ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΛΩ | ΔΕΧΟΜΑΙ !!

 Δευτερονόμιον 33:26

Δεν είναι κανένας όπως ο Θεός, που ιππεύει τους ουρανούς για τη δική σου βοήθεια, και μέσα στη μεγαλοπρέπειά του επάνω στο στερέωμα. Ο αιώνιος Θεός είναι καταφυγή, και υποστήριγμα οι αιώνιοι βραχίονες.

 

Θα!

Θέλω!

Δέχομαι!

 

Η Καινή Διαθήκη του Θεού, ως κληρονομιάς στον άνθρωπο (!) σφραγίστηκε με αίμα, δια του θανάτου του Υιού Αυτού, Ιησού Χριστού.

Η αποδοχή της κληρονομιάς (!) γίνεται από τον άνθρωπο όταν έρθει σε επίγνωση της αλήθειας.

Η καθαρή αλήθεια είναι η αιώνιος ζωή | η βασιλεία των ουρανών.

Ο άνθρωπος για να αποδεχτεί την κληρονομιά (!) βάζει την υπογραφή του με το «θα» | «θέλω» | «δέχομαι» | «πιστεύω».

Η πίστη του ανθρώπου προς τον Θεόν, φανερώνεται και σαν ένα μυστήριο (!) αφού για να ξεμπερδέψει ο άνθρωπος το «θέλω» του απέναντι  στην δωρεά του Θεού, του παίρνει χρόνο.

«Πιστεύω» | «θέλω» αλλά δεν μπορώ, δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω.

 

ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς καταγράφει 2 περιπτώσεις ανθρώπων που μας ενδιαφέρουν να τους γνωρίσουμε.

Διαβάζουμε:

Καθώς βάδιζαν λοιπόν στο δρόμο,

 

του είπε κάποιος:

 

«Θα σε ακολουθήσω, Κύριε, όπου κι αν πας».

 

Κι ο Ιησούς του αποκρίθηκε:

 

«Οι αλεπούδες έχουν καταφύγια και τα πουλιά τ' ουρανού φωλιές.

 

Αλλ' ο Γιος του Ανθρώπου δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι του».

 

Και η άλλη περίπτωση:

 

Κι ένας άλλος πάλι, διαφορετικός αυτός, του είπε:

 

«Θα σε ακολουθήσω, Κύριε, αλλά επίτρεψέ με πρώτα να αποχαιρετήσω τους δικούς μου».

 

Σ' αυτόν, ο Ιησούς είπε:

 

«Κανένας, που βάζει το χέρι του στο αλέτρι και κοιτάζει κατόπιν πίσω, δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένος για τη βασιλεία του Θεού».

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο πρώτος, πήγε στον Χριστό λέγοντας απλά: «Θα σε ακολουθήσω Κύριε».

2.      Ο δεύτερος, πήγε στον Χριστό, λέγοντας: «Θα σε ακολουθήσω Κύριε, αλλά …».

3.      Ο πρώτος, ήταν έτοιμος να υποστεί τον ζυγό του Κυρίου.

4.      Ο δεύτερος, δεν ήταν ακόμη, ώριμος ώστε να ακολουθήσει.

5.      O πρώτος, είχε καθαρή συνείδηση έχοντας γνωρίσει τον Ιησού αρκετά.

6.      Ο δεύτερος, είχε σύγχυση συνείδησης μέσα του, μεταξύ του Χριστού και των δικών του.

 

Η ΕΞΗΓΗΣΗ

Η εξήγηση του φαινομένου | του μυστηρίου της πίστεως (!) μας δίδεται από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, δια Πνεύματος Αγίου.

Διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο:

 

Αυτός (ο Ιησούς) ήταν στον κόσμο,

 

και μέσω αυτού δημιουργήθηκε ο κόσμος,

 

αλλά ο κόσμος δεν τον αναγνώρισε.

 

Στα δημιουργήματα τα δικά του ήρθε,

 

αλλά τα ίδια του τα δημιουργήματα δεν τον δέχτηκαν.

 

Σε όσους όμως τον δέχτηκαν,

 

σ' αυτούς έδωσε το προνόμιο να γίνουν παιδιά του Θεού,

 

σ' εκείνους δηλαδή, που πιστεύουν στ' όνομά του.

 

 

Και από την 1^η επιστολή του Πέτρου, διαβάζουμε:

 

ο οποίος (Ιησούς Χριστός)

 

ήταν μεν προορισμένος πριν από τη δημιουργία τού κόσμου,

 

φανερώθηκε όμως στους έσχατους καιρούς για σας,

 

που πιστεύετε διαμέσου αυτού στον Θεό,

 

ο οποίος τον ανέστησε από τους νεκρούς,

 

και του έδωσε δόξα,

 

ώστε η πίστη σας

 

και η ελπίδα να είναι στον Θεό.

 

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο Ιησούς Χριστός κέρδισε το «θέλω» μας.

2.      Ο Ιησούς Χριστός άνοιξε το «δέχομαι»  της καρδιάς μας.

3.      Ο Ιησούς Χριστός είναι ο δρόμος της εκλογής μας.

4.       Ο Ιησούς Χριστός είναι το θεμέλιο της ζωή μας.

5.      Ο Ιησούς Χριστός είναι η καθαρή αλήθεια, που μας παρηγορεί.

6.      Ο Ιησούς Χριστός είναι το φως, που φωτίζει τα μονοπάτια μας.

7.      Ο Θεός είναι που δοκιμάζει την «πίστη» μας

8.      Ο Θεός είναι που δοκιμάζει το «θα» μας.

9.      Ο Θεός είναι που δοκιμάζει το «θέλω» μας.

10.   Ο Θεός είναι που δοκιμάζει την «υπακοή» μας

11.   Ο Θεός είναι που μας δοκιμάζει, όσο (!) αντέχουμε.

 

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Έχεις καθαρίσει μέσα σου | στη συνείδηση σου (!) τον σταυρό και τον ζυγό του Χριστού;

Ζήτησες βοήθεια από κάποιον πρεσβύτερο;

Προσευχήθηκες στον Θεό, ώστε να λάβεις την σύνεση που απαιτείται;

ΔΕΙΤΕ | ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΥΜΝΟΥΣ: