται ίσιωμα και καλύτερους τρόπους διαρρύθμισης του χώρου. 

Ο εγκέφαλος του είναι μια μηχανή επίλυσης προβλημάτων που δεν σταματά ποτέ να λειτουργεί. Ακόμα και από το κρεβάτι του, στο νοσοκομείο, θα σκεφτεί καλύτερους τρόπους διαρρύθμισης του θαλάμου για καλύτερη εκμετάλλευση του φυσικού φωτισμού και της θέας που προσφέρουν τα παράθυρα.

Όταν μιλά μια γυναίκα για τα προβλήματα της, ο άντρας τη διακόπτει συνέχεια για να της προτείνει λύσεις. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, γιατί ο εγκέφαλος του είναι προγραμματισμένος έτσι. Νομίζει ότι εκείνη θα νοιώσει καλύτερα όταν βρει την λύση.

Η γυναίκα όμως θέλει μόνο να μιλήσει και αγνοεί τις λύσεις που της προτείνει. Αν αυτό τον κάνει να νιώθει ανεπαρκής και αποτυχημένος ή να νομίζει ότι τον θεωρεί υπαίτιο των προβλημάτων της. Οι γυναίκες δεν θέλουν λύσεις, θέλουν να μιλήσουν γιαυτό που τις απασχολεί και κάποιον να τις ακούσει.

 

ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΝΕ ΟΙ ΑΓΧΩΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ;

Κάτω από καταστάσεις στρες και πίεσης στον αντρικό εγκέφαλο ενεργοποιούνται οι λειτουργίες της χωρικής ικανότητας και της λογικής.

Στο γυναικείο ενεργοποιείται η λειτουργία του λόγου και αρχίζει να μιλά, πολλές φορές ακατάπαυστα. 

Αν είναι αγχωμένη αρχίζει να μιλά, να μιλά, να μιλά σε όποιον βρεί μπροστά της. Μπορεί να μιλά στις φίλες της με τις ώρες για το πρόβλημα της να τους κάνει λεπτομερή αναφορά και μετά να κάνουν όλες μαζί μια γενική ανασκόπηση. Μιλά για τρέχοντα προβλήματα της, για τα παλιά, για τα ενδεχόμενα και για τα άλυτα. Μιλά χωρίς να αναζητά λύσεις απλώς ανακουφίζεται  και ξαλαφρώνει καθώς μιλά. Ο λόγος της είναι αδόμητος και μπορεί να συζητήσει πολλά θέματα μεμιάς, χωρίς να καταλήξει σε κανένα συμπέρασμα.

Για τον άντρα είναι πολύ δύσκολο να ακούει τη γυναίκα να μιλά για τα προβλήματα της γιατί αισθάνεται υποχρεωμένος να λύσει κάθε πρόβλημα που θίγει η γυναίκα καθώς μιλά. Δεν θέλει να το συζητήσει, θέλει να το λύσει!

Μπορεί να τη διακόπτει λέγοντας: «Ποιο είναι εδώ το θέμα;»

Το θέμα είναι ότι δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει κάποιο θέμα.

Το χρησιμότερο μάθημα είναι να μάθει ο άντρας να ακούει χρησιμοποιώντας ήχους και χειρονομίες που δείχνουν ότι παρακολουθεί προσεκτικά, χωρίς να προτείνει λύσεις.

Για τον άντρα όμως αυτό είναι αδιανόητο, γιατί έχει μάθει να μιλά μόνο όταν έχει να προτείνει λύση.

Όταν αρνείται μια γυναίκα να αποδεχτεί τις λύσεις του άντρα, η επόμενη κίνηση του θα είναι να υποβαθμίσει τα προβλήματα της λέγοντας: «τελικά δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό!» ή «υπερβάλεις!» και «σιγά το πράγμα!».

Αυτό την εξοργίζει και την κάνει να νιώθει πως δεν ενδιαφέρεται για εκείνη (!) επειδή δεν άκουσε με προσοχή ό, τι του είπε.

Στο επόμενο:

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΝΕ ΟΙ ΑΓΧΩΜΕΝΟΙ ΑΝΤΡΕΣ.

 

Για την αντιγραφή …